Guttas de pluvia

Parve guttas de pluvia cade al claviero
Prudente tonos lor via al camera trova
Super le piano Frédéric se inclina
pro melior audir le susurro del musas

Le sol de Mallorca al nubes vadeva
ma guttas sonante lor calme rhythmo
al dur coperculo del piano nigre
porta con se le calor solar

Gracile, leve, molle manos
sona serenmente un ballet gratiose
Ma le ventos se augmenta e le dansa del pluvia
presagi le tempesta imminente

Le vento cresce, tonitro sona
Deveni grave, pesante, le manos
Frédéric suspira, susurra con pena:
Mi patria, me manca mi patria...

Torrentialmente le pluvia cade
Tote le celo plora
Suspiro lacera le spirito:
Oh! Pais de mi matre!

Equita ille al blanc cavallo
trans aperte, florante campos
Amor e libertate plena su venas
e aer fragrante, su pulmones san

Le cavallo displica alas celate,
ascende super nubes buclate
e quando finalmente illo descende
le luces de Paris jam splende

Le tonitro mutesce, le vento se calma
Poc e leve le guttas deveni
Reprende su ballo calme, le manos
Le spirito sanate ora reposa

Sona lor postludio, le ultime guttas
Le sol se monstra, ceca le pianista
Ille se leva, aperi le cortinas
et entra al jardin de aves cantante

Le ultime amor

Le ultime amor

es sin limite e sin conditiones

Ille qui lo pote sentir

experientia como illo

exclara tote le universo

Le ultime sagessa

es saper que toto es unite,

que tote differentias es chimeric

e que le oppositos crea le un le altere

e finalmente se funde in lo absolute

Le ultime pace

es reposar in lo intemporal,

demorar in le eterne nunc:

le summa de heri, hodie e deman

e viver in le creation complite

Le ultime joia

es saper que toto lo que nos tormenta

un die disparera

e que toto lo de que nos sonia

un die devenira ver 

Lo plus importante

Lo plus importante
non es nunquam cader
sed levar se post le cadita

Lo plus importante
non es hastar al fin del camminata

sed saper qual via vader

Disveloppamento require tempore

Illo exige patientia

Nos debe apprender viver

con nostre debilitates

al mesme tempore

que nos lentemente

los transforma a fortias

Un die nos quitara nostre pupas

e un nove mundo

que nos non pote imaginar

se aperira ante nos

Tunc le mysterio devenira realitate

Le credentia sera cognoscentia

e nostre sonios devenira real

Omnipresentia

Tu amor

susurra in mi corde,

me caressa al gena

como un dulce vento

del primavera,

se monstra a me

in le folios multicolor

del arbores autumnal,

in le prime radios solar

super le horizonte,

in le surriso 

e le parolas amicabile

de cata homine

e in le lustro stellar

al firmamento nocturne

Adeo, Leonard

Tu parolas es poesia

Tu poesia es musica

Tu musica es melle

que flue ad mente

e lo face reposar in melancholia

e quietemente trovar joia

in mystica passionate

Quando nemo altere trova

plus abyssal profunditates

veni tu voce e monstra le via

a placias incognite

que totevia era tanto proxime

Insimul nos vadeva

plus profunde al amor

plus profunde al joia e dolo

e plus proxime a Deo

Hallelujah!

Le musica nos face experientiar

le Incognite e Universal

Nos senti e non besonia comprender

Cautemente tu tocca le cordas del guitarra

Multe parolas trova lor tonos:

tonos que le anima sempre memora

tonos que sona ver

In le tempore de muros, odio e timor

un calde e cordial voce mutesceva

ma su tracias es indelibile

e illo continuara dar spero

al tristes e al perdites

e durara cantar pro omnes qui ama

e dansa trans le nocte

al fin del amor 

Poema blanc

Le terra nivate del nocte hibernal

luce sub l'illustre parada del stellas

Punge in naso gelide aer

Frigor infiltra le habitos

Ubi va le scarpas, cracca le nive

Le sono plena le silente paisage

In distantia vacilla un molle luce

Tosto le viro sera in su casa

Sono invisibile

Le sono non es visibile
ma le colores ha gusto
Le vino rubie
caressa le lingua

Le fragrantias non es audibile
ma le amor es sensibile
como un sufflo legier
e un tenere basio

