Le conto de Cnut con le terribile fame

Olim, il habeva un puero qui se appellava Cnut. Ille vadeva al supermercato pro comprar mangiar. Ille prendeva lacte, ovos, pan, butyro e caseo. Pois ille vadeva al cassa.

-Isto costa 30 euros! diceva le cassera.

-Ma isto antea costava 20 euros, e io non ha tante moneta, diceva Cnut. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame. Esque io poterea pagar solmente 20 euros? Io non ha plus.

-No, respondeva le cassera.

Tunc Cnut vadeva al chef del supermercato, e diceva:

-Car chef, esque vos poterea reprimendar le cassera, proque illa non vole vender me mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, respondeva le chef. Isto es proque le inflation se ha altiate. Dunque nos debeva altiar tote nostre precios.

Tunc Cnut vadeva al inflation, le qual sedeva al summitate de un alte montania.

-Car inflation, esque vos poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, respondeva le inflation. Isto es proque le precio del materias prime se ha augmentate.

Tunc Cnut vadeva a un producente de frumento, e diceva:

-Car producente de frumento, esque vos poterea abassar vostre precios, assi que le inflation poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, respondeva le producente. Isto es a causa del siccitate, que ha ruinate un grande parte del recolta del frumento.

Tunc Cnut vadeva al deo de pluvia, e diceva:

-Car deo de pluvia, esque vos poterea aquar le campos de frumento, assi que le precios de frumento poterea esser abassate, assi que le inflation poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, respondeva le deo de pluvia. Isto es a causa del cambiamentos climatic.

Tunc Cnut vadeva al chef del plus grande central electric a carbon, e diceva:

-Car chef, esque vos poterea clauder vostre central electric a carbon, assi que illo non devastarea le climate, assi que le deo de pluvia poterea aquar le campos de frumento, assi que le precios de frumento poterea esser abassate, assi que le inflation poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, respondeva le chef. Le populo besonia nostre electricitate.

Tunc Cnut vadeva a un fabrica que produce pannellos de cellulas solar, e demandava su proprietario:

-Car producente de cellulas solar, esque vos poterea facer plus de pannellos, assi que le populo poterea reciper lor electricitate, assi que on poterea clauder le central electric a carbon, assi que illo non devastarea le climate, assi que le deo de pluvia poterea aquar le campos de frumento, assi que le precios de frumento poterea esser abassate, assi que le inflation poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-No, diceva le proprietario. Nos besonia subventiones.

Tunc Cnut vadeva a un partita politic in opposition, e diceva a su presidente:

-Car presidente, esque vos poterea dar subventiones al producente de cellulas solar, assi que ille poterea facer plus de pannellos, assi que le populo poterea reciper lor electricitate, assi que on poterea clauder le central electric a carbon, assi que illo non devastarea le climate, assi que le deo de pluvia poterea aquar le campos de frumento, assi que le precios de frumento poterea esser abassate, assi que le inflation poterea descender, assi que le chef del supermercato poterea reprimendar le cassera, assi que illa me volerea vender mangiar pro 20 euros. E io besonia le mangiar, proque io ha un terribile fame.

-Si, nos poterea facer isto, ma primo tu e multe alteres debe votar a nostre partita in le electiones, assi que nos poterea formar un nove governamento. Tunc nos poterea dar subventiones al energia verde libere de combustibiles fossile.

Tunc Cnut adhereva al partita. Ille viagiava in tote le pais e incontrava multe personas. A totes ille explicava como importante es salvar le climate e cambiar al energia non fossile. Ille anque se lamentava de su fame. Multes le audiva e multes esseva convincite de su parolas.

Quando le electiones habeva finite, le partita de Cnut deveniva le plus grande. Illo formava un nove governamento, e dava subventiones al producente del pannellos de cellulas solar.

Tunc le producente del pannellos solar poteva augmentar su production, e tunc le central electric a carbon poteva clauder, e tunc le climate se stabilisava, e tunc le deo de pluvia poteva aquar le campos de frumento, e tunc le precios del materias prime poteva esser abassate, e tunc le inflation poteva descender, e tunc le chef del supermercato poteva reprimendar le cassera, e tunc illa voleva vender le mangiar a Cnut pro 20 euros.

