Bon Natal digital

A vos omnes – un Bon Natal
con multe incontros digital
et excursiones pastoral,
et multe musica orchestral,
durante le dies hibernal
sempre parlante Idiom Neutral
o forsan un lingua plus universal!
An vos preparara un recital
con cantos in Ido et Occidental,
sequite de un discurso magistral
super le grammatica de Novial?

Io spera que vostre systema neural
va tolerar le stato actual
Memora: contactos extramarital
poterea causar morbos genital!
In vice de tal activitates immoral,
que vos fortifica le moral spiritual
per visitar un virtual cathedral
nam claudite es le ecclesia regular
Le cardinal, le admiral,
io, mi fratre, e le general
vos omnes desira un Bon Natal!

 Imagines facite per Yelling Rosa

Duo rasorios

 

Chronica publicate in Panorama in interlingua, no.4, 2018

Io sempre ha preferite rasar me con un rasorio electric, in vice de un rasorio traditional. Isto es plus facile e rapide. Con un rasorio traditional on primo debe applicar spuma al facie e postea cautemente rasar lo via e succuter via le spuma post cata colpo. Si on es stressate o disordinate, on pote secar se per accidente, assi que le sanguine flue. Multo disagradabile!

Le rasorio electric face ben le labor, illo nunquam causa feritas. Illo murmura affabilemente e con elegantia remove le capillos facial. Le sol disavantage es que on non pote remover le pilos de barba completemente: post le rasar on vide como illos discretemente emerge. Ma isto non me molesta: isto da un apparentia assatis masculin.

Illes qui usa un rasorio traditional in vice pote vantar se de haber un physiognomia toto lisie, como un infante, in le antemeridie, ma in le vespere illes ha le mesme aspecto que le usatores del rasorio electric ha in le matino.

Ante circa dece annos io comprava un rasorio electric con le qual io ha essite multo satisfacte. Ante tres annos io ponderava si il esserea tempore de reimplaciar le laminas de cultello. Secundo le fabricante isto debe esser facite regularmente.

Io vadeva al boteca e voleva saper quanto iste laminas sole costar. Io esseva surprendite quando io videva le precio: isto esseva circa le medietate del precio de un nove rasorio, includente nove laminas! Dunque io decideva comprar un nove rasorio, ubi le recargabile batteria incorporate serea in melior condition e besoniarea esser cargate minus sovente.

Le sequente matino io stava ante le speculo in le camera de banio con le nove rasorio in mi mano, preste a emplear. Le grande inauguration! Le vetere rasorio jaceva in le armario. 

Alora io habeva un impulso: Forsan io deberea comparar le capacitate del duo rasorios? Io poterea rasar me al mesme tempore con ambe apparatos, un in cata mano. Le nove rasarea le sinistre medietate del facie, e le vetere le dextere medietate.

Io executava iste plano. Durante plure dies io rasava cata medietate del facie con cata un le sue rasorio. Assatis tosto io remarcava que il non habeva ulle differentia in le resultato inter le dextere e le sinistre latere! Le sol differentia esseva que le batteria in le nove apparato tardava un poco plus longemente, ma le differentia non esseva tanto grande. Le vetere laminas habeva retenite su acritate durante tote iste annos! Como isto esseva possibile? Esque mi capillos es exceptionalmente molle?

Nonobstante isto io continuava mi experimento, e tosto il deveniva un habito de rasar me con duo rasorios. Io remarcava que io finiva post le medietate del tempore que normalmente. Assi io me rasa con duo rasorios usque iste die.

 

 

Mal Natal

Mal Natal,

in hospital

ancora corona

in un grande zona

suffoca su victimas,

expulsa lor animas

Mal Natal,

in cata citate

le festival

es cancellate

Gente putresce

in lor appartamentos

nam ya cresce

le morbo, le lamento

Mal Natal,

forsan le veniente

sera normal,

non-virulente,

alora io dice

al lectores infelice:

le proxime Natal

sia felice e vital!