Pensatas blanc

Frigor titilla l'interior del naso

Gelate cerebro trova pace

Nive oblida hiberno

sed ancora pensatas son blanc

Que frigor congela l'armas

Que glacie extingue focares del ira

e quando l'estate finalmente veni:

que columba blanc como nive

face su nido vicin nostre domo 

Le pedes del deserto

Illa orna su pedes con hieroglyphicos

Le camminata se approxima

Le sol se prepara

a facer le tepide sablo ardente

Le fervor de Ra adure su pedes

Distante ancora es le oasis

Moses jam ha migrate

e le Salvator ancora non es nascite

Le multes qui son false

renega le un qui es ver

non sapiente que in fragmentation

es celate le plus profunde unitate

Le pedes e le sablo

se funde del calor

Le puera e le sol

se uni in dolor

In le centro del celo es le sol

e illa in le medio del deserto

ma lento se torna le firmamento

e veni del oriente

un refrescante vento

Le oasis irriga le deserto

crepusculo e die se incontra

Le crescente substitue le sol

e le sablo ardente deveni tepide

In distantia le puera vide un muro

Le porta pesante se aperi

Illa audi riso e suave musica

Finalmente illa trovava su domo

Metamorphosis metaphysic

Metamorphosis metaphysic
massa mi molle cerebro
Memorias se misce son le momento
Toto amate es hic
 

Le secundas cessa tic-tacar
Illos flue sin sonos
trans le acridulce sauce temporal
sin toccar le parietes

Introspection intravenose
me duce sub le superfacie
monstrante le veritate del sanguine
susurrante rhythmicamente
con le corde

Mundo sin frontieras

Al nove mundo manca frontieras

Le homines senti pavor e confusion

Illes sape qui illes era ma non qui illes sera

Le odio es vetere e facile a predicer

ma al latere de illo

inexpectate amicitates son nascite

Alcunos aperi lor cordes e vole adjutar

Alteres vole clauder le frontieras,

habente timor ante le menacia celate

Le torrente human sempre trova nove vias

Le morte de un homine es un tragedia

Le morte de multe homines es statistica

Le un oculo es aperte

ma le altere es claudite

Si existe solo un Deo,

proque il ha tante religiones?

Si Deo es plen de amor e misericordia,

proque occide Su creationes le un le altere?

Quante tempore nos debera suffrer

ante que maturara nostre sagessa?

 

Ruptura de electricitate

Un vespere toto ordinari al familia digital in le initio del vinti-unesime seculo: le patre sede in le cocina con su laptop e labora con un projecto que debe esser preste al reunion del die sequente in su labor. Le matre sede ante le television in le camera de sojorno e specta un reality show. Le filio se trova in su camera e joca War of Warcraft a linea a su potente computator stationari. Le filia mora in su lecto e usa Facebook a su cellular.

Subito alco inexpectate eveni: un ruptura de electricitate. Isto non ha occurrite durante annos. Le television e le computator del filio se extingue immediatemente. Duo stupefacte e frustrate clamores son audite. Le apparatos del patre e del filia dura functionar proque illos son activate de batterias, ma le connexion con le rete es rupte: le station de base anque ha perdite le currente. Duo suspiros irritate veni del cocina e del camera del filia. Sin internet le apparatos son inusabile. Ni Facebook, ni le programma del patre, basate "in le nube", functiona.

Le membros del familia, toto confuse, erra a in le camera de sojorno. Jam es vespere e crepusculo. Le patre trova alcun candelas de stearina. Tosto le camera deveni illuminate de un lumine agradabile. Initialmente totes son agitate e parla simultaneemente, ma tosto comprende que tote le quartiero es sin electricitate. Illes solo pote attender con patientia usque al retorno del currente. Ma como occupar se usque tunc?

Post alcun tempore omnes sede insimul e calmemente parla del evenimentos del die passate.

