Montania oceanic

Un micre insula

in oceano distante

es in facto

un grandissime montania

que surge del fundo

del mar abyssal

e del qual solmente

le vertice superior

emerge del superficie

aquatic

 

Perdite al mar

Io me ha perdite in un mar illimitate

Le currente me duce a ubi illo vole

Io solmente vide un unda e pois vacuitate

Unda, vacuitate, unda, vacuitate

Le horizonte es tenebrose

Le celo obscur e le oceano gris

se incontra in atmosphera diffuse

Io manca historia

Io manca futuro

Solmente le unda de nunc

me duce a ubi illo vole

Undas

Le undas nasce in le oceano

Nos pensa

que sempre nove undas es create,

batte contra le litore

et es fracassate,

ma isto es le mesme undas,

del mesme aqua,

del mesme mar

Le undas es le voluntate del oceano,

alora illos senti pace

Lor via es preparate:

illos solmente debe sequer lo

Le litore es le vita

que es explorate e face resistentia

Le petras a illo rola et es jectate

a tote directiones durante centenas,

deveniente de plus in plus

rotunde e lisie

Le litore se cambia

ma le undas 

remane le mesme

Celo e mar

Le aqua azurate

del mar celestin

levemente rugate

deveni del vento

Se approxima sombre nubes

al luce fatigate del sol vesperal

Proque le die debe finir?

Le drapperia marin se extende

in alto super le sol

Le ventos es cunate

del radios del crepusculo

No, nunquam iste die va finir!

Sempre illo es guardate

in le corde del eternitate

Fundite le celo es con le mar

Aqua, vapor et aer

per calor e frigor unite

sculpe le belle facie del terra

Tosto io me addormira

ma in sonios io viagiara

al mar in un parve veliero

e super nubes in un planator

Deman quando io me eveliara

io va vider un nove celo

similar a nulle altere

e io vadera al litore

pro continuar contemplar

le enigmas del profunde mar