Cnut retornava a su casa con le mangiar e faceva sandwiches e coceva ovos. Con isto ille bibeva lacte, e finalmente ille deveniva satiate.

Fin.

Micrus e Gargantoliath

  

In un belle valle, inter alte montanias, in un pais boreal, il olim existeva un regno nominate Micronia. Le inhabitantes dunque se nominava micronianos. Illes non mesurava plus que un pede in longor e alora esseva le minus alte homines in tote le mundo. Nonobstante, illes esseva felice proque lor regno esseva benedicte con pace e prosperitate.
Sed un die, un rhythmic ruito strepente plenava le valle. Isto esseva le gigante Gargantoliath que se approximava al citate del micronianos con tonitruante passos. Ille habeva plus que cento pedes de longor. Le rege de Micronia, Micrus III, exiva del citate e parlava assi:

M: Qui es tu, que invade nostre urbe?
G: Io es Gargantoliath, e io es plus sage e plus belle que vos omnes. Dunque io ha le derecto de viver ibi, e vos debe fugir via.
M: Isto nos facera, sed solmente a un sol condition: Tu debe batter me, le rege, in un competition. Isto non deberea esser troppo difficile pro te, que es tanto sage e belle.
G: Bon! Io accepta isto. Io pote vincer vos con mi auricular. Como iste competition va effectuar se?
M: Nos habera tres competitiones. Tu decidera quales sera le prime e le ultime. Io decidera le competition medie. Le victor de al minus duo del competitiones vincera.
G: Bon! Que nos comencia! Le prime competition es: ”Qui pote jectar un petra al plus longe distantia?”
Ille prendeva un petra del grandor de un vaca e lo jectava via verso le celo.

Le petra volava super le montanias e atterrava detra illos. Micrus prendeva un lapide del grandor de un musca e lo jectava a un distantia de quatro pedes.
G: Io vinceva! Isto vade como super rotas! Exactemente como expectate.
M: Alora mi torno! Qui pote contar le plus velocemente usque dece?
G: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10. (lento)
M: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10. Io ganiava! Alora nos veni al ultime concurso!
G: Iste vice io selige! Ille que cantara le plus altemente vincera!
Gargantoliath cantava un cruel ballada in su proprie lingua, le qual echoava inter le montanias e plenava le micronianos con timor. Sed le citatanos prendeva corage et exiva del citate.
Subito le rege comenciava cantar, ante que le gigante habeva finite. Poco a poco, le citatanos le comenciava accompaniar e al fin illes cantava plus altemente que le gigante.

Quando Gargantoliath notava isto ille deveniva e surprendite e multo irate. Ille rugiva:
G: Isto es duperia! Solmente tu e io debeva concurrer. Basta! Io ha satis de vos! Io vos rumpera sub mi scarpa!
Ille essayava calcar al rege, ma ille se agilemente jectava al latere.
Gargantoliath se approximava al micronianos, con odio radiante del oculos, ma tunc alique appareva in le celo. Il esseva Thor, le deo de tonitro, que cavalcava in su carro, tirate de duo capros, con su pesante martello elevate. Ille critava a voce magne:
T: Gargantoliath, miserabile gigante, tu es un disgratia a tu genere! Isto sera tu ultime maleficio, nam tu via fini hic!

Postea ille jectava un enorme fulmine, que illuminava tote le celo, verso Gargantoliath.  Le fulmine colpava le gigante in le fronte. Ille agitava le bracios e gambas spasticamente, como un homine de palea durante un tempesta. Pois ille cadeva al terra con un ruito terribile que faceva omne le casas in Micronia tremer. Le vita le habeva lassate.

Le sequente die le fratres de Gargantoliath veniva pro prender via le corpore e sepelir lo.
Post iste die nulle gigantes molestava le felice populo de Micronia.