Que occurreva in le schola? An le horas al labor passava ben? Le familia es inaccostumate al situation. Nemo memora le ultime vice quando illes habeva parlate in iste maniera. Le distrahente technologia digital normalmente impedi iste typo de longe colloquios familial.

Plus tarde, le filio monstra un joco de cartas. Omnes vole jocar in poker. Il es un situation exotic, le usar de cartas real e actualmente poter vider su partenarios.

Post un hora, le juvenes vole mangiar. Ha il pizza? Ma le furno microunda ya non functiona! Que mangiar alora? Forsan un poco de fructos?

Tosto omnes se regala con pomos, piras e bananas.

Illes deveni alerte e gaudiose. Forsan es melior mangiar fructos in le vespere, in vice de pizza? Le tempore passa e le electricitate non retorna. Le lumine del candelas e le absentia de exaltante jocos de internet e programmas televisive causa somnolentia prematur. Le familia brossa lor dentes e postea vade al lecto.

Per habitude le parentes specta le television in lor dormitorio ante dormir. Ma ora illes in vice jace le un presso le altere in le lumine de candelas. Lor reguardos se incontra e illes se uni in un tenere basio. Subito illes se imbracia.

In le mesme momento le electricitate retorna. Le lampas se accende e anque le television. Le patre curre a su laptop pro finir su projecto e le matre remane in le lecto pro spectar le tarde bulletin de novas. Le ordine es restaurate. 

Chronica publicate in Panorama no.6 2015

Le polyglotte Cupído

Le polyglotte Cupído

apprendeva le lingua Ido

e intertanto

su Esperanto

cadeva in oblido 

Sin regret

Un brunette in Nazareth

joca russe roulette

Un femina brave

(de facto moldave)

mori sin regret

Cowboy con grallas

Un folle cowboy de Dallas

habeva revolver e ballas

e cata die,

oh Deo mie,

chassava usante grallas

Quasi in Ulan Bator

Quasi in Ulan Bator

Djingis celava tresor

Cerca le gente,

auro in mente,

ma isto esseva un flor

Hegel in Babel

Al cima del turre Babel

sede le sage Hegel:

"Hic al summitate,

ver infinitate

distingue Kain de Abel”

Schlomo

Schlomo de Tel Aviv

sona le leitmotiv

del opera Siegfried,

l'amico David

prende un sedativ'

 

Belle leona

In le zoo de Verona

habita un belle leona

Le fede leon

sin pantalon'

cata nocte la harpona

Anapestor

Un scaldo in Budapest

amava le anapest'

"Yo es le melior

anapestor"

diceva le viro modest'

Volumus brexit Britannia dixit

Volumus brexit

Britannia dixit

(Nos vole brexit

Britannia ha dicite)

Sed Scotia vole remaner

que illes va facer?

Forsan independentia

sera le consequentia?

"We can't stay"

dice Theresa May

assi separation

es le sequente action

Volumus brexit

Britannia dixit

Le insula maxime

non vole le intime

discussiones

e deliberationes

Illa vole cooperation

con cata nation

ma anque isolation

e royal succession

Illa es conservative

e un poco innovative

Su opinion es dividite

sed nunc es decidite

le peculiar nation

cambiava opinion

Alora dunque

le verbos seque:

Volumus brexit

Britannia dixit 

Le haiku de Olivia

L'aqua efflue
le porta es claudite
mamma venira

Radio

Io audi le radio
hora post hora
Le voces se cambia:
masculin e feminin

clar e grave
agitate e calme

Io me addormi e le voces
me seque al somno
Io sonia del novas
del reportage e del commentarios
Mi subconscientia es miscite
con le politica mundial 

Un vivace voce me evelia
Ora es tempore a levar se
Le voces del nocte dice adeo
Nunc es mi torno a parlar

Le privilegio del fumatores

In mi labor il ha alcun fumatores. Plure vices cata die illes exi pro calmar lor symptomas de abstinentia con le nicotina de aere. Io me gaude del facto que hic in Svedia il non plus es permittite fumar in locales interior. Mi granmatre laborava in un hospital e debeva divider le camera con plure caminos human. Isto la dava problemas bronchial.  