Le viage del die

 

 

Quando le sol se pone hic,

al mesme tempore illo se leva

in un altere loco

Le die viagia

trans le paises del mundo

Le die es eternal

e tamben le nocte

Illos crea le contrasto necessari

le qual face possibile

le experientia del vita

 

Ancora un die

Ancora un die

nos ha supervivite

Le sol dice adeo

al frigide homines

Le spero somnolente

se occulta

inter umbras

Lo que occurre

durante le nocte

es inevitabile

Solmente deman

venira le lacrimas

illuminate

del radios del alba

 

Frigor e timor

 

Io ancora senti timor

Detra le folios illuminate

se occulta brancas tenebrose

Ex obscuritate io veniva,

ad obscuritate io vadera

Le die es solmente un scintilla

in mi surde memoria

Le vento glacial del nocte

pulsa via le debile lustro del lampa

e lo face dissolver se

inter le lumine brumose

del stellas velate

Io senti frigor e timor

ma non pote escappar

Alcuno venira pro prender me

 

Impressiones crepuscular

 

Le crepusculo ha arrivate

Quando tu reguarda a retro

tu vide le marcas de passo

al strata diurne

Toto comencia con le sol:

le suspiro es eternal

Hodie es un vespere frigide

In tu imagination

tu pote audir le arbores

Vacue vias

pote audir ventos

Le celo es un paletta

e le stellas

detra le nubes

es nigre

Le jalne domo

hic remanera

ma ante tu oculos

illo habera le aspecto

de un fata morgana

Le strata ascendente es linear

Nos cammina sur illo:

isto es lo plus importante

Nunc quasi regna silentio

Tu e io es toto sol

in iste pacibile momento

Ubicunque le ventos suffla

a omnes le sonios albe semblara

Iste sonio tosto se dissolvera

Jam illo a pena es visibile 

 

Le domo con multe luces

Io ha arrivate al domo

con multe luces

Ma qual es le tue?

Lor lumine cade

in fronte al strata

e se misce

con le lustro stellar

Io vide gente

trans fenestras illuminate

que cocina, lava plattos

e parla al tabula

ma nemo de illes es tu

Esque tu sede sol a tu tabula?

An tu ancora me attende?

Es tu lampa extinguite

o continua illo radiar?

Le constellationes del firmamento

me monstra signos mystic

An io, assi como le vetere navigatores,

potera decifrar lor lingua primordial?

Io entra al domo,

accende le scala,

vide multe portas

e sape que tu es

proxime

 

Amor dissolvente

Le memorias de nostre amor

lentemente pallidi

un poco cata die

Non plus io me recorda

tu suave fragrantia

e como tu susurrava in mi auro

Le gris laco de oblivion

quasi plenmente se ha unite

con le equalmente gris celo

de indifferentia

Le hereditage

Echos del passato

resona in le corde del nunc

Fragmentos del dies remote

remane inter cosas nove

Io tene pecias del historia

in mi manos, teneremente

io prende cura de illos

e desira los un futuro extendite

Le passato inricchi le nunc,

constitue su substantia

Le pensatas e sagessa ancestral

guida nos hodie

Nos porta un ric hereditage, un tresor

Ille que oblida isto deveni povre

Le cultura pertine a omne homines,

illo es le ricchessa de tote le nationes

 

Io me senti blau

 

Io me senti blau

quando le celo es gris

Mi pensatas es blanc

in l'existentia nigre

 

Transparente guttas de pluvia

cade del oculos del firmamento

Mi rubide spirito

Lento deveni molle 

Vigilia nocturne

In nocte io vigilia

soniante sin dormir

Le fatiga me inebria

e le die es distante

Io specta trans le fenestra

e vide Marte, Deneb e Altair

Le horologio tictaca

e le valvula gutta

Le telephono tosto

es toto cargate

Le lecto desira me

ma io debe seder

un poco plus

Mi ultime pensatas

fatigatemente descende

al claves

Le secundas jace

in circulos perfecte

al horologio mural

ma mi palpebrationes

es irregular

Illos presagi

somno sin sonios

Juvene e belle

 Chronica publicate in Panorama in interlingua, no. 3, 2018

Qualque tempore retro, un nocte, io jaceva insomne in mi lecto. Le papilionante pensatas eveliava inquietude. Assi io prendeva mi micre reproductor de audio digital, insereva le audio-receptores in mi aures e trovava un station de radio con musica e conversation. Io activava le temporisator pro arrestar le apparato post 50 minutas.