Hayat Jivana

Conto

In le matino, quando io vadeva al porto, io videva que un nove nave habeva arrivate. 
Io deveniva curiose e hastivemente lo approchava. Illo era un veliero con tres mastes.
Al corpore del nave on poteva leger su nomine, scribite con belle, ornamentate litteras: "Hayat Jivana".
Io voleva saper qual era su mission e dunque decideva demandar alcuno 
del equipage re isto.
Le planca jam era extendite e duo homines era in le processo de disbarcar. 
Le prime era un svelte marinero con un reguardo absente. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva inattentivemente, "io me solo inrolava a iste nave pro poter viagiar a multe citates. Io cerca mi ver amor. Io ancora non la ha trovate, ma io sape que illa existe alicubi in le mundo."
Proque io non recipeva le responsa a mi question, io me adressava al altere viro, un bon vestite gentilhomine con un coffro grande:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape. Io solo loca un cabina al nave. Io es un viagiator de commercio. Io gania ben per comprar e vender merces."

Proque io non recipeva le responsa a mi question, io entrava al nave pro poter poner mi question a un altere membro del equipage.
A un micre scabello al ponte sedeva un altere marinero, con un aspecto triste e fatigate. 
Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con resignation, "io labora hic proque io es fortiate a facer isto. Io ha un marita e quatro infantes a sustener. Ma io solo pote incontrar les un vice per anno. Tunc io les da moneta, assi que illes pote viver un anno plus. Io non ha tempore pro facer lo que io vole. Io es un pictor talentose, ma tote le die io debe altiar le velas, bassar le velas, seder in le posto de observation e nettar le ponte. Le vita es laboriose e discontentante."
Io notava que le viro voleva continuar de planger se, ma io non voleva audir plus, dunque io me exculpava e hastivemente continuava vader.

Al rota del timon sedeva le timonero, un senior seriose, reposante sur un scabello. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con voce sic, "io solo labora hic e face mi deber. Io non pone questiones innecessari. Lo que le capitano me dice facer, isto io face. Si ille me ordina girar al west, io gira al west, si ille me ordina girar al est, io gira al est."
"Io volerea parlar con le capitano. An ille es accessibile?"
"Le ultime vice io le videva in le cambusa."
"Pote io ir ibi pro cercar le?"
"Si, naturalmente. Io vide que tu es un homine sincer."

Io descendeva sub le ponte e tosto trovava le cambusa. Mi naso deveniva mi guida. Illo se orientava verso le deliciose fragrantias de species. 
Io entrava in le cambusa e tosto videva le cocinero, con un panno blanc nodate a su capite. Io le salutava e de novo poneva mi question:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva vividemente, "ma nonobstante isto, io es
multo contente de mi labor. In cata porto io trova nove plattos gustose e dulcissime species. Il ha tante phantastic mangiar in le mundo e io ha le privilegio de sempre discoperir nove receptas.
Le vita es plenate de placer e delecto!"
"Io cerca le capitano. Es ille ibi?"
"Ille justo vadeva a su cabina. Illo es situate al ponte, verso le poppa."
 
Io ascendeva al ponte e comenciava vader verso le poppa. Tunc io videva un homine barbate qui spectava le celo trans binoculos.
"On non pote vider stellas in le medietate del die, nonne?", io diceva stupefacite.
"No, no, io specta le aves del mar.", ille respondeva a voce tense. "Cata die io los conta, cata specie, e scribe le resultatos in mi libro. Quando io retornara
io reportara le resultatos al Societate Ornithologic."
"Sape tu qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Qual question peculiar. Io solo loca un cabina hic. Le itinere del nave es ideal pro mi observationes."
"Ma si tu cognosce le route, tu debe anque cognoscer le mission!"
Le homine me reguardava perplexemente:
"Qual mission? Isto ya es un nave de passageros. Cata uno ha su proprie affaires. Io propone que tu demanda le capitano re isto."
Ille se hastivemente tornava via pro continuar su observationes.

Io continuava vader al cabina del capitano e quando io lo attingeva, io colpava al porta.
"Entra!" un voce diceva del interior.
Io entrava e videva le capitano, un viro robuste con oculos amicabile. Io diceva:
"Excusa me, si io vos disturba. Io videva vostre belle nave e deveniva curiose 
de su mission. Io es certe que un nave tanto impressionante ha un mission nobile."
"Le rege Abala nos ha inviate pro viagiar trans le mundo e colliger cognoscentia. Cata anno nos retorna a nostre pais e conta a ille toto lo que nos ha vidite e apprendite."
"Io demandava plure viros de tu equipage re vostre mission, ma nemo lo sapeva."
"Illes son tanto occupate con su deberes quotidian, que illes ha oblidate del scopo general del viage. Ma io memora toto e io scribe toto lo que io ha apprendite in mi grande libro."
"Qual mission meraviliose! Pote io viagiar con vos? Nihil me retene in iste citate."
"Vermente? Io volerea que tu me contarea de tu citate. Io notara lo que tu dicera in mi libro."

