Reveni al presente

Respira profundemente
reveni al presente
Lassa le pensatas
reposar alcun minutas

Communication sin frontieras

Canto in interlingua

Interlingua,

le lingua inter nos

idioma le qual

comprende vos

Le lingua de scientia

e de cultura

chat, conversation

e litteratura

Communication sin frontieras

isto es le nove era

Multe gente me comprende

esque isto te surprende?

No!

Su grammatica es

minimal

facile ma non simple,

totalmente natural

Illo es

le clave cultural

a tote le mundo

occidental

Communication sin frontieras

isto es le nove era

Multe gente me comprende

esque isto te surprende?

No!

Interlingua

facilita studiar

le linguas romanic e

rapidemente progressar

in studios etymologic

del moderne idiomas

e lor radices classic:

sempiterne parolas

Communication sin frontieras

isto es le nove era

Multe gente me comprende

esque isto te surprende?

No!

Un curte pausa durante le labor

Tu reguardava

per fenestra octo

e videva un androide

qui mangiava un pomo

ma tosto reveniva

al pinguin

qui attendeva

al scriptorio

Le sagio

Le sagio diceva:

Seque me e io vos monstrara 

como amar non solmente con le corde 

ma anque con le spirito

e vider como Amor 

sempre es plus grande que on expecta

Seque me e io vos cantara

cantos que vos nunquam ha audite

e cuje melodias

va caressar vostre facies

assi que finalmente 

venira le lacrimas de joia

Seque me e io vos inseniara

le lingua que nemo parla 

ma omnes comprende

Io inseniara a vos 

le grammatica de facilitate

e le vocabulario de abundantia

Seque me in le dansa sacre

que libera le pedes e le gambas

relaxa le bracios e lassa le capite

levar se in humile orgolio

Seque me e io vos monstrara 

como vos pote conducer alteres

al bifurcation del cammino 

ubi cata un pote seliger 

su proprie via

nam le rolo del maestro 

non es solo transmitter

su proprie cognoscentias e opiniones

ma ante toto arar le terra

ubi sagessa un die germinara

Seque me in un viage al montanias

e quando vos lentemente ascendera

sempre plus proxime al summitate

al mesme tempore vos vos approximara

a lo que es le plus elevate in vos mesme

pois que le viage exterior es sempre

anque un viage interior

e toto es interconnectite

in manieras le qual nos a vices 

non comprende

ma totevia pote sensar 

quando nos cammina

al via del sagio

que es aperte pro omnes

Post omne guerras

Io non vole scriber 

poemas de guerra

nam io jam ha morite

troppo vices

Quando le lacrimas deveniva sic

io vadeva a in le fluvio

pro mundar me del vita passate

e preparar me pro le sequente

Gladios non plus pote trovar me

nam quando io habeva 

rumpite le mie

mi tracias dispareva

Lactomeda

Le Via Lactee e Andromeda

Le colosso e le gigante

L'un con 400 milliardos stellas

l'altere con quasi un billion

Post plus de quatro milliardos annos

quando nostre mundo ja sera

un sterile deserte ardite del inflate sol

illos va collider

Stellas incognite

va incontrar nostre sol

e jectar lo a in un nove orbita

Le hydrogeno del nebulosas

sera miscite, ma ante toto

le vacuos se incontrara

insensibilemente nihil e nihil

va fusionar se a nihil

Silentemente le galaxias

va luctar durante 500 milliones annos

pro finalmente amalgamar se

e quando le enorme foramines nigre

in lor centros

al fin violentemente se unira

un nove galaxia nascera:

