Audiente io vide

Tu canta le canto le plus lente

Tu parolas son sufflos de vento in le foliage

Tu conta de cosas que nemo cognosce

Tu sapientia intuitive flue trans imagines

Audiente io vide

Ille qui ha patientia va comprender

e sera plenate con pace e felicitate

Quando le canto se leva 

a sempre plus alte tonos

le corpore celeste comencia vibrar

Un secunde voce adveni

Il es le sol que canta

Le luce deveni tonos

Le majestatic sonoritates 

del canto solar

resona trans le campos

Le anima capitula:

deveni irradiate e purificate

Io adjunge mi voce al canto beate

mi tonos se misce con le melodia

que es immortal

e cuje harmonias 

se extende ultra le tempore

Io es un parte del eternitate

e le eternitate es un parte de me

Io canta le canto 

del sol e del silvas

Io canta le canto 

del montes e del lacos

Io canta le canto 

del mar e del nubes

Io canta le canto del terra

Le oceano del musica

me lava con sonos incessante

Io me submerge

e plena mi pulmones 

con harmonias aquatic

Io me approfunda sempre plus

e audi balenas in distantia

ma tosto io vole ascender de novo

e tunc veni un forte torrente

que me duce in alto, in alto, in alto

Io passa le superficie e vola in alto

e subitemente es circumferite 

del firmamento, del stellas

Illos son tanto proxime, 

tanto tanto proxime

Es io un de illos?

Io audi echos de supernovas

Diluite explosiones vetuste

cuje surde ruito sustenite 

se misce con le sibilo

de tempestas solar

Neonate stellas celebra le vita

con formicante radios

Io surfa sur un de iste radios

e deveni jectate in spatio incognite

Io pote viagiar ubi io vole

Non plus existe limites

Le energia de mille soles me porta

Gratias al amor ardente io vide toto

Io es transformate al mysterio

e tunc lo comprende

Quando le mente es sin limites

veni tote le responsas

Io senti como io me dissolve

et es devorate del totalitate

ma io non ancora es preste

a entrar nirvana

e dunque subito 

focalisa mi attention

sur solo un puncto:

hic, nunc, iste camera

A hic io reveni

Le mysterio retira

insimul con su solution

e io remane sol in mi camera

sin responsas

e sin questiones

Terrificate del immortalitate

An tu te gaude 

de tu immortalitate

o es tu terrificate?

Vole tu viagiar sin fin

o finalmente reposar?

Vole tu ascender 

le monte celestial

o remaner sub le querco?

Que es ver

e que es false?

An le via dara le responsa?

Tu vide le monte 

con oculos claudite

e lassa le voce guidar te

Pote tu levitar avante

como in le sonios?

 Io vide multe montanias

ma non sape 

qual es le plus vetule

Le via del primes 

es recoperite de vegetation

Le mal herba ole 

como naive matinos vernal

que sempre consola 

ma nunquam da responsas

Illo conta del immortalitate oblidate 

e del fide

ma multes lo calca

cercante le fin del via

Quando io trovara le fin del via

io vadera retro

pro reviver e revivificar

Forsan io remanera sol

in le mundo de memorias

sub le querco 

al pede del monte

troppo fatigate 

pro continuar camminar

Le memorias del vita e le vita del memorias

Ille qui vole remaner juvene

debe morir in su juventute

e postea solo continuar viver

in le memoria del generationes

Ille qui vole viver multe annos

debe vader a in le oblivion

Quanto vale annos oblidate?