Ma io ha compassion con nostre fratres e sorores con pulmones nigre. Illes son un population sempre plus persequite. Hic in Svedia mesmo le fumar foras del restaurantes es questionate, ma ancora legal. Un die iste augusto io prandeva al veranda presso le centro commercial ubi io labora. Un juvena sedeva apud le tabula adjacente mangiante e fumante al mesme tempore (!). In le vicinitate sedeva plure gruppos de non-fumatores.

Un femina de un del gruppos vadeva al juvena e demandava si illa volerea cessar fumar, in consideration del non-fumatores. Le juvena refusava e se defendeva con le facto que il ha cinerieras al tabulas e que le fumar es permittite. Le femina deveniva acerbe, appellava le juvena egoista e pois reveniva a su placia. Io sentiva sympathia pro le juvena, ma le fumo me molestava un poco, assi io diceva nihil.

Tamen, il ancora ha un privilegio que le fumatores ha potite retener: le pausa a fumar. Circa cata duo horas illes exi e se intoxica e relaxa un par minutas, durante que le alteres labora penosemente sin pausa. In grosso isto se amonta a vinti minutas de pausas additional durante un die, circa un e un medie hora a septimana, sex horas a un mense, tres dies a un anno, lo que deveni circa novem dies de labor cata anno!

Forsan on poterea finger que on fuma? Comprar cigarrettas que on nunquam accende? Exir, respirar e relaxar se un momento o leger le messages al cellular? Si exi un collega on poterea accender un cigarretta e prender un par sufflos in le bucca, pro non devenir dismascate como un persona que illegitimemente profita del privilegio del fumatores.
Ma forsan iste privilegio totevia es illusori. Considerante le annos con le qual le fumator abbrevia su vita, forsan su collega non-fumante totevia habera plus de pausas. Probabilemente illos sera gustate post le retiramento, quando le fumator jam ha vadite al Felice Terrenos de Chassa.

Chronica publicate in Panorama no.5, 2015

Le gigantic balena

Le gigantic balena
nata lento, maestoso
trans le infinite oceano

In le abysso profunde
illo ascolta distante
echos submarin

Solitari in le precipitio
illo trova su via
con le adjuta del remote
lumine stellar

Lento, decelerate
illo se move trans massas aquose
Nonobstante su magnitude
illo solmente es un tinta indistincte
in le ballante theatro de umbras

Illo audi distante cantos de balenas
le quales ha echoate in le oceano
trans le seculos
Illo audi memorias de su ancestres
e se prepara a responder

Le gigantic balena
comencia cantar
Su prime, profunde
tono sustenite
face le magne corpore vibrar
e crea tremulante colonnas sonor
que terebra le profunditates

Le canto sona sin pausa
Le tonos prolongate
afflue le un in le altere
e fuga via trans ample aquas
lassante post se un echo
que resonara trans seculos

Un die le balena morira
ma su canto sin fin sonara
Isto es le musica del immortalitate
nam in le sempiterne sonoritates
su anima perdurara

Le canto vagara
nunquam illo mutescera
vibrar illo continuara
in interiores oblidate
del vivente oceano

Le balena claude su oculos
e canta le tono plus alte
que imbracia tote le altere tonos
in un accordo pulsante
que se extende trans octavas
e transforma le aqua frigide
a calide torrentes caressante
le quales joia e pace dispersa
a illes qui se ha perdite
e los trahe al cantator qui vole monstrar
como escappar tormentose tempestas
a in le aqua de sonos pur

Le gigantic balena
aperi su oculos
e vide lumine que nasce in alto
Lento illo ibi dirige su capite
e se leva ex profundos

Post un tempore immesurabile
illo transversa le superficie
sputa aqua in alto in un forte fontana
e pois inhala le salin aqua marin
con un halito extendite
que plena tote su enorme pulmones

Le auree radios del aurora
ceca le sensibile oculos del balena
e le sonos del aves marin
titilla su aures
como micre plumas que voletta via
sin lassar tracias