Lactomeda

Le hora de reposo

Es tarde

le sol se ha ponite

ma le parve lampas del celo

orna le obscuritate

lo innobili, sublima,

imbelli, adorna

e lo face contar a nos

de mundos lontan

que nos nunquam toccara

ma forsan nostre filios

Le hora de reposo ha venite

le pensatas deveni allongate

illos imbracia le vespere

con su folios molle

lassante le oblidate

guttas del rore

cautemente preparar

su renascentia

e unir se con

le sonios invisibile

que ja ha comenciate

entrar in le camera

Deman

quando le sol revenira

nos trovara

un mundo transformate

per un modo recognoscibile,

per un altere neonate  

Marcescentia

Le arbore ja habeva 

germinate buttones 

iste primavera

ma era frangite 

del tempesta 

e cadeva al terra

pro ibi attender 

le marcescentia:

deperite buttones

in le medio del estive 

florimento

Como le natura

Quando tu parla
-parla como le vento

Quando tu canta
-canta como le rivo

Quando tu vade
vade como le nubes

Quando tu plora
-plora como le pluvia

Quando tu ride
-ride como le folios

Estranie somno magnetic

Estranie somno magnetic

desira lassar frigide sol

e trovar melle hibernal sin nive

se delecta in placer et angustia

felice, intoxicate, unite con le susurro

vole entrar in pluvia de lacte

trovar cognoscentia del forma,

celo, sentimento e natura

e le prime amor del mundo

rumina: es illusion real?

se evelia un matino ordinari

inter umbra et eternitate

ma trova nemo

qui pensa o cogita

ama aqua e foco blau

reposa presso attendentia obliviose

et audi sufflos

in delicate coton de vitro

es brave e triste

basia dies vetule

plora sempre

lege longemente del vita

es amene energia lucente

molle, dulce, quasi belle

porta elementos forte

de meravilias nigre e blanc

hesita, tremula

es un anima aperte e belle

trova aventuras in povressa

selige pauc optiones

prefere colliger verbos luminar

cerca su matre

apud refugios secrete

suffreva nude

ma le oculo del spero es tenace

ha silentio potente

per medio del veritate

insenia un poesia unic

cura nostre credentia

 (Le poema es create usante magnetos 

con parolas e litteras combinate in phrases.

Traducite del original svedese.) 

Le disputa

(Un fabula)

Olim, quando le novem species de parola sedeva al tabula 
e mangiava le dense suppa textual de Matre Grammatica 
illos comenciava comparar se le un al altere. Cata un de illos 
voleva monstrar su superioritate.

Le Substantivo diceva con confidentia:
-Io es le specie de parola le plus importante. Solo io ha ver 
substantia. Toto lo que gente dice refere a me. Si io non 
nominarea omne le cosas, nulle historias poterea esser contate.

Ma Le Verbo rapidemente respondeva:
-No, io es le plus importante. Io face omne le cosas mover se. 
Sin me toto serea static. Vita es movimento, e io es le creator 
de iste impulso vital.

Pois Le Adverbio interponeva:
-Io perfectiona le lingua: habilemente, capabilemente, 
expertemente e con senso pro detalios. Passionatemente, 
distinguitemente, con assonantias poetic, io lo dona su aromas 
e fragrantias. Io da le lingua su anima e character.

Le Adjectivo se opponeva contra lo que Le Adverbio habeva 
exprimite:
-Tu solo dice in qual maniera cosas son facite, ma io informa 
de lor characteristicas. Es io qui talia le vestimentos que 
Le Substantivo porta: grandiose cappellos, mantellos multicolor, 
camisas ornate e confortabile pantalones. Io es le plus importante 
proque io describe le apparentia del mundo.   

Le Numeral interveniva:
-Es io qui pesa e mesura. Gratias a me on pote vider distantias, 
etate e proportiones. Io pote contar usque a multe milliones 
milliardos trilliones e io non ancora serea preste quando omne 
le galaxias sera extinguite. Io es le fundamento del scientia.

Le Pronomine grunniva:
-Que vos vole attinger? Qui vos vole impressionar? Ille qui vole 
saper lo que duce a ibi o hic debe demandar ille qui sape lo que 
es necessari. E ille persona es io!

