si on poterea
vader trans le vita
sin necessitar alicuno,
toto autosufficiente,
con celeste pace
in su calme mente
Nulle amor o sexo,
solmente cognoscitos superficial,
nemo qui disturba
le fragile anima
Nulle conflictos,
nulle dolo,
nulle compromissos,
nulle stress,
nemo qui ronca
tote le nocte in le lecto
Ma un tal vita
serea troppo vacue
e le anima se dissolverea
como sablo in le vento
Dies gris, nigre noctes
Gente indifferente me passa
e pretende non vider me
Le mesme mangiar cata die
Surrisos manierate al labor
Deberes monotone sempre attende
Un vita sin amor
Un facie occurre
Calor radia ex oculos
Spero se evelia del hibernation
Subito io vide oblidate colores
Sed isto solmente esseva un preludio
ad ancora un disappunctamento
Io vale nihil, io non importa
Un vita sin amor
Io specta series televisive,
me perde in phantasias
del vita del alteres,
pro un momento oblidante
mi vita sin amor
Le cute vole esser toccate
Le labios se senti solitari
Le aures vole audir verbos amorose
ma le silentio nunquam fini
Un vita sin amor
Io cammina in stratas crepuscular
Le sol se jam ha ponite
ma le lampas de strata
non ancora se ha accendite
Io non plus vide le stellas
Le luna ha disparite
Le pedes es fatigate
e io vole trovar reposo
del vita sin amor
Si on solmente da amor
e nunquam lo recipe in retorno,
an on ancora debe continuar dar amor
usque que illo se exhauri,
e le corde se extingue,
o debe on clauder se como un concha
e vogar via al fundos
del mar de solitude?