Le balena de novo se submerge
in le oceano del sonos eterne
Hic es su ver elemento
Le luce matutin velatemente scintilla
durante que illo se retira in alto
e le immense creatura
canta un nove hymno
que se immisce in le vetere canticos
creante un potente oratorio:
Le sonante testamento del generationes
le qual conta del suspiro
del amor e del dolo
que depost longe tempore morte
generationes sentiva
e que ancora non nascite
generationes sentira

Isto es le continuum del vita
Audi su hymno
Te addormi con illo, te evelia con illo
e senti intra te le tranquillitate
que sempre existe in le fundo del mar
nonobstante le tempestas e huracanes
que ragia sur le superficie 

Vacue

Io es vacue

nulle gaudio

nulle dolo

mora in mi mente

Io es immobile,

respira sin sono

Le fame ha disparite

Io solo vole reposar

Le homines circum me

balla e ride

audiente le rhythmos

assurdante

ma mi corpore remane

calme

Io vole ir

al vacue camera obscur

Ibi attende

le plus profunde pace

e le susurrante musica

del anima

Poema blau

Placide mar

                 Celo pacific

                                 Inter illos nulle limite

                                                                       Tepide aer

                                           Le vento non suffla

vicin le dominio del silentio

Reposo sin pensatas

                               Le oasis del mente

                                                           Le die dormetta 

Deo e diabolo

Deo es atheista
e le diabolo
un vagabundo disviate
Illes vive in le mesme regno
ma oblidava del existentia
le un del altere

Deo vive in un domo
con multe cameras
ma nulle portas
Lucifer erra
in le silvas vicin
cercante le luce perdite

Deo canta un melodia sin parolas
distractemente melancholic
Le tonos son extendite
e flue mollemente
preter scalas diatonic

Satan recita un rap energic
Rabide versos sin fin
Ille rapa re un casa
invisibile
re un fossato putente
e re folios putrite

Io audi le canto de Deo
in le aure dextere
e le rap del diabolo
in le aure sinistre
Illos se funde intra me
e flue in basso al mano
que scribe iste poema

Le corde del estate

In le estate le vita culmina

Lo que se eveliava in le primavera

nunc disfloresce 

Le sol se approxima le zenit

e le aer es plenate 

del fragrantia floral 

Le amor deveni plenmente visibile

Su calor imbracia toto

e reimple dies e noctes con luce 

le qual prolonga le joia vesperal

Le colores estive

son auree, verde e blau

Le sol, le herba e le mar

caressa oculos que cerca beltate

Io vole vider multe estates plus

con illes que io ama

e lassar le ardor del dies insolate

facer evaporar vetere inquietudes

dante le natura le fortia

a crear e vitalisar 

Mi yogurt

In mi grasse yogurt grec
yo disperge le semines del chia
e peciettas de cacao
Yo lo plena con granas del heliantho
nuces e cossinos de secale
Yo lo completa con un accento dulce:
un manata de myrtillos

Perdite inter cifras

Io me perdeva in le mundo del cifras

e oblidava le poesia

Sentimentos non pote esser contate

Le pace non ha un precio

Ille qui conta nunquam fini

Ille qui collige sempre vole plus

Quando on oblida lo que es importante

on amassa cosas insignificante

Le summa del toto es zero

Nos son nascite e nos mori paupere 

Ma le ricchessa del spirito remane

in nostre anima invalutabile

Le parve sonos del nocte

Insomnemente io jace in le obscuritate
e audi le parve sonos del nocte
Le decelerate halitos del dormientes
Le discrete susurro del ventilation
Le invisibile dansa del vento
detra le vitro del fenestras  

A pena distingibile voces e risadas
del appartamento semi-vicin
Passos del strata que crepita sur le nive
primo crescendo, postea decrescendo

Finalmente io audi le murmure del sonios
le quales con somnolentia emerge del fundo,
ex le spisse suppa del subconscientia
ubi memorias, pavores, suspiro et erudition
son miscite, fermentate e amalgamate
a un dialogo interior le qual purifica le sensos,
inscenate detra palpebras claudite
usque al aurora  