Le Preposition essayava argumentar secundo le principios 
del etymologia:
-Mi nomine es componite del parolas latin 'prae' e 'positio'. 
Isto significa que mi position es le prime. Io sempre sape ubi 
omnes son e a ubi illes vade. Io vos omnes tene in ordine.

Alora Le Conjunction se infuriava:
-No, es io qui vos omnes tene in ordine e vos connecte in belle 
phrases, ben que vos non vole admitter isto, e sin mi adjuta vos 
omnes se perderea, vos serea como un grege de oves dispersate 
sur pratos sic!

Toto isto era troppo pro Le Interjection:
Damno! Io non plus pote ascoltar vos. Guai! Vostre argumentos 
son debilissime. Ay! Io ha dolor del capite a causa de vostre 
garrulada. Ascolta hic le factos: io es le plus vetere specie de parola. 
Le plus simple communication que proveni spontaneemente 
ex le emotiones. Quando le humanos ancora non poteva parlar illos 
totevia poteva critar, assi como le animales, pro exprimer gaudio, 
pavor o ira. E que es isto, si non interjectiones? Io era le prime 
e vos omnes proveni de me.

Alora Matre Grammatica reveniva del cocina e omne le species 
de parola se immediatemente calmava e obedientemente continuava 
mangiar le suppa textual.
-Esque le mangiar gusta a vos hodie? illa demandava con mollessa.
Omne le species de parola contentemente nutava lor capites 
e Le Verbo replicava:
-Le litteras son ben cocite e mollissime. Particularmente le "s" crea 
agradabile sensationes sub le palato.
-Ex le cocina io audiva alte e inquiete voces. Que vos discuteva?
Durante un momento le partes de parola taceva con vergonia. 
Finalmente Le Adjectivo embarassate respondeva:
-Nos discuteva qui de nos es le melior.
Matre Grammatica rideva con benevolentia:
-Pro me vos omnes son irreimplaciabile. Io ama cata un de vos 
profundemente. Vos omnes son melior, quando vos face lo que es 
vostre carga special. Insimul vos crea Le Lingua de plen valor. 
Quando Le Scriptor crea su libro ille vole que vos omnes participarea. 
E solo quando vos labora insimul cata un de vos attinge perfection 
individual e al mesme tempore perfection commun.

Viage trans continentes imaginari

Io vadeva 

ab Eurasia ad Afropa

bicyclava

ab Ameralia ad Aserica

prendeva le auto 

ab Austrica ad Ameropa

volava 

ab Asiopa ad Afralia

iva con nave 

ab Eurerica ad Asialia

pro postea natar 

ab Austropa ad Austrasia

e hastar con motocyclo 

ab Euralia ad Europica

continuar equitante 

trans Afria e Austrerica

e finalmente un helicoptero me portava

ad Afrerica et Amerasia

que resultava in le facto que post un mense

io poteva passar a pede le frontiera

inter Amerasia et Eurasia

e finalmente revenir al domo

Mi prime amor

Yo nunquam oblidara

mi prime, belle amor

yo memora su blonde capillos

su pelle, su sapor

Iste nocte in sonios

yo de novo la videva

illa diceva molle verbos

ballava e surrideva

L'affection verso illa

esseva le plus intense

solo tunc yo baniava

in mares d'amor immense

Ma tosto le sonio finiva

e mi oculos aperiente

yo videva un altere femina

qui ancora era dormiente

Aeres evade radar, Ed ave serea

"Aeres evade radar, Ed ave serea."

Aer in forma plural? Si! Il ha multe differente typos de aeres:

aer fresc, aer calide, aer frigide, aer fragrante o odorante.

Illos omnes evade radares, le quales solo pote detectar objectos solide.

 

Que significa iste palindromo?

Mi proprie interpretation es:

"Si aeres evade radares, Ed es un ave."

Proque aeres ya evade radares, ergo Ed 

(forma curte del nomine Edward)

es un ave. Ma nos non sape qual specie de ave es Ed...