Le musica e le voces anesthesiava mi cerebro, io me relaxava e addormiva.

Io soniava que io esseva in un traino. Io sentiva como un fortia me premeva in basso al sede e assi sapeva que le traino se levava in alto, ma io non voleva spectar trans le fenestra.

Subito io audiva un suave canto celeste. Un dulce voce feminin cantava un belle, romantic e triste melodia, accompaniate de un orchestra a arco con tympanos discrete.

Io deveniva consciente in le sonio que io soniava e que io ancora ascoltava le radio. Le temporisator ancora non habeva arrestate le reproductor. Le canto esseva tanto belle que io esseva multo desirose de retrovar lo post eveliar me. Io ascoltava le texto, pro poter memorar alcun phrase. Assi io poterea trovar le canto al rete usante un motor de recerca. Le voce cantava:

”Will you still love me 

When I'm no longer young and beautiful?”

("Esque tu me ancora amara

quando io non plus sera juvene e belle?)

Le canto finiva. Io me eveliava. Le voces in le radio conversava super alique trivial: un contrasto insuffribile con le celeste beltate que io justo habeva experientiate. Io arrestava le apparato e me addormiva de novo.

Le die sequente io sedeva in le autobus in cammino al labor. Io cercava in Google ”When I'm no longer young and beautiful”. Rapido io trovava le canto "Young and Beautiful" in YouTube. Io activava le video. Isto esseva le juste canto! Le video esseva sombre e raffinate:

Un juvene femina con fardo in le stilo del annos quaranta e duo nigre lacrimas pingite al gena cantava e su emotionante visage alterava con imagines de un orchestra symphonic. Le figuras del musicos jectava umbras al parietes in un sala sin ulle decorationes al muros.

Io non experientiava le canto tanto magic como quando io dormiva, ma ancora lo gustava. Forsan on experientia toto plus non-criticamente quando on dormi?

Isto me rememorava de un vice ante multe annos quando io deveniva multo inebriate a un festa de anniversario. Tarde in le nocte nos ascoltava le musica de Kraftwerk, e io experientiava le musica multo intensivemente. Nos audiva le melodia "Das Model" e esseva convincite que illo es un immortal obra maestral. In stato sobrie io pote constatar que il ha multe melodias que io gusta plus. In sonio e inebrietate le conscientia se trova in un altere stato.

Ma que nos reveni a "Young and Beautiful": Le cantatrice esseva Lana Del Rey. Io comenciava explorar su cetere production e illo definitivemente me placeva. Io gusta musica belle e melancholic. Desde alora illa es un de mi cantatrices favorite.

Complexitate fragmentate

 

 

Ha tu te perdite in le complexitate?

Si tu mira proximemente

tu videra simplicitate

Si tu recula bastantemente

tu videra solmente un puncto

Io cammina inter lineas colorate

discoperiente nove angulos e angulettos

Io me move in omne le dimensiones

Lineas conveni, collide e se reimplacia

Jalne color macula le nebulas del matta

e io essaya essugar lo

con orationes agnostic

Le universo me disculpara

Io demora in chaos ma in sonios

io cammina in un jardin francese

ubi le herba es verde e le celo es blau

Tonos de un harpa veni del stagno

Formas es repetite con variationes minimal

e pendula inter complexitate e monotonia

Io assembla un mobile

repetente le labor de altere manos

Io senti joia

quando chaos deveni ordine

Mi mente es fisse como un speculo rupte

le qual reflecte aleatori fragmentos del camera

Io senti ni gaudio ni dolo,

solmente complexitate, deliquescite in caffe sin caffeina

Un architecto anonyme ha lassate post se

un castello incomplete, belle e majestose

ma certe fenestras manca

e le tecto face aqua

Solmente per arrestar le tempore

on pote stoppar le complexitate

le qual accelera ultra controlo

trans mechanismos auto-fortificante

Io essaya colliger le fragmentos,

construer un unitate,

dar logica al complexitate,

ma le carga es troppo difficile

Io capitula ante le chaos

e lassa cata fragmento monstrar su proprie beltate

Sperabilemente omnes va trovar

al minus un parve parte le qual los gustara

 