Le puera del flores

Tu resimila un magnolia

Plen de dulce melancholia

Yo te cerca, mi hyacintho,

In le fundo del labyrintho

Tu es mi narcisso silvestre

E tu beltate sempre cresce

Yo te dona un tulipan

Que cresceva in Amsterdam

Tu fragra como un rosa

Mi subtil, fragile cosa

Tu, mi pelargonio

Es le sol de mi sonio

Cautemente, mi anemone

Mi manos a te yo pone

Seren damisella del lilios

Lassa me toccar tu labios

Patientia, belle margarita:

Tosto tu sera mi marita

Cata die, candide camomilla,

Clarmente tu bontate brilla

Ergo mi amor,

Tu es un belle flor

E yo te amara

Durant' un eternità

Ver amor

Io sape que nostre amor es ver

proque io te ama de plus in plus

anno post anno

Insimul nos nos addormi

e insimul nos nos evelia

Nostre basios son le perlas

le qual orna le vita quotidian

Nos vade mano in mano

in vias directe e in sentieros torquite

Io nunquam te vole perder

in le labyrintho del vita

Diluvio

Io lassa le diluvio

cader super me

Imbiber mi vestimentos

assi que illos se agglutina

a mi frigide cute

Io non lo resiste

Io es libere

e vade con celere passos,

non toccate

de successo o perdita

Guttas gaudiose

batte mi fronte

Le bardotto

Le prole del cavalla e del asino es nominate mulo quando masculin e mula quando feminin. Iste animal es bon cognoscite e ancora es popular como un sustenibile portator in certe partes del mundo.

Il existe anque le opposite combination: le prole del asina e del stallon. Iste animal es plus rar. Illo es plus difficile a obtener e minor del mulo. Illo anque existe in ambe le sexos e, assi como le mulo, in general es sterile.

Omne le linguas del fonte e de controlo de Interlingua ha nomines separate pro le duo combinationes de cavallo e asino: mule/hinny (ang.), mula/burdégano (esp.), mulet/bardot (fra.), mulo/bardotto (it.), mula/bardoto (por.), Maultier/Maulesel (ger.), Мул/Лошак (rus.).

Ma quando io cercava le parola in Interlingua, primo in le dictionario svedese-interlingua de Pian Boalt e postea lo de Piet Cleij (interlingua-nederlandese) io solo trovava le traduction mulo (e mula, le forma feminin) pro ambe animales.

Considerante le grande effortios del diligente lexicographos de Interlingua in varie campos lingual, me pare utile inricchir Interlingua con un distinction inter le duo animales. Le parola anglese, hinny, es derivate del termino latin hinnus, in vice derivate del grec ginnos. Ma illo non ha le supporto del regula de tres.

Alora nos trova un altere alternativa: bardot (fr.), bardotto (it.), bardoto (por.) e burdégano (esp.). E ora nos anque sape le signification del supernomine de Brigitte Bardot!

In le gruppo Interlingua IALA in Facebook io trovava supporto pro le forma bardotto. Le parola veni del parola francese barde, que significa sella. Le parola espaniol possibilemente veni del latino burdo que significa mulo.

Bardotto veni ben con altere parolas in Interlingua como cappotto, potto, fagotto, javelotto e polyglotto.

Ecce, hic et nunc, vos ha spectate le nascentia de un nove parola in Interlingua. Un grande avantage de Interlingua ante linguas construite es que on nunquam debe inventar parolas. Illos jam existe in le linguas fonte. On solo debe "recoltar" los -registrar los in dictionarios e in uso active.

Le bardotto jam ha apparite in le poema original in Interlingua "Observationes zoologic" per Marcus Scriptor: 

Le bardotto es le hybrida

inter stallon e asina

in latino hinnus appellate

in Interlingua solment' ora registrate

 

Interlingua es un lingua ric et expressive. Dunque, que nos usa lo in sempre nove campos del vita, recoltante nove parolas e per isto inspissante nostre jam spisse dictionarios.