Io le contava toto lo que io sapeva del historia del citate e del mores del populo.
Quando io post un longe tempore habeva finite, ille diceva:
"Isto es un urbe fascinante! Io vole remaner ibi durante duo septimanas e apprender plus. Quando nos levara le ancora, tu es benvenite a partir con nos, si tu vole."
Hayat Jivana remaneva durante duo septimanas. Postea io lo accompaniava a su viage continuate. Io debeva laborar durmente como marinero e post un tempore perdeva mi enthusiasmo. Le mal de pais tosto cresceva intra me. 
Post alcun annos io ora ha retornate al citate de mi matre e lo apprecia in un modo que io nunquam ha experientiate antea. Io ha transversate multe tribulationes ma anque visitate multe citates lontan, ubi io ha apprendite multe sage cosas.

Sanctemonte

(Conto medievalesque)

Al peninsula Aulepia il ha un grande monte. Olim ibi existeva le citate
Sanctemonte que florava durante centenas. Hic habitava artisanos habile
qui era ben cognoscite pro lor belle vestimentos e joieles. Mercatores
veniva de tote le continente. Sanctemonte era governate de un
succession de imperatores que secundo le religion local era le filios
del deos. Lor voluntate era le lege del populo. Illes era regentes
e politic e religiose. Proque le citate e su habitantes prosperava necuno
voleva revoltar contra le monocratia.  

Durante le octave anno del regno del imperator Seren XI le guerra veniva
a Sanctemonte. Un grande armea de barbaros del distante nord attingeva
le citate. Su portas era hastivemente claudite e archeros era
placiate al summitate del alte muros. Le general Car Archero, le capite 
del fortias militar del citate, un homine musculose de talia medie con capillos nigre, 
le qual jam habeva vidite trenta-sex primaveras, dava le ordine a 
occider omne intrusos con flechas mortifere.

Le barbaros, qui era vestite in brun e gris habitos robuste, faceva
sempre nove attaccos contra le muros, con horripilante critos. Quando
illes succedeva approchar le vicinitate del muros, illes jectava dardos
contra le defenditores e usava fundas pro bombardar le citate con petras,
le quales die post die feriva e occideva multe homines. 

Ma le valente defenditores les perforava, un post le altere, con acre
flechas, e le attacatores tosto era fortiate retirar. Le archeros sempre
debeva vigilar a lor postos. Illes cambiava le guarda in tres tornos.
Le attaccos eveniva plus frequentemente durante le nocte. Alora le
defenditores tirava flechas flammante pro poter vider lor inimicos. In le citate,
le fabricantes del flechas debeva abatter multe arbores in le parco pro poter
producer un bastante quantitate de nove flechas pro le archeros.  

A vices Car Archero, exhauste, se addormiva a su posto. Post le comencio
del guerra, ille sovente habeva le mesme sonio: ille era in un belle jardin
con un bellissime femina. Illa habeva capillos longe e blonde, oculos blau
clar et era vestite in un roba blanc. Illes non parlava le un con le altere, sed
in vice communicava sin verbos per medio de crear imagines in le mente del altere.
 
Illes solmente "parlava" del beltate del natura, del canto del aves e del tardive
ballo del stellas al celo nocturne. Illes promenava inter arbores e flores
fragrante. Illes vadeva circum un piscina ubi anseres multicolor natava e illes
audiva le gemimento del columbas. Iste sonios le dava fortia e consolation,
assi que ille poteva continuar luctar e defender su citate contra le invasores.