Si on vive mille dies

e le un resimila le altere

on ha experientiate solo un die

ma si on ha camminate mille dies

de un village a un altere

e cata die vidite nove homines e domos,

alora on ha vivite multe vitas

A vices memorias pote renascer,

subito aperir se como cassettas retrovate

e jectar ex se imagines e fragrantias

que on immediatemente recognosce

Forsan le oblivion solo es un nube temporari

ante le sempiterne sol del memorias

que jecta su radios verso le eternitate

Al filio de Sharon Tate

Tu veniva ad existentia

cresceva e se formava

e finalmente era preste a exir

a un nove mundo

Un micre, belle, homine innocente,

indefense e besoniante

multo de amor e cura

Tu non poteva experientiar iste mundo

Brutalmente tu e tu matre era occidite

Tu era un tresor non nascite

que era perdite

Io spera que tu poteva nascer

in un mundo melior

de iste, que te rejectava

Tu nomine es tatuate in mi anima

Io ha tatuate tu nomine in mi anima

e dunque io debe amar te

tote nostre dies remanente

Si io lancearea via tu nomine

le anima sanguinarea a morte

nos son coalescite

in le modo siamese

Io debe haber indulgentia

con tote tu imperfectiones

e tu con le mie

assi que nostre vita
non sia destruite

Olim amor volava

ma hodie debe ser supportate

de bracios fatigate

Tu nomine es tatuate in mi anima

e mi nomine in le tue

Nos ha create un vita insimul

e lo vive insimul

in dolor e gaudio

e quotidian penose labor

Fragmentos polychromatic

Homines

que nos longemente cognosceva

ma subito de nostre vita dispareva

tarda in nostre sonios

Lor reflexiones son circum-speculate
in nostre animas

como fragmentos polychromatic

Illes sta presso nos

Parla con nos

e quando le sonios ha finite

nos son eveliate per le suspiro

que pone su mano tepide

a nostre frontes

Suffrentia

Io non es ille qui suffre

Le sanguine que flue non es le mie

Le chaos del mundo non pote disturbar

mi ordine interior

An io vermente crede in isto?

Vale eriger muros contra le suffrentia

o es melior lassar lo affluer?
Imbraciar lo, consolar lo,

caressar lo con le balsamo del compassion?

Arrivata

Tu es un arbore

In distantia io vide le bosco

Iste vespere io lo attingera

Vivaldi recomponite

Le ave trilla sin pausa

Le rivo murmura die e nocte

Le inamoramento estive se extende

multe dies a in le autumno

Le tonos del fundos del seculos

son renascite

in un forma plus forte, persistente

Le passiones e meditationes

del prestre rubide

ora cammina in le London hodierne:

le mastodontic formicario human

Nove melodias accompania le vetere

Le aqua de Venetia flue a in le Thamese 

Le arpeggios del baroco deveni minimalistic:

ornamentos in le cathedral post-moderne

ubi tote le historia echoa

Tote le tonos son sonate

Tote le parolas son dicte

foras del cathedral del sonos

milles de autos rola e strepe

e ille qui cerca le silentio

debe vader mille passos al scala in le fundo

a in le plus profunde catacomba

Le tempesta estive obstinatemente ragia

ma in le nocte le calma reveni

In mi sonios io parla con Vivaldi

Le planeta blau

Al planeta blau

vive multe colores

Certe tinctos
vole miscer se con alteres

e ancora alteres
vole retener su proprie nuance

Le rubitate del terra suspira a Marte

ma le distantia es troppo grande

Lo rubie es necate in lo blau

ma le plus alte nubes remane blanc

Le nocte e le die chassa le un le altere

circum le globo
assi como le agulias del horologio

Sempre es nocte e sempre es die

Le balancia rotante es imperturbabile

Quando le planeta blau palpebra

il deveni obscur

Un momento dura horas

E tunc omne le colores deveni identic

e temporarimente comprende
un profunde veritate

Forsan un die

le planeta blau sera brun

e omne le colores
immunde, sordide

ma ancora illo es blau

blau como le spero

e blau como le opportunitates

Paisages sonor

Paisages sonor

montes rugante

arbustos craccante

electric filos susurrante

sentieros semi-cantante

domos ululante

bufones gurguliante

folios claccante

autos que tussi

anates parlante

grillos suspirante

personas pedente

guttas martellante

pollines sternutante

telephonos anhelante

tractores que mugi

e pipante pedunculos de herba

plena mi aures

con ideas

e mi sinos

con harmonias

que parturi iste parolas

gratias a incontros inexpectate

in sentieros verde

in le organo gris

Transformation in lente movimentos

Io specta al via rural
e al campos jalne e verde
e postea leva mi vista
verso le celo

Le sol cecante contrasta
con le celeste obscuritate
Le nubes tenebrose
son tingite del luce
Illos cresce e se contrahe:
transformation
in lente movimentos