Publicate in Panorama in interlingua no. 4/2015

Pensatas ferroviari

Io vade per traino

e specta le paisages

que passa preter me

Le mundo es parve in su grandor

e grande in su parvitate

Le mangiar tepide occide mi appetito

Io vide lampas immobile in le wagon

e lampas celere foras

Le traino se arresta

Le voce continua parlar

in un idioma belle

que io non comprende

Io es lontan de mi domo

Le citate grande se approxima

Le arbores son reimplaciate de casas alte

Le autos se amassa in greges

Le firmamento del crepusculo es illuminate

del reflexiones del vita artificial

Structuras symmetric

substitue le creativitate chaotic del natura

In le domos gigantesc

cata homine es un lampa

Le consolation del melancholia

Le canto se repete

Le accordos veni in le mesme sequentia

Le celo specta in basso al terra cec

Proque nos occide le un le altere?

Forsan le dolo pote proteger nos contra le cruelitate?

Le humanitate es un corpore que noce se mesme

Forsan le sanguine pote curar le vulneres

Io vive in le nunc futur

Le consolation del melancholia

pone un tepide bandage al pedes

que troppo longe ha camminate

Le accordos se cambia

un nove canto sona

Poema gris

Io vade

ab obscuritate ad luce

Perdite inter incontabile

nuances sin color

Duo contrastos

pote crear variationes sin fin:

un longissime scala

con scalones insensibile

Io va al scala gris

le camminata es tanto, tanto longe

Io senti le tenebras detra me

et ante me percipe un suave luce

sempre suspirante al iris

Qual citate?

Le familia sacre

sempre cresce,

vigilia super le citate

le qual vole liberar se

A su stratas

le linguas soror

vive bordo a bordo

In le parco

con le scala e le colonnas

on trova le lacerta multicolor

Certe domos non son recte,

illos ha formas molle e vacillante

Trans le reticulo stratal

hasta le autos

totes in le mesme direction

Al strata longe sin autos

multe homines lento va

A un placia homines dansa

in plure anellos

saltante in un maniera

synchronisate

Qual citate visitava io?

Eclipse solar

Le matino deveniva

un subite crepusculo

Le nocte hastivemente passava

- un rar evenimento

Le aves mutesceva

le agros deveniva obscur

Le umbras se non prolongava

ma in vice multiplicava

Le luna blocava le radios del sol

proque Selena invidiava le lustro del Terra

e le poc radios que illa lassava passar

cecava le oculos del spectatores incaute 

Sanante solitude

Quando io pote esser sol alcun dies

io pote retrovar me mesme

Scriber poemas e ascoltar mi musica favorite

Io audi le melodias

que io amava ante vinti annos

e senti que io los ama ancora

Io es le mesme persona que tunc

ma tamben transformate

Io ama le mesme musica

ma ha apprendite nove linguas

Crescer es retener lo vetere

e al mesme tempore adder lo nove

Post annos nos deveni de plus in plus ric

Le genio

Ille vide mundos estranie

e audi musica que nemo altere percipe,

descende in se mesme e incontra Deo

qui le monstra le totalitate

Le immensitate face le mente exploder

Tempore e spatio se fusiona

Le celo es sub le pedes

e ille cade in alto verso le solo

Le precio pro le obras maestral

deveniva multo car

Ille qui vola troppo alte

se perde inter le stellas

Le parolas e melodias immortal

era scripte con sudor e lacrimas

Voleva ille dar iste donos al mundo

o solmente salvar se mesme?

Forsan isto non importa,

proque ILLE es le dono

que salvava le mundo

Io es un bacteriophilo

"Ille qui salva le vita de un homine, salva un mundo integre" dice Talmud, le scripturas con sagessa judee. De facto isto es ver in un modo multo plus mundan que on poterea expectar. In cata uno de nos vive circa cento billiones bacterios de mille differente species, que constitue duo kilos de nostre peso.

Alora nos omnes ha ric culturas bacterial intra nos. Nos son internemente multo cultivate. Quando nos bibe yogurt o altere bibitas o alimentos utile, nos recipe nove culturas bacterial, que in plus inricchi nostre vita interne.

Sape vos que personas con problemas gastric pote esser curate per injectiones a lor stomacho de floras bacterial extrahite del excrementos de altere personas? Le valor sanante del cacata non debe esser negligite. Al presente recercatores svedese carta le complexe flora bacterial del excrementos.