Car observava intensivemente le inimicos inter e durante le attaccos.
Ille voleva discoperir lor strategia e identificar qui era lor capite. Post un
tempore ille identificava le leader: un guerrero con armatura que coperiva tote
su corpore, lo que effectivemente le protegeva contra le flechas. Solo un
manata del barbaros habeva armatura. Illos rendeva difficile le uso del fundas.
Illos anque era troppo inhabile pro portar durante potential scaladas.
Ma in omne caso illos protegeva importante personas in le armea del barbaros,
le quales totevia non poteva currer tanto rapidemente como le alteres.

Al fin Car discoperiva qual barbaro con armatura plus sovente conduceva
le attaccos. Cata vice ille stava al mesme loco, presso alcun arbustos,
critante ordines a voce stridente. Car non comprendeva que diceva
le attaccatores, lor lingua sonava crude e disharmonic in su aures e
illo usava totalmente altere parolas que le lingua sanctemontan.

Un die Car elaborava un plano que poterea dar le defenditores un grande
avantage in le guerra. Ille lo presentava a su commandantes e insimul illes
decideva super le detalios. Le nocte veniente le plano era realisate:
le nano Poc, le minime del guerreros de Sanctemonte, le qual solo mesurava
quatro pedes de altura, iva furtivemente ex le citate trans un parve, ben celate
passage secrete. Post isto ille cautemente glissava al arbustos, presso le
quales le capite del attaccatores soleva star, e se celava intra lor folios.
Su vestimentos le faceva difficile a discoperir proque illos habeva le mesme
color que le arbustos. Con se ille portava un agulia preparate con un forte
extracto herbal que effectivemente anesthesia su victimas.

Post alcun horas comenciava un nove attacco e le capite del barbaros
prendeva su posto e comenciava critar ordines a voce alte. Quando nemo
poteva vider le, Poc agilemente exiva del arbustos e silentiosemente curreva
al dorso del guerrero. Ille trovava un apertura inter le pantalones de armatura
e le bottas de corio e celeremente piccava le guerrero con le agulia e postea
rapidemente retirava a su refugio. Le guerrero critava a un peculiarmente alte
voce e se tornava al dorso, ma le nano ja habeva disparite. Ille essayava critar
alco a su cameradas, ma le extracto habeva un effecto immediate e tosto ille
cadeva al terra.

In le mesme momento un grande numero de archeros appareva al summitate
del muro e lanceava un grandine de sagittas contra le aggressores, le quales
tosto fugiva in panico. Alcunos essayava portar via lor chef cadite, ma
immediatemente deveniva flechate del archeros. Quando le barbaros se
habeva retirate, veniva un grande sagitta con un corda attachate, que
attingeva le terra inter le guerrero e le arbustos. Tosto Poc appareva,
distachava le corda e lo nodava circum le talia del guerrero. Postea ille sasiva
le capite del guerrero e tunc le corda era celeremente tirate retro al muro.

Con grande effortio Archero e su cameradas succedeva altiar le homine
in le armas, con Poc attachate a su capite, a detra le summitate del muro.
Le inimicos faceva attaccos desperate pro impedir isto, ma era repulsate
effectivemente del defenditores. Le homine in le armas era portate al
quartiero general militar: un casa de petra in le vicinitate del muralia.
Ille era placiate in le medio del camera grande e le sala tosto era plenate
de guerreros curiose.

Tosto le armas comenciava mover se un poco. Le barbaro gradualmente
reganiava su conscientia. Ille cercava su pugnal al cinctura, ma illo jam
habeva essite removite. Car Archero silentemente le approchava e sasiva
le casco, le qual solo habeva un stricte fissura ante le oculos e un grilliage
ante le bucca. Ille tirava le casco e le barbaro essayava defender se.
Totevia Car habeva plus fortia in su brachios e tosto removeva le casco
con un motion succutente.

Un murmure surprendite curreva trans le congregation. Un femina!
Car era ancora plus surprendite que le alteres. Ille la mirava con bucca
aperte. Isto era le femina ex su sonios! Illa tremeva e su facie deveniva
rubide. Illa diceva un phrase in su lingua incomprensibile:
   "Migh leef vil rasht warti! Hu vil nih wihnu!"
   "Io non comprende tu parolas." Car respondeva asperemente.