Le arte del tablas

Batte le tablas

fortemente e legiermente

in le centro e in le orlo

Caressa los, tocca los

colpa los con tu digitos

Crea cyclos rhythmic

que se repete e repete

cata vice un poco variate

Tricota un tela de sonos

cuje meandros provoca

imagines inexpectate

in spirito nascite

Ultrapassa le limites del virtuositate

lassa le battimentos inspissar se

assi que illos deveni

como le guttas de pluvia del monson

Quando le movimento
es sufficientemente celere

toto es calme

le constante torrente del monson

cuna e quieta

Le extasis deveni mystic

le mystica deveni extatic

toto se unifica

in veritate e joia

Thema con variationes

Le vita es
un thema con variationes
Le mesme melodia
sempre reveni
A vices lentemente
a vices celeremente
a vices accompaniate
de arpeggios
e a vices como un fuga:
le mesme tonos
in sempre nove
combinationes

Larger Than Life

Larger than life
-plus grande que le vita

Que es plus grande que le vita?
Le morte? Un deo invisibile?
Le immensitate del universo?

An on pote spectar ultra le vita
quando toto absorbite in illo?

Amicitate

Un amico es un persona
a qui tu pote dicer toto lo
que tu senti e pensa
sin que iste persona fugi

Radios solar

Radios solar

auro liquide

ultrarapide, impalpabile

vivificatores, tostatores

viagiatores ab mundo ad mundo

Miraculos luminose

hospites radiose

remane un immesurabile momento

ma lor tracias son permanente 

Calorose messageros

nos dona lor energia

con torrente permanente veniente

innumerabile, incessante

Expeditores del obscuritate

amicos e inimicos del oculos

caressatores e comburatores del terra

veni sempre, arriva hic

Horas estive e hibernal

Un hora in avantia in primaver'
In autumno un hora retroceder
Proque regreder, progreder, regreder?
Lassa le horologios in pace vader!

Le sage consilios del baby

Si tu es gaudiose - ride e ulula

Si tu es triste - crita fortissimemente a tote tu fortia

Si tu vide alco interessante - pone lo in tu bucca

Si alcuno essaya alimentar te - prende le coclear
e batte lo contra le tabula

Si alcuno parla con te - responde in babyanic,
le qual solo tu comprende

Si tu ha fame - crita a tote tu pulmones
usque a illes te da mangiar

Si tu vole haber servicio extra bon
- monstra tu plus large surriso

Si alcuno te da un bloco - colpa lo celeremente
e rhythmicamente contra le solo

Si tu ha satis de un joculo - jecta lo via,
quanto plus distantemente, tanto melior

Si mamma o papa canta melodias de cuna a te

- addormi te profundemente e sonia
de tote le impressiones abundante del die passate

Infantil rimas multilingual

Nunc alea iacta est
and je audi kein protest
Ego volvo ergo sum
Ego vade a Khartoum

Sia hic, sia hoc
papa tue vole poc
Pocahontas sona rock
sia hic, sia wok

Esque Esperanto tanto
similacxas Transpiranton?
Que nos parla intertanto
linguas como Europanto

Nunc alea iacta est
and je audi kein protest
Ego volvo ergo sum
Ego vade a Khartoum

Mein belle perro mangia ferro
ma my mamma mangia manna
Kleine can is not san
cuando luna: vole run

Volapük vole poc
sia hic, sia hoc
Parlez Ido! dicas Fido
que in Lido is nacido

Nunc alea iacta est
and je audi kein protest
Ego volvo ergo sum
Ego vade a Khartoum

Linguania

In le pais Linguania le parolas son citatanos.
Libros son lor domos. Ibi illos dormi

durante le noctes, quando nemo parla.
In le matino illos se leva, se vesti in
phonemas e litteras e postea exi e vade al
citate. Illos cammina al longe
de stratas, le un post le altere, e assi face
phrases. Si alcun parola querela
o se pone in le incorrecte phrase
o ha vestimentos con errores orthographic,
le policia lingual rapidemente veni e lo attrappa.
Postea illo es processate ante Le Tribunal Grammatic
e in le plus grave caso illo es condemnate a radimento.

Inter omne le benevole parolas vive alcun
invectivas. Iste parolas son parte de bandas de gangsters,
le quales appesta le vita de omne le alteres.
Illos se attruppa in basamentos secrete, ubi illos appella

le un le altere idiotas, piratas, diabolettos e cosas similar.
Postea illos exi pro demolir le stratas urban e chassar gente
con tubos de aciero in lor manos.