Ma a vices le bacterios differente non attinge accordo inter se, o non senti respecto a su hospite, e dunque essaya conquirer troppo grande territorios e devenir dominatores del povre organismo. Quando illos comencia lor impertinente attaccos, tosto veni le responsa. Un turba de leucocytos initia un massive contra-attacco e per le fervente battalia le febre curre in alto. Tosto le terroristas microscopic son neutralisate. In casos rar illos vince e alora toto es perdite: un homine mori e con ille o illa, un mundo integre. Naturalmente isto es le fato de cata mundo. Ma ante que mori le vetere mundos, nove son nascite e assi le vita continua trans le eones.

Nos vive in symbiosis con nostre bacterios. Nos non poterea viver sin illos. Alora illos son nostre melior amicos. Le proxime vice quando tu te sentira sol, pensa de tu amicos que plena tu corpore e cata momento face lor labor necessari pro sustener tu vita.

Personas suicidal deberea pensar del facto que lor decision super "esser on non esser" non solmente tocca illes ipse, ma anque multe altere esseres vivente.

Si on organisarea un referendum inter su bacterios super iste question, io es secur que le majoritate votarea pro le option de continuar viver. Assi io pensa que sempre vale continuar viver e non capitular ante le despero. Nostre bacterios vole superviver. Illos se multiplica e continuemente crea nove vita. Lor vitas son brevissime ma multo intensive. Illos eveni in alte velocitate. Si "traducite" a nostre tempo de mover se, illos durarea approximativemente si longe como vitas human.

Le bacterio es un del plus ancian formas de vita super nostre terra. Iste vetere esseres habita in nos, un specie multo juvene. Forsan illos remanera un longe tempore post nostre disparition.

Io non sape que vos pensa, ma post reflecter super tote iste factos io me debe declarar esser un bacteriophilo. Certemente existe bacterios vil, ma le majoritate es benevole.

Lo mesmo vale pro homines, ergo essente un philanthropo io anque debe esser un bacteriophilo. 

Chronica publicate in Panorama no.3/2015

Stella hibernal

Calide auree stella hibernal 

Tu me rememora del gaudio vernal 

Ex tu interior luce emerge 

Sur terra glacial tu lo disperge 

In iste tempore de guerras fatal 

Tu adveni con le pace de Natal 

Sempre tu porta a nos le spero 

Preveni le cadita in despero

Nocte cosmic

Io plana trans
le obscuritate intergalactic:
un perdite photon
tanto distante del sol
ubi io era nascite

In le eternitate ante me
un nove sol attende
Longissime es le via

Io vole cader in somno profunde
ma non succede

Io mira le nocte immobile

Pinger un chaise

Io pinge le chaise brun in blanc
Caressa lo ubique con le pincel
Discoperi tote su formas e angulos
Reparti le color sur le superficie

Cata strato blanc
deveni mesmo plus blanc
Cata colpo de pincel
occulta lo brun
Le nuances son radite
Finalmente le chaise
es blanc como le nive

In le distante nord

Io cammina al via obscur e frigide
Ni le splendor de verde folios
ni le scintillante lustro del nive
orna le ramos del arbustos e arbores

In Rio remote es carneval
Gente balla e ride
vestite in habitos multicolor
sed hic in le distante nord
le vias son dispopulate

Tosto io arrivara
a mi deserte domo

Le die de Interlingua

Folios vacue

In le comencio

e in le fin del libro

il ha alcun folios vacue

Ante le conto

e post le conto

son necessari parve pausas

micre delimitationes

Primo iste vacuitate

crea spatio pro nove pensatas

e postea

un placia pro reflexion

e conclusiones

ante que continua

le sequente narration

Le plus grande amor

In infantia io credeva

que lo plus grande 

es le amor al matre

In juventute io credeva

que lo plus grande 

es le amor al femina

Nunc, maturate, io senti

que lo plus grande 

es le amor a mi infante

Qual amor es le plus grande 

in vetulessa?

Forsan le amor al vita,

del qual le fin se approxima 

troppo hastivemente?

Stella e sol

Tu es le magnanime sol

que illumina le longe dies

del nordic estate

e le stella coruscante

que dora le firmamento
del nocte hibernal