Le libro es un porta
Io aperi le porta a cameras
le quales io nunquam visitava
Cata vice quando io torna le pagina
io vide nove vistas, nove homines
Le libro es un domo
con multe portas e cameras
e le planca de libros es un urbe magic
ubi io sovente ambula,
meravilia,
e sempre discoperi nove cosas
Mi libro favorite es mi proprie casa
Hic io reveni post un longe die laboriose,
entra le salon,
me sede al confortabile
e mira trans le fenestra
al paisage plenate de pensatas nobile
Quando io vide tu exquisite
meraviliose, seducente figura
io deveni calide, io arde
e me transforma a un spira de fumo
que seque le vento
e delicatemente caressa tu cute
Io vole esser tu cigarretta
que arde inter tu molliate,
calide, exuberante labios
Io es le fumo que tu inhala
al profunditate de tu pulmones
Io es le dulce veneno
que flue a in tu sanguine
Io senti como tu te relaxa,
et alleviatemente exhala
Tu labios me incircula,
me pressa, me inhala,
Io es comburite,
absorbite in tu corpore
Io te porta un euphoria magic
e insimul nos plana in alto
como duo neonate papiliones
verso le verde celo
plenate de jalne nubes
que fragra dulcemente
de caramello, vanilla e liquiritia
Ardente oculos in nocte
cerca le die que jam ha morite
Le die ha disparite
ma le spero refusa addormir se,
vivificate de van illusiones
Le mucide cucurbita
dispersa ubique
le odores del fugacitate,
evocante le lucto
super toto lo que es perdite
Le suppa de cucurbita
ha essite mangiate
Satiate homines dormi
Solmente le vacue scalia vigila:
illo luce e grimassa
e parla con le mortes