Cata anno parolas imprestate, immigrantes,
veni a Linguania. Initialmente illos crea tumulto
e non harmonisa con le altere habitantes.
Ma sovente illos se monstra esser usabile e tosto
deveni assimilate in le lingua.
Post alcun tempore quasi nemo pensa del facto
que illos veni de altere paises.

E assi continua le vita in
Linguania. Parolas nasce e mori. Durante lor
vita illos cambia lor orthographia e
signification. Illos concurre con alteres
pro obtener influentia e prestigio, vole devenir
includite in citationes immortal, illos vivifica le lingua
e cata un constitue un anello
in le catena del historia lingual.

Chinese cocinero

Chinese cocinero

serpente decapitava

pelle removeva

in casserol' jectava

Capite prendeva

pro jectar lo foras

morsura recipeva

moriva in penas

Le pecunia de alteres

Io conta le pecunia de alteres

e alteres conta mi dies

Multes sta in fila

ma io non pote adjutar omnes

Io solmente reguarda ante me,

le vista peripheric es distorquite,

e pensa del autobus

que me portara a casa

contante contos a me

durante que le paisages

parada como sempre

Le moneta es contate e le die ha finite

Finalmente reposo

Sanate del beltate

Le beltate sana mi anima
como un fluxo vernal:
lava via le immunditias hibernal

Illo rende le vita
de novo innocente
Face toto trovar
su proprie loco
e devenir translucide

Illo me monstra
que un melior mundo
es possibile
e indica le via

Le beltate es mi tresor interior
mi bussola que me adjuta
trovar le terrestre bontate 

Le cathedral affundate

In le cathedral affundate

le pisces ha le missa

Illos canta mute, bullose psalmos

a Ichthys, lor salvator

qui un die les ducera

al paradiso: le oceano celeste

In timor illos tremula

pensante del diabolo

qui sovente veni con naves ruitose

equipate con dragas horripilante

Le organista sona Water Music

e Aquarium del Carneval del Animales

durante que le pisces recipe oblatos

preparate de plancton sacre

"Missa finite es, nata in pace",

le prestre Salmon bulli

e abundante bancos efflue

del cathedral affundate

in le ample oceano

Acrobatic metaphoras enigmatic

Alcunos parla in enigmas

e pila acrobatic

metaphoras sin fin le un al altere

Que illes vole dicer?

Ha illes un message celate

o ha illes invitate le ascoltator

a su oceano chaotic del subconscientia

plenate de emotiones impenetrabile?

Alcunos substitueva

rimas e rhythmos

con metaphoras enigmatic

An hodie isto marca

le differentia inter le poesia e le prosa?

(Io non es sin culpa)

Sedente a mi banco

Io vole seder sol a mi banco

e spectar le domos lontan

e le arbores vicin

Perder me in pensatas que son como nubes

e lassar le ventos prender los via

Toto io ha perdite

e toto ganiate

Nihil plus es importante

e toto es inappreciabile

Le dolor e le joia ha finite su ballo

le musica deveniva pacific

cata tono remane, tan longemente

le accordos resona in alto verso le celo

An isto es musica que solo io audi?

Io sede sol a mi banco

e super me se aperi

le spatio sin limite

In medie cammino

In medie cammino
inter nascentia e morte
Le dies hastivemente passa
Le horas son plenate de routines
Le plus belle memorias
perde lor lustro
Le photos son oblidate
Il pare como toto
sempre ha essite
assi como ora
ma io sape que es le oblivion
que me delude

Io es solo un hospite
in le domo del vita
Io loca un camera
Le un tasca
es plenate con pecunia
ma le altere es vacue
Quando le moneta finira
Io vadera via in le nocte
pro cercar un altere domo