Somno sin sonios

Como le pisces io dormi

con oculos aperte

le somno sin sonios

rigidemente flottante inter algas

in le laco obscur

Le pression del aqua es alte

respirar es difficile

e in alto le piscatores se move

Le dies

Omne le dies sembla esser simile

ma de facto cata die es unic

Ille qui vide parve detalios

sempre experientia alco nove

Certe cambiamentos require tempore

un anno retro quasi toto era como hodie

ma ante dece annos

multe cosas era differente

Duo fortias forma le vita:

repetition e variation

considerate in iste maniera

le vita ha le structura del musica

Le vita es un thema con variationes

o un capturante opera dramatic

Musica de camera ric in nuances

o un grande symphonia majestatic 

Omne le dies sembla esser simile

ma a vices inexpectate cosas eveni

quando tu te ha accostumate al vita

illo te pote dar un ver surprisa!

Le plus belle creatura sub le celo

Tu capillos son como le curte, sic herba

a un savanna ubi gnus ha pasturate

Tu oculos son como verde olivas

farcite con paprika rubie

Tu naso es como le becco del condor

con un curva elegante al fin

Tu labios son como justo cocite crangones

le quales largemente diffunde su aroma

Tu lingua es como un anguilla electric,

cata vice quando io te basia, scintillas salta

e postea io jace in le sofa, totalmente combustite

Tu aures son como pastatas karelic

plenate con aromatic butyro ovular

Tu pelle es como textile de polyester

quando io lo caressa illo crepita con electricitate static

Tu collo es como un valvula chromate

trans le qual aqua fresc sempre flue

Tu pectores son como mangos:

su color cambia inter jalne, verde e rubie

Tu ventre es como le montania Sinai

ma a differentia del monte, que es erodite

illo cresce continuemente e deveni de plus in plus majestose

Tu bracios son como Fusilli Lunghi Bucati

cocite durante dece minutas in aqua salin con oleo

Tu manos son como octopodes abysmal

le quales cautemente e tastante avantia

Tu digitos son como molle lumbricos

attrahite ex le humus

del tepide pluvia estive

Tu ungues son como laminas del rasorio

le quales presto et elegantemente pote aperir

conservas e con carne e con verduras

Tu gambas son como truncos de quercos

quando le vento suffla illos stabilemente sta al terra

Tu pedes son como le ungulas de un cavallo

illos clacca rhythmicamente quando tu con gratia

ambula trans le stratas del citate

John Barry in memoriam

John Barry Prendergast (3 November 1933 – 30 January 2011)

De ubi veni le musica suave?

Illo non nasceva in iste pais

Qui creava le melodia subtil?

Illo es como radios lunar

sculpte del delicate

cymas del arbores

Como pote le harmonias

cambiar tanto mollemente,

sin ulle resistentia?

Vader de dulcor a dulcor,

crear un collar de gemmas

in colores le plus radiante

Abel Jekyll

Abel e Cain 
como Dr. Jekyll e Sr. Hyde 
son le duo partes opposite 
intra nos mesme 

Le un es le resultato 
de amor e sagessa 
le altere de odio e ignorantia 

Ergo: 
que nos sia Abel Jekyll,
que nos ama 
e que nos cerca illumination 
assi inspirante alteres 
a facer lo mesmo

Vita longe, vita breve

Pro le infelice le vita es un tormento longe,

pro le felice un cammino troppo breve

Pro certe homines le morte es un carnifice,

pro alteres un liberator

Io vole creder que le gaudio

vince super le lucto in nostre existentia

si nos apprende trovar le ver tresores del vita:

Amor, Sagessa e Beltate

e viver nostre dies

sub le sol que face nostre sonios realisar se

E al hora quando illo se pone

incontrar le nocte sin timor,

fatigate e con pace in le mente

Grammatica elegante

Facilitate es libertate:

