Le gigantic balena
nata lento, maestoso
trans le infinite oceano
In le abysso profunde
illo ascolta distante
echos submarin
Solitari in le precipitio
illo trova su via
con le adjuta del remote
lumine stellar
Lento, decelerate
illo se move trans massas aquose
Nonobstante su magnitude
illo solmente es un tinta indistincte
in le ballante theatro de umbras
Illo audi distante cantos de balenas
le quales ha echoate in le oceano
trans le seculos
Illo audi memorias de su ancestres
e se prepara a responder
Le gigantic balena
comencia cantar
Su prime, profunde
tono sustenite
face le magne corpore vibrar
e crea tremulante colonnas sonor
que terebra le profunditates
Le canto sona sin pausa
Le tonos prolongate
afflue le un in le altere
e fuga via trans ample aquas
lassante post se un echo
que resonara trans seculos
Un die le balena morira
ma su canto sin fin sonara
Isto es le musica del immortalitate
nam in le sempiterne sonoritates
su anima perdurara
Le canto vagara
nunquam illo mutescera
vibrar illo continuara
in interiores oblidate
del vivente oceano
Le balena claude su oculos
e canta le tono plus alte
que imbracia tote le altere tonos
in un accordo pulsante
que se extende trans octavas
e transforma le aqua frigide
a calide torrentes caressante
le quales joia e pace dispersa
a illes qui se ha perdite
e los trahe al cantator qui vole monstrar
como escappar tormentose tempestas
a in le aqua de sonos pur
Le gigantic balena
aperi su oculos
e vide lumine que nasce in alto
Lento illo ibi dirige su capite
e se leva ex profundos
Post un tempore immesurabile
illo transversa le superficie
sputa aqua in alto in un forte fontana
e pois inhala le salin aqua marin
con un halito extendite
que plena tote su enorme pulmones
Le auree radios del aurora
ceca le sensibile oculos del balena
e le sonos del aves marin
titilla su aures
como micre plumas que voletta via
sin lassar tracias
Le balena de novo se submerge
in le oceano del sonos eterne
Hic es su ver elemento
Le luce matutin velatemente scintilla
durante que illo se retira in alto
e le immense creatura
canta un nove hymno
que se immisce in le vetere canticos
creante un potente oratorio:
Le sonante testamento del generationes
le qual conta del suspiro
del amor e del dolo
que depost longe tempore morte
generationes sentiva
e que ancora non nascite
generationes sentira
Isto es le continuum del vita
Audi su hymno
Te addormi con illo, te evelia con illo
e senti intra te le tranquillitate
que sempre existe in le fundo del mar
nonobstante le tempestas e huracanes
que ragia sur le superficie
nata lento, maestoso
trans le infinite oceano
In le abysso profunde
illo ascolta distante
echos submarin
Solitari in le precipitio
illo trova su via
con le adjuta del remote
lumine stellar
Lento, decelerate
illo se move trans massas aquose
Nonobstante su magnitude
illo solmente es un tinta indistincte
in le ballante theatro de umbras
Illo audi distante cantos de balenas
le quales ha echoate in le oceano
trans le seculos
Illo audi memorias de su ancestres
e se prepara a responder
Le gigantic balena
comencia cantar
Su prime, profunde
tono sustenite
face le magne corpore vibrar
e crea tremulante colonnas sonor
que terebra le profunditates
Le canto sona sin pausa
Le tonos prolongate
afflue le un in le altere
e fuga via trans ample aquas
lassante post se un echo
que resonara trans seculos
Un die le balena morira
ma su canto sin fin sonara
Isto es le musica del immortalitate
nam in le sempiterne sonoritates
su anima perdurara
Le canto vagara
nunquam illo mutescera
vibrar illo continuara
in interiores oblidate
del vivente oceano
Le balena claude su oculos
e canta le tono plus alte
que imbracia tote le altere tonos
in un accordo pulsante
que se extende trans octavas
e transforma le aqua frigide
a calide torrentes caressante
le quales joia e pace dispersa
a illes qui se ha perdite
e los trahe al cantator qui vole monstrar
como escappar tormentose tempestas
a in le aqua de sonos pur
Le gigantic balena
aperi su oculos
e vide lumine que nasce in alto
Lento illo ibi dirige su capite
e se leva ex profundos
Post un tempore immesurabile
illo transversa le superficie
sputa aqua in alto in un forte fontana
e pois inhala le salin aqua marin
con un halito extendite
que plena tote su enorme pulmones
Le auree radios del aurora
ceca le sensibile oculos del balena
e le sonos del aves marin
titilla su aures
como micre plumas que voletta via
sin lassar tracias
Le balena de novo se submerge
in le oceano del sonos eterne
Hic es su ver elemento
Le luce matutin velatemente scintilla
durante que illo se retira in alto
e le immense creatura
canta un nove hymno
que se immisce in le vetere canticos
creante un potente oratorio:
Le sonante testamento del generationes
le qual conta del suspiro
del amor e del dolo
que depost longe tempore morte
generationes sentiva
e que ancora non nascite
generationes sentira
Isto es le continuum del vita
Audi su hymno
Te addormi con illo, te evelia con illo
e senti intra te le tranquillitate
que sempre existe in le fundo del mar
nonobstante le tempestas e huracanes
que ragia sur le superficie