Aurora boreal

Le aurora boreal tocca le cymas del arbores

in su molle ballo electric

Invita a un dansa multicolor

que face le longe nocte

multo plus curte

Le pauc habitantes

del distante nord

se delecta de iste spectaculo magic

un breve momento ante que illo se dissolve

al firmamento stellate

Urbe blanc

In le urbe blanc

cammina homines silente

Illo se ha rigidite

in le ornamentos deteriorate
del passato

Le historia ha blocate le via

ante le futuro

Tinnitus

Io contava le halitos

pro poter indurar

Subito le critos cessava

Io ascoltava

le tinnitus

Refugio interior

Illes pote continuar batter me

ma io non plus senti dolor,

solo dolo e tristessa,

quando le ira finalmente es extinguite

Non existe justitia

in iste valle obscur

e ultra le montes

il solo ha le solitate del vacuitate

Io vade al interior

-a intra le crusta del dolo

nam ibi attende le pace del Buddha

Le kaleidoscopio

Symmetria divin 
Beltate constante
in cambiamento perpetue
Ex le centro immobile
flue nove mundos
Le colores se reflecte, le un in le altere
Flores cosmic dispersa su semines
Signos e symbolos
conflue et efflue
Le mandala vivente
cresce et expande
Le totalitate es balancia e harmonia
ma su partes dansa
in un chaos creative

Mi spirito es transformate
a un kaleidoscopio
Lo parve se uni con lo grande
Le partes del totalitate
se reflecte, le un in le altere
e io es prendite via
a un extasis pacific
e un pace extatic

Lumine artificial

Le lampa apud le fenestra cessava lucer

ma durante le die nemo nota isto

In le nocte le camera es vacue

Le ampulla se ha findite

e pote cader al solo

como clasmas acute

Proque io ancora porta berillos antisolar?

Forsan io non vole vider toto

Le lampas son e un pena e un benediction

Fallimento

Io cercava amor

ma trovava passion

Io cercava ricchessa

ma trovava moneta

Io cercava significantia

ma trovava contento

Io cercava fama

ma creava rumor

Io cercava pace

ma trovava monotonia

Le senioras Pac e Palac

Le senioras Pac e Palac laborava insimul in le mesme firma. 

Ma post alcun annos le firma faceva bancarupta e le senioras 

deveniva inempleate. Sin saper isto, ambes lassava su patria 

Vrauland e se translocava a Thouland. Hic ambes trovava nove labores.

Un differentia interessante inter le duo paises era que in Vrauland on 

non diceva 'tu' o 'vos' ad altere personas, ma 'senior' o 'seniora'.

On solmente diceva 'tu' al familia e a proxime amicos. In Thouland 

on diceva 'tu' a omnes.

Un die seniora Palac per hasardo incontrava seniora Pac in un grande strata 

in le capital de Thouland.

Palac: Seniora Pac! Es vermente seniora?

Pac: Seniora Palac! Qual meravilia!

Palac: Quante tempore seniora vive hic?

Pac: Tres annos. E seniora?

Palac: Anque tres annos. Io labora in un libreria, como in Vrauland. Seniora anque ha trovate labor?

Pac: Si, in un bibliotheca. Libros como libros, ha ha.

Palac: Io vive in iste urbe con mi filio que ha septe annos. Ha seniora alcun filios?

Pac: No, ma io ha trovate un viro hic. Nos va maritar nos le proxime estate.

Palac: Seniora ha ver fortuna. Io non ha succedite trovar un nove viro post mi divorcia.

Pac: Io regretta isto. Ma io es secur que tu va trovar un viro tosto. Tu es multo sympathic.

Palac: Tu dice 'tu' a me?! Io non lo vole! Nos debe conservar nostre cultura vraulandese.

Pac: Proque? Hic in Thouland on dice 'tu'. Isto es plus facile e practic.

Palac: Al thoulandeses io dice 'tu'. Ma isto es un altere cultura. In le lingua thoulandese dicer 'tu' non es rude. In vraulandese illo lo es.

Pac: Io non vide le differentia. Si io dice alco rude, isto depende del contento, del message, non del forma grammatic.

Palac: Il es multo plus facile insultar alcuno si on dice 'tu'. Io lo ha experientiate multe vices.

Pac: Vermente? In Vrauland io mesme ha audite un homine dicer a me: "Que seniora vade al diabolo!".

Palac: Isto es plus difficile a dicer que le plus curte "Vade al diabolo!"

Pac: De facto toto es plus difficile a dicer. 'Seniora' ha tres syllabas, 'tu' ha solo un.

Palac: A me dicer 'senior' o 'seniora' presenta nulle difficultates. Isto es un modo de monstrar respecto al altere persona.

Pac: Ma isto anque crea distantia inter personas. Respecto e distantia.