Il era difficile determinar si illa sentiva pavor, ira, o forsan ambe le sentimentos.
Solo post un momento illa discoperiva Car e alora deveniva toto silente e le mirava intensemente. Post alcun halitos irregular illa suspirava e perdeva
le conscientia.
Car ordinava que illa sia serrate in le carcere del quartiero general.
Ille ibi placiava un plus commode litore e postea apportava un tabuliero
con mangiar. Post un hora ille retornava. Le femina se habeva eveliate.
Illa deveniva alleviate quando ille appareva, e comenciava parlar.

Car essayava parlar con illa in le lingua sanctemontan. Illes non poteva
comprender le un le altere. Alora le femina claudeva su oculos e lentemente
moveva su manos in circulos al ambe lateres de su testa. Postea illa aperiva
le oculos, indicava contra Car e nutava energicamente. Illa repeteva isto alcun
vices. Ille era plenate de surprisa. Voleva illa monstrar que illa soniava de ille?
Car non sapeva como reager, assi ille se tornava et exiva.

Como le commendante del inimicos poteva esser un femina?
Le sanctemontanos nunquam habeva ingagiate feminas como guerreros.
E como poteva ille soniar de illa ante que ille la habeva incontrate? Celle
vespere ille se addormiva con grande expectationes. Poterea ille communicar
se con le femina trans le sonio super le occurrentias del die passate?

Quando Car se habeva addormite ille tosto de novo se trovava in le jardin
del sonios. E ibi era le femina, ante ille. Illes comenciava parlar insimul, trans
imagines mental. Illes poteva confirmar le occurrentias del die passate e anque
le facto que lor contacto trans sonios era real. Le femina le monstrava imagines
de su pais: montes coperite de nive, grande campos, cabanas de ligno e gente
vestite in pelles.

Illes anque poteva transmitter verbos con le imagines. Le nomine del femina
era Gereeta e su populo se appellava Guithi. Le sonio deveniva de plus in plus
intensive. Illes inseniava un multitude de parolas, le un al altere, e contava le
historia de lor populos. Gereeta manteneva que le Guithi ante longe tempore
habeva vivite in Sanctemonte ma postea deveniva expulsate de ibi per le
habitantes presente.

Illes era fortiate a migrar al distante nord ante que illes poteva trovar terrenos,
ubi illes poteva chassar e cultivar le terra, que non jam era occupate de altere
tribos. Ma Sanctemonte continuava esser un loco sancte in lor mythologia.
Illo era le placia ubi le deos originalmente habeva descendite al mundo. Postea
illes habeva transformate le terra aride a un paradiso florescente e, complite lor obra, ascendite al celo.

Le Guithi, le quales considerava se mesme como le electe populo del deos,
era determinate a reganiar lor monte sancte. Ante un anno un stella vagante
habeva passate le celo in le direction del sud e illes habeva interpretate isto
como un signo del deos, que le tempore a reganiar le monte habeva arrivate.
Assi le melior guerreros, cinque milles viros e feminas, se mitteva in cammino
contra le sud in un guerra sacre. Lor mission era a vincer o morir.
Le commendante nominate Hraakhan habeva facite juramento a complir iste fin.
Gereeta era su commendante executive, ma alteres poteva replaciar la.

Car se eveliava quando alicuno le succuteva:
   "Como tu te senti, general, es tu malade? Tu te move e balbutia incomprehensivemente." Silvas, un del archeros, susurrava.
   "No, io solo habeva un incubo. Io facera un parve promenada pro calmar me."
respondeva Car e silentemente vadeva via.
Ille vadeva directemente al carcere. Gereeta non dormiva:
   "Car, tu sonia mesmo que io?"
Illa habeva memorate le parolas que Car la habeva inseniate in le sonio!
   "Si, io soniava lo mesmo que tu!"
   "Tu, io, pace!"
   "Si, forsan nos poterea viver in pace, si nostre regentes se ponera de accordo."
   "Hraakhan pace non."
   "Ma forsan nos poterea approchar le imperator? Ille es sage e plen de amor!"