 

Ecclesia insolate

Io entrava un grande, belle domo

pro incontrar Deo

ma foras le sol attendeva

volente dar me tote le calor que io besonia

Su radios exclarava le magne sala ecclesiastic

trans alte fenestras colorate

e anque aperiva un fenestra in mi corde

le qual io non sapeva existeva

Granmatre

 

Olim un nube planava

super le village

de mi granmatre

Illo umbrava su domo,

la faceva un breve momento mirar

in alto, al celo

Io specta un altere firmamento

e nubes differente

ma le sol es sempre le mesme

Io me rememora mi granmatre

Al mano io ha su vetere horologio

que ancora tictaca post sexanta annos

 

Parolas exclarate

 

Quando io ascende al monte

io vide tote le terra

e sape que le ver vision

ancora es celate pro nos

Le cyma del monte indica al celo

e le celo se move

Le vento se torna al oriente

Le alba se approxima

Quando le poeta ha parlate

su enigmatic parolas es exclarate

Parola e pensata se uni

Spirito e materia se marita

Celo e terra se consolida

Melodia e texto se synchronisa

Le fin es felice

nam le fin es sempre

un comenciamento

Le amor se renasce

Su energia es indestructibile

Illo cresce e deveni sage

Su sagessa cura le timor

Illo porta ordine al disordine

Illo es le nascentia, le via e le scopo

Illo es le responsa al enigma

Illo prende multe formas

e sovente non es recognoscite

Illo es miscomprendite

ma comprende toto

Illo da le poeta su verbos

e compli su poema 

 

Clicca al imagines pro aggrandir los.

Le speculo spheric e le fragmentos

 

 

In le medietate del universo

il ha un speculo que es spheric

Illo reflecte le lustro del cosmo

e recolta su calor

Intra le sphera sede Le Prime Ego

e parola con Le Ultime Ego

Illos parla del spatio e del tempore inter illos

Illos sede densemente juxta le un le altere

ma solmente vide lor reflexos ancian,

cantante insimul un hymno

Le interferentia temporal

crea echos e retardationes

le quales causa le harmonias que emana

Le Fortia Creative

Le Fortia Creative excresce

como bracios transparente

ex le speculo spheric

e pone tote le corpores celeste in lor positiones,

caressa los, monstra los lor orbitas

An illo es plen de amor?

Nos non sape, ma senti le calor

que illo lassa post se

Chaos es un forma complexe de ordine

Cata atomo finalmente trova su placia

in le puzzle del totalitate

Fragmentos ubique flotta

Multe tempore passa

ante que illos pote toccar

un altere fragmento

Nos es le fragmentos

Nos es separate

Nos parla le un con le altere

Nostre labios se tocca

Nostre genitales se frica

Nos fusiona nostre codices

e crea nove fragmentos

sempre separate 

 

 

Clicca al imagines pro aggrandir los.

Speculationes super speculos spectacular

 

Vitros enigmatic es fenestras

a mysterios ben celate

Le realitate es extendite

al bordo del ruptura

In su dolor il ha

le prime semine

del grande responsa

Demones jocose

essaya vivificar angelos enoiate

Illes latra e phreneticamente agita

lor caudas spinose

Speculos specula super speculos spectacular

Le infinitate appare

e con surprisa specta le vita quotidian del mortales

Nos specta in retro ma solmente vide vacuitate

Nostre oculos es plenate de lacrimas

le quales nunquam cadera

proque illos se vaporisara

e formara imagines al speculos e al fenestras:

imagines le quales contara nostre historia

ad aures del vacuitate

 

 

Le mysterio sin parolas

 