Palac: Nos ha habite iste maniera de titular in Vrauland al minus un millennio. Proque cambiar isto nunc?

Pac: On debe progressar. Nos vive in le mundo moderne. Nos ha lassate le epocha feudal.

Palac: Dicer senior e seniora es un signo de politessa e cultivation. Io non va degradar mi manieras.

Pac: Io ha multe amicos vraulandese hic in Thouland. Nos omnes dice 'tu' le un al altere.

Palac: In Vrauland on ancora dice 'senior' e 'seniora' a altere homines, que non son proxime amicos.

Pac: Isto non es Vrauland. E io comprende que tu non vole esser mi amico.

Palac: Io lo vole. Ma seniora debe dar me tempore. Dicer 'tu' es un grande passo pro me.

Pac: Tu principios complica tu vita. Proque non prender le via plus facile?

Palac: Mi principios son importante pro me. Illos me adjuta conservar mi identitate.

Pac: Io comprende. Alora io dicera 'seniora'.

Palac: Multo ben! Vole tu mi numero de telephono?

Pac: Io es pressate. Io debe ir al traino. Nos nos incontrara alicubi. Le mundo es parve...

Palac: Io comprende. Adeo seniora!

Pac: Adeo seniora! 

Le promenada del digitos

Primo vade le pollice

post ille seque le indice

ma le digito medie

deman e hodie

essaya cessar un bombice

Le digito anular

debeva annullar

e su explication

pareva ser un fiction:

"Le digito auricular

io va expedicular

solo duo digitos tunc

promenar se pote nunc"

Alcunos e alteres

Alcunos vole accender un foco

e alteres extinguer lo

Alcunos vole submerger se

e alteres vole volar

Alcunos vole camminar

e alteres confinar se

ma io vole nihil,

io solmente aspecta le mundo

e lassa lo sonar

su cantos chaotic

Pelle dur

Alcunos disveloppa un pelle dur

pro proteger su interior fragile

ma alteres face le opposito

Le opposito de un dialecto

Interlingua es le opposito de un dialecto. 
In le dialecto il ha parolas regional con un 
limitate divulgation e un pronunciation que 
pote esser difficile a comprender foras del 
region ubi illo es parlate, lo que pote facer 
mesmo parolas cognoscite difficile a comprender. 
In vice, Interlingua usa le plus divulgate parolas e 
un pronunciation distincte e facile a comprender. 
Post apprender Interlingua, le linguas romanic 
ha comenciate dar me le impression de esser 
dialectos de Interlingua. 

Mi discurso al 20me conferentia international de Interlingua

Autospection

Le speculo

es intacte

ma io es

rumpite

Augusto

Veni augusto
aves deveni silent'
fructos matura

Hayat Jivana

Conto

In le matino, quando io vadeva al porto, io videva que un nove nave habeva arrivate. 
Io deveniva curiose e hastivemente lo approchava. Illo era un veliero con tres mastes.
Al corpore del nave on poteva leger su nomine, scribite con belle, ornamentate litteras: "Hayat Jivana".
Io voleva saper qual era su mission e dunque decideva demandar alcuno 
del equipage re isto.
Le planca jam era extendite e duo homines era in le processo de disbarcar. 
Le prime era un svelte marinero con un reguardo absente. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva inattentivemente, "io me solo inrolava a iste nave pro poter viagiar a multe citates. Io cerca mi ver amor. Io ancora non la ha trovate, ma io sape que illa existe alicubi in le mundo."
Proque io non recipeva le responsa a mi question, io me adressava al altere viro, un bon vestite gentilhomine con un coffro grande:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape. Io solo loca un cabina al nave. Io es un viagiator de commercio. Io gania ben per comprar e vender merces."

Proque io non recipeva le responsa a mi question, io entrava al nave pro poter poner mi question a un altere membro del equipage.
A un micre scabello al ponte sedeva un altere marinero, con un aspecto triste e fatigate. 
Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con resignation, "io labora hic proque io es fortiate a facer isto. Io ha un marita e quatro infantes a sustener. Ma io solo pote incontrar les un vice per anno. Tunc io les da moneta, assi que illes pote viver un anno plus. Io non ha tempore pro facer lo que io vole. Io es un pictor talentose, ma tote le die io debe altiar le velas, bassar le velas, seder in le posto de observation e nettar le ponte. Le vita es laboriose e discontentante."
Io notava que le viro voleva continuar de planger se, ma io non voleva audir plus, dunque io me exculpava e hastivemente continuava vader.