Omnes in le urbe deveniva multo surprendite quando illes audiva del
communication trans sonios inter Car e Gereeta. Illa rapidemente apprendeva
sanctemontan e tosto poteva parlar pro se mesme.
Le battalias continuava die post die. Sanctemonte era assediate del armea
del Guithi e le contacto con le exterior era secate, ma usque nunc le urbe
succedeva superviver. Gratias al cultivation del jardines e le animales domestic
intra le citate, le habitantes non habeva fame.

Al fin Car e Gereeta recipeva permission a haber audientia con Seren XI.
Illes suggereva que le melior solution serea negotiationes con Hraakhan.
Gereeta credeva que ille forsan cessarea le hostilitates si le Guithi poterea
installar se in Sanctemonte. Un secunde citate poterea esser edificate presso
le prime, al grande montania. Ma Seren exprimeva reluctantia. Ille refereva
al quarte capitulo del Scriptura Del Sancte Monte que era scribite ante quasi
mille annos e inspirate de Altas, le deo del montanias. Ibi il era scribite que
Sanctemonte es un dono ab Altas exclusivemente al sanctemontanos.

Gereeta debeva remaner in le carcere. Cata nocte Car la visitava e la
dava bon mangiar, assi que illa poterea conservar su sanitate. Le amor
habeva nascite inter illes, ma barras les separava. Seren prohibiva le
liberation de Gereeta. Car era devastate. Ille habeva credite
que Seren era sage e benevole ma in vice ille se monstrava esser
conservative e obstinate. Ille prefereva obedir vetere scripturas in vice
de trovar un solution al suffrentia del populo.

Le guerra continuava durante le sequente duo menses. Centenas
moriva al ambe lateres. Le alimentos se comenciava exhaurir in le citate.
Le discontento bulliva inter le sanctemontanos. Le rumor se habeva
diffundite que essayos a initiar negotiationes habeva essite proponite
ma que Seren refusava negotiar con le Guithi.

Car e su plus loyal guerreros secretemente planava un colpo de stato.
Durante un nocte, quando quasi omnes dormiva, illes passava al action:
Illes subjugava le guarda personal del imperator, que contava duo decenas,
e capturava Seren. In le matino le cambio de poter era annunciate del
proclamator Crito, del turre presso le placia principal. Le armea remaneva
loyal a Car e ille prendeva controlo super tote le citate. Ille liberava Gereeta
del carcere.
Plus tarde in le mesme die illa se monstrava al summitate del muro.
Le Guithi la videva e illa signalava a illes a approximar se. Le archeros
del citate poneva via lor armas. Le nove capite del armea del Guithi,
con tote le corpore in armas, iva verso le muro e se poneva circa duo
jectos de petra de illo. On hissava Gereeta in basso, al terra, in un sedia
attachate a un spisse corda. Illa approchava le homine in armas. Ille levava
le casco. Il era Hraakhan!
 
   "Gereeta! Mi guerrera valente! Io pensava que le fures del montania
jam te habeva occidite."
   "No, Hraakhan, illes non es maligne."
   "Illes ha furate nostre montania, illes es sinistre."
   "Lor ancestres ha furate le monte ma le descendentes non debe portar
le responsabilitate pro occurrentias que eveniva ante multe, multe tempore."
   "Ha illes torquite tu mente?! Como pote tu defender les?"
   "Illes vole haber pace. Illes son preste a dar nos permisso a installar
nos al monte."
   "Assi? An illes non vole haber le montania pro se mesme?"
   "Si, initialmente era assi. Ma ora illes ha disthronate lor imperator e
le nove regente, Car, ha convincite su populo que nos anque son legitime
habitantes del monte, proque nos de facto habeva vivite hic ante illes,
e dunque ha le permission de lor deo a viver al monte."
   "Bon, io pote negotiar con iste Car. Io es fortiate a facer isto. Nostre
guerreros son exhaurite e dismoralisate post vider tante de lor cameradas
cader in battalia. Nos son perdente iste guerra." 

Hraakhan e Car negotiava durante duo dies in le quartiera general in le citate.
Gereeta functionava como interprete e consiliera. Finalmente illes se poneva
de accordo: le Guithi poterea edificar lor proprie citate presso le citate
sanctemontan. Hraakhan era conscie del facto que ille habeva perdite un
grande parte de su melior guerreros e que un nove campania militar solo
poterea esser possibile a effectuar post al minus un anno. Illes deberea
retornar a lor pais in le nord pro approvisionar e recrutar nove guerreros.