Le lingua facile flue liberemente

Io collige le verbos regular

e los forma in mi manos

como argilla artistic

et assi figuras se forma:

sculpturas lingual

Le grammatica nunquam

obstrue le via

ubi parolas passa

Illo nunquam distrahe

inspirate pensatas

in su fuga elegante

a destinos inexpectate

Le grammatica de Interlingua

es como un elegante

formula mathematic:

illo da le maxime functionalitate

con le minime effortio

Campanettas de vento

Le campanettas de vento sona

parve melodias aleatori

variate sin fin

intra le mesme accordo

Io lassa le horas passar

le tonos nunquam mutesce

e le parve movimentos del tubettos

de-celera le passada del tempore

poco a poco a poco...

Io reposa in sonios pacific

plenate de lentemente passante nubes

e flores que quasi insensibilemente

oscilla in le tepide vento

Nihil me inquieta plus

le musica del vento e del campanettas

imbracia e sana le anxietate

e lo face gradualmente evaporar

Sator arepo tenet opera rotas

Sator arepo tenet opera rotas

Le plantator Arepo labora con le rota

Cata die es simile al altere:

Arepo dormi

Le sol se leva

Arepo quita su lecto

Ille mangia

Ille labora al agros

Arepo reposa

Ille labora de novo

Arepo reposa

Ille labora al agros

Ille mangia

Arepo va a su lecto

Le sol se pone

Arepo dormi

 

Isto es le vita de Arepo:

Arepo non existe

Ille nasce

Su familia prende cura de ille

Arepo cresce

Ille comencia laborar

Ille trova un sposa

Su filios nasce

Ille perde su sposa

Ille fini laborar

Arepo se contrahe

Su familia prende cura de ille

Ille mori

Arepo non existe

 

Le vita es un palindromo

Le costa ascendente

e le costa descendente

es le mesme costa,

solo nostre direction

crea le differentia

Quando nos son al summitate

nos comprende iste differentia

e le inevitabilitate del direction

Nos vide tote le costa:

solo remane le descendente

Lacrimante nos relinque le costa ascendente

Le vita es un palindromo

Il ha mundos incognite

Il ha mundos incognite

justo al frontiera de nostre

In sonios nocturne e diurne,

suave tonos de musica dulce,

molle verbos del poesia,

cunante dansa del cannas,

arte abstracte del nubes,

nos a vices vide tracias e marcas

de umbras de fragrantias

del aroma sacre

de flores estranie

Estranie pro le pensatas

ma ben cognoscite per le intuition

que vide le affinitate de omne esseres

e que non accepta

limites inter le mundos differente

Quando nos laxa le redinas,

nos amolli e respira

e libera le mente,

illo deveni un colibri

que con un susurration suave como le villuto

vola via detra le boscage

attrahite del fragrantia del natura fresc

Illo arriva a locos

que non existe in nostre mappas

ma post un momento

illo es de retorno

contente e volente reposar

:-) e :-(

Un die :-) faceva un camminata
Quando ille attingeva
le collina presso le silva
ille incontrava :-(
le qual ille non cognosceva tanto ben
ma nonobstante :-)
voleva cambiar alcun parolas con :-(

"Bon die!" salutava :-)
"Mal die!" respondeva :-(
"Proque tu ha tanto mal humor?" demandava :-)
"E proque tu ha tanto bon humor?" diceva :-(
 "Le sol brilla!" explicava :-)
"Ma le vento es frigide." constatava :-(

"Hodie es dominica, le die de reposo." continuava :-)
"Ma deman recomenciara le travalio dur." gemeva :-(
:-) comenciava devenir irritate:
"Tu pessimismo es abominabile!" ille murmurava.
"E tu optimismo non del toto es fundate in le realitate." grunniva :-(

Alora :-) colpava :-(
con tal fortia que ille deveniva ..-_
e postea continuava camminar
con un gaudiose :-D