Al rota del timon sedeva le timonero, un senior seriose, reposante sur un scabello. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con voce sic, "io solo labora hic e face mi deber. Io non pone questiones innecessari. Lo que le capitano me dice facer, isto io face. Si ille me ordina girar al west, io gira al west, si ille me ordina girar al est, io gira al est."
"Io volerea parlar con le capitano. An ille es accessibile?"
"Le ultime vice io le videva in le cambusa."
"Pote io ir ibi pro cercar le?"
"Si, naturalmente. Io vide que tu es un homine sincer."

Io descendeva sub le ponte e tosto trovava le cambusa. Mi naso deveniva mi guida. Illo se orientava verso le deliciose fragrantias de species. 
Io entrava in le cambusa e tosto videva le cocinero, con un panno blanc nodate a su capite. Io le salutava e de novo poneva mi question:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva vividemente, "ma nonobstante isto, io es
multo contente de mi labor. In cata porto io trova nove plattos gustose e dulcissime species. Il ha tante phantastic mangiar in le mundo e io ha le privilegio de sempre discoperir nove receptas.
Le vita es plenate de placer e delecto!"
"Io cerca le capitano. Es ille ibi?"
"Ille justo vadeva a su cabina. Illo es situate al ponte, verso le poppa."
 
Io ascendeva al ponte e comenciava vader verso le poppa. Tunc io videva un homine barbate qui spectava le celo trans binoculos.
"On non pote vider stellas in le medietate del die, nonne?", io diceva stupefacite.
"No, no, io specta le aves del mar.", ille respondeva a voce tense. "Cata die io los conta, cata specie, e scribe le resultatos in mi libro. Quando io retornara
io reportara le resultatos al Societate Ornithologic."
"Sape tu qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Qual question peculiar. Io solo loca un cabina hic. Le itinere del nave es ideal pro mi observationes."
"Ma si tu cognosce le route, tu debe anque cognoscer le mission!"
Le homine me reguardava perplexemente:
"Qual mission? Isto ya es un nave de passageros. Cata uno ha su proprie affaires. Io propone que tu demanda le capitano re isto."
Ille se hastivemente tornava via pro continuar su observationes.

Io continuava vader al cabina del capitano e quando io lo attingeva, io colpava al porta.
"Entra!" un voce diceva del interior.
Io entrava e videva le capitano, un viro robuste con oculos amicabile. Io diceva:
"Excusa me, si io vos disturba. Io videva vostre belle nave e deveniva curiose 
de su mission. Io es certe que un nave tanto impressionante ha un mission nobile."
"Le rege Abala nos ha inviate pro viagiar trans le mundo e colliger cognoscentia. Cata anno nos retorna a nostre pais e conta a ille toto lo que nos ha vidite e apprendite."
"Io demandava plure viros de tu equipage re vostre mission, ma nemo lo sapeva."
"Illes son tanto occupate con su deberes quotidian, que illes ha oblidate del scopo general del viage. Ma io memora toto e io scribe toto lo que io ha apprendite in mi grande libro."
"Qual mission meraviliose! Pote io viagiar con vos? Nihil me retene in iste citate."
"Vermente? Io volerea que tu me contarea de tu citate. Io notara lo que tu dicera in mi libro."

Io le contava toto lo que io sapeva del historia del citate e del mores del populo.
Quando io post un longe tempore habeva finite, ille diceva:
"Isto es un urbe fascinante! Io vole remaner ibi durante duo septimanas e apprender plus. Quando nos levara le ancora, tu es benvenite a partir con nos, si tu vole."
Hayat Jivana remaneva durante duo septimanas. Postea io lo accompaniava a su viage continuate. Io debeva laborar durmente como marinero e post un tempore perdeva mi enthusiasmo. Le mal de pais tosto cresceva intra me. 
Post alcun annos io ora ha retornate al citate de mi matre e lo apprecia in un modo que io nunquam ha experientiate antea. Io ha transversate multe tribulationes ma anque visitate multe citates lontan, ubi io ha apprendite multe sage cosas.

