Feb 28, 2020

Le dulce sonio del amantes



In le nocte, quando nos dormi,
io hic e tu tanto distante,
al fin nos es insimul
in le dulce sonio del amantes

Nostre spiritos lento ascende,
lassa in basso le triste terra
e hasta le un verso le altere,
preter domos, silvas e sierras,

e finalmente nos converge
in un extase plen de splendor
Distaccate, nos es micre flammas
ma unite: le sol del amor

Unificate, nos vola verso le celo
Le suave luce del astros
crea ric ornamentos in eternitate
plenante le spatio immense con lustro

Nos specta in basso al terra blauastre
e vide milles copulas amante
que le mundo illumina con lor joia
e crea un futuro pro gente sperante

Tunc nos sape que le spero del mundo
es le homines plen de amor,
que amicitate vince le odio,
que compassion supera timor

Pluvia tocca nostre spiritos
quando illos cade trans le nubes,
e hasta preter valles profunde,
pro al fin ascender e toccar le montes

Nos specta le homines del magne urbes
Illes sempre hasta, plen de anxietate
ma io e tu, pacificamente,
plana in alto, saporante libertate

Nos canta un seren, hymno sustenite
Nostre voces sona harmonicamente
in tertias, quartas e quintas pur
Nos audi le angelos, con alas battente

Troppo tosto arriva le aurora
Aves matutin nos dice con lor canto:
“Vos debe, vos debe, dicer adeo!
Le tempore fugiva, fugiva tanto!”

Io specta le facie lucente de tu anima
quando illo lento comencia disparer
Le die attende, con cargas e deberes
ma le nocte veniente, io te va vider 

Le fumante bonhomo de nive


Io es un povre
bonhomo de nive
mi aspecto in toto
es depressive

Io non ha buttones,
ni cappello,
mi naso de carota:
perdite in duello

Io sta hic isolate
con nemo io parla
Omnes sempre passa
e dice: “qual burla”

Ma in omne caso io ha
mi cigarro spisse e longe
Io inhala le dulce toxico,
illo passa mi pharynge

E tunc tanto calme io deveni
Le colores comencia retornar
Alora io sape que ancora un die
star hic io va indurar

Le ultime luce


Le ultime luce es le plus belle
Le die moriente canta
un placide requiem
Lacrimas fatigate suspira al reposo

Quando finira le nocte veniente?
An venira un nove die?
Io inhala le glacial aere vesperal
e senti como illo frigida mi corde

Feb 14, 2020

Le die de Sancte Valentin



Hodie es le die de Sancte Valentin
e nostre amor es auree, diamantin
Le tempore fugi, le dies dispare
me illo sempre le mesme remane

Hodie le corde in felicitate
batte, pensante del eternitate
ubi nos sempre insimul sera
pois nunquam tu e yo morira

Le passion nos da alas, nos vola via
al terra de suave phantasias
Io te basia tote le nocte
baniante in luce suave del sancte

Valentin, protector del amantes,
tenente los in su manos radiante,
dante los duo donos divin:
fidelitate e amor genuin


Imagine per Yelling Rosa
https://yrosa.wordpress.com/