Le mysterio sin parolas insonormente levita

super nostre capites, sub le vitro

Su acute angulos menacia omnes los

que time lor mysterios interne

Le symmetria es sacre

Illo nunquam sera rumpite

Su logica es invincibile

Nunc illo se manifesta

como un veritate indisputabile

Illo seca le aere

faciente sonos sibilante

que echoa in nostre mentes

Divin naves spatial

occurreva ex nihil

Nostre animas es reflectite

in metallo incognite

Le sedias nos attende

Nos expectava cossinos

ma trovava frigide metallo

Nos treme, trepida e succute

subjugate per tote le emotiones

que unquam existeva

 

 

Le movimento es un illusion

Le movimento es un illusion

nascite in sonios immobile

e viagiante verso eternitate

usque que illo reemerge

del altere latere

Cicatrices

Qui es tu sub le masca?

Illo grimassa, le surriso se ha rigidite

e io sape que secretemente tu plora

pois le oculos io vide

Tu longe manicas cela

antebracios con cicatrices in nitide rangos

Le dolor es plus indurabile

quando in corpore e non in le anima, nonne?

Tu escappa, tu respira velocemente

Reposo es un luxo illicite

Insomne noctes ante le television

Dies plenate de labor monotone

Un die le masca cadera

e tu mirara te mesme in le speculo

Io spera que tu solmente videra

tu proprie bellissime oculos

e que tu lassara lor beltate

sanar omne tu cicatrices

Tempore rupte

Dislocate es le tempore

Le horologios vade a retro

Le colores face guerra

Omne explicationes es nigre e blanc

Le odio es cec

e su dentes acute

Le veritate es un umbra

que ha entrate in armarios obscur,

in cellarios e bottes de detrito

Multes dice que illes es su amicos

ma maltracta lo cata die

Le horologio solar

surride sardonicamente al sol

e dirige su umbra a un arbore

que docilemente oscilla in le vento

Maestro Ennio

Nos curre como possedite

cercante auro

in le terra del mortes

Ma qual joia ha illes

que tosto morira

del auro trovate in pena?

Ha nos oblidate

lo que reluce

plus clarmente que auro

e que nos da

tanto plus de ricchessa?

Illo es in le aere,

vibra in nostre spiritos,

plena nostre pulmones

e nos face cantar

Le diamantin tonos

de maestro Ennio

adorna le imagines movente,

los da color, los face real

Illos es plus durabile que auro

e da le anima un fortuna

que es aperte a omne illes

que pote aperir lor cordes

in tante grado que lor aures

In memoriam Ennio Morricone

Nave solar

Io viagiara per nave

a ubi me ducera le sol

Io eveliara

le mar dormiente

Le aqua spumante cantara

del plus grande aventuras

Io sequera le sol

trans le die eterne

Mi capillos flottara

in le vivide vento marin

Tu sera presso me

al proa, explorante le horizonte

Le nave se levara del aqua

e natara sur le radios del sol

in alto, preter nubes,

preter le atmosphera

Como un nave spatial

illo navigara

le oceano cosmic

e Tu sera presso me

al proa, explorante lo illimitate 

Perdite al mar

Io me ha perdite in un mar illimitate

Le currente me duce a ubi illo vole

Io solmente vide un unda e pois vacuitate

Unda, vacuitate, unda, vacuitate

Le horizonte es tenebrose

Le celo obscur e le oceano gris

se incontra in atmosphera diffuse

Io manca historia

Io manca futuro

Solmente le unda de nunc

me duce a ubi illo vole

Le terra ha nihil plus a dar

Le terra ha nihil plus a dar

Le radices repe desperatemente

al longe del solo

Le musco tira le succo

del ligno fatigate

Le celo parla con me

Le celo parla con me

trans formas enigmatic,

obscuritate e luce cecante

Illo ride in le die,

jocante con nubes

e plora durante noctes

si illo non me pote monstrar

le constellationes spatial

Ma in noctes stellate

le celo es toto seren

e philosopha del

mysterios del universo

In dies tempestuose

le celo crita, mugi e ulula

e me batte furiosemente,

flagellante con grandine

***

Io viagia in avion

tanto altemente super le nubes

ad un pais lontan

Le sol e le stellas

convive in harmonia

Io volerea

sempre hic viver