Illes non habeva ressources pro continuar lor assedio. Ma durante lor
absentia Sanctemonte haberea tempore pro immagazinar viveres in
abundantia. Car assereva que illes anque poterea ingagiar mercenarios
del citates vicin, con le quales illes habeva relationes commercial.
Sanctemonte habeva plus grande ressources que le Guithi e dunque
con grande probabilitate con successo se poterea defender in le futuro,
Hraakhan pensava.
Ma de facto Car exaggerava le possibilitates del citate a defender se.
Car se poneva de accordo a iste solution proque ille, in su vice,
superestimava le fortia del Guithi. Hraakhan le convinceva que
le assedio del anno sequente serea a un mesmo plus grande scala.
Realmente ambes deludeva le un le altere ma alco positive
veniva de isto: pace.

Post le battalias extendite odio e diffidentia regnava inter
le sanctemontanos e le Guithi. Ma Car e Gereeta faceva
toto lo que illes poteva pro amollir iste emotiones. Illes se
maritava e postea organisava un festa ubi le sanctemontanos
e le Guithi poteva familiarisar se le un con le altere, celebrar e ballar.

Car e Gereeta faceva un oration commun in ambe linguas. Illes parlava
de como le amor pote vincer super le odio, como animositate pote esser
replaciate de coexistentia pacific e como on pote disculpar, mesmo si
oblidar delictos es impossibile. De como omne homines vole esser felice
e que isto solo es attingibile si pace regna, proque in guerras omnes son
perditores e in pace omnes son ganiatores, nam mesmo le ganiatores 
recipe vulneres dolente durante le battalia e conquire un pais tormentate. 
Isto deveniva un avantiamento decisive. Le majoritate del
ascoltatores realisava que "le inimico" non era bestias, sed homines
ordinari, como illes mesme.

Le sequente septimana le Guithi partiva e vadeva al nord. Le sequente
anno illes debeva retornar con tote lor populo pro construer lor nove citate
presso le vetere. Illes poteva acceptar divider le monte con le
sanctemontanos, considerante illes como "illes qui guardava le monte
post le exodo", un denomination pro le pauc Guithi qui, secundo legendas,
osava remaner in le vicinitate del montania quando le resto del populo
marchava al nord. Non plus existeva le descendentes de celle personas,
ma ora iste concepto era extendite pro rationes pragmatic.

Gereeta remaneva in Sanctemonte. Car Archero era proclamate
burgomaestro. Le imperio finiva e Seren XI debeva contentar se
con un vita como un citatano ordinari. Le citate rapidemente evolveva
ex un regno feudal a un democratia e le politica comenciava esser
dominate de ration in vice de conceptos mythologic. Quando on
organisava electiones, multe homines candidava al posto de
burgomaestro, ma Car era eligite con grande majoritate: ille era tanto
amate del populo.

Le anno sequente le Guithi reveniva a Sanctemonte. Illes contava
circa 40.000 personas in toto, circa le mesme amonta que le
sanctemontanos. Illes comenciava edificar lor proprie citate al monte,
presso Sanctemonte, con multe adjuta del sanctemontanos.
Post cinque annos de labor intense illo era preste.

Car e Gereeta habeva tres infantes: duo filias e un filio. Post dece-duo
annos como burgomaestro, Car se dimitteva e postea se occupava con
le sonar del lut e con le scriptura de obras historic. Gereeta laborava con 
projectos cooperative inter le citates vicin e devotava le majoritate de 
su tempore libere al organisar e participar in concursos in lancear le javelotto 
e in jocos de balla. Quando illa senesceva, la placeva le texer e le contar
de historias de su frigide patria in le nord.

Un nove era de florimento e prosperitate comenciava. Sanctemonte
e Guithisteid, le nomine del citate del Guithi, insimul deveniva un
mesmo plus importante centro commercial, ben cognoscite como
"le citate duple al sancte monte". Le duo citates anque stimulava le un
le altere culturalmente. Pictores, sculptores e compositores arrivava
de multe paises pro studiar e trovar inspiration.