Melodia immortal

Ubi fini le verbos, comencia le tonos

Le musica nos pone in contacto

con un plus alte realitate

Le amor pur

es un melodia immortal

que lentemente caressa nostre animas

con molle undas de color irisate

Post audir iste sonoritates

io non plus senti

odio o pavor

ma in vice nata

in le oceano beate

Spectation al interior

Quando le oculos del corpore se claude

le oculos del anima se aperi

Le spectation externe es revertite al interior

An es possibile

que le mundo interior

es plus vaste que le mundo exterior?

Plenate de pace, io vole ci camminar,

le matino ancora es distante

Paisages de crepusculo

L'umbras occulta

paisages de crepusculo

al collina le domo

cale pallidemente

in le ultime radios solar

Le obscuritate del universo

Nostre umbras crescente

cade al Luna

lo exhauri

lentemente et inexorabilemente

e lo livra

al obscuritate del universo

Illos se multiplica

e terrifica le un le altere

se glissa in le hora de lupo

(illos non vole ser detectate)

Tosto le umbras pallidira

e le Luna reganiara

su lustro e symmetria

e le sentieros del post-crepusculo

rehabera su marcharibilitate

Illes qui sonia se eveliara

e le vigilatores se addormettira

Omnes ha su proprie tempore

e le realitates vicin

non sempre se incontra

Le Luna es un orbe

que se imagina ser un disco

assi como nos son sculptores

qui se imagina esser picturas

Sed quando le voces del ante-alba susurra

nos exi del muro,

prende le cultello del sculptor

e comencia cisellar le obscuritate del universo

assi que su lucente, rotunde orlos

converge in un capite que ha essite modellate

de multe generationes

e del qual le plen relievo physiognomic

solmente apparera

quando tote le lumine del Luna, Sol e del stellas

finalmente se unira

Observationes de un cavallo obscur

Stellas distante

son interessante

ma nunc le vicina

es in su cocina

Un advertimento

Nunquam tocca

le rete del aranea

mesmo si le aranea

non es visibile

Valor e grandor

Un haiku bon

dice plus

que un novella mal

Vento

Durante tote tu vita

le respiration plena tu corpore

e quando tu mori

illo lassa le carne

pro unir se

con le vento

que suffla

super campos e silvas

Le tempore del umbras

In le tempore del umbras

io te da mi basio lunar

le qual revivifica

le memorias del iris

Omnes ancora coperi

su facies con mascas ornamentate

ma quando nemo vide

nos monstra le un al altere

nostre physiognomias

Quando le undas veniva

le stratas deveniva canales

le domos deveniva isolate

e le homines

disconnecte e pavorose

Ma io ha continuate

a toccar mi mandolina

nam io audi le tonos de cordas lontan

durante le seren crepusculo

Le basio lunar tinta tu labios

in le color del planeta Marte

nostre removite mascas se rumpe

e le melodia tremulante

echoa inter le canales

Nunc

Tu pote oblidar tu passato

perder tu futuro

ma del nunc: iste momento

nemo pote privar te

Inamoramento

Tu non dava nostre amor

le opportunitate a disveloppar se

Tu lo suffocava in su cuna

ante que illo poteva florescer

Un inamoramento breve

sequite de un dolo longe

An vale suffrer un anno

post un mense de delecto?

Acto bon

Anque un acto bon

pote remaner in memoria

longemente

Renascentia illuminate

Quando le corpore nasceva, 

le anima moriva
e quando le anima renasceva 

le corpore deveniva cinere
 

Ex le cinere le spirito emergeva
le qual univa le corpore e le anima

Quando le corpore renasceva
le oculo del anima se aperiva
e le luce del spirito radiava ex illo

§11:6

Le genio,
assi como le lunatico,
face lo inexpectate

Domo mancate

Pote on mancar un domo
assi como on manca un homine?

Caressar le cameras perdite
con su memorias

In su pensatas vader
ex le cocina al salon
e postea al dormitorio

Teneremente toccar le mobiles

Rememorar se como le solo craccava
e como le vento sufflava detra le fenestras

Pote on mancar un domo
assi como on manca un homine?

Usque ora le domo remane
ma le interior es totalmente cambiate
Altere personas ora vive ibi

Al superficie le mesme
ma internemente cambiate
- an le caso non es al contrario
con homines?