Le polyglotto involuntari

Novella

Un die io trovava un littera electronic in mi directorio pro spam de un persona nominate August Löfblad. Post un momento de hesitation io cliccava a illo. Le breve texto esseva politemente formulate e contineva un petition de lectiones private del lingua klingon, que olim esseva create pro esser parlate del klingones, humanoides extra-terrestre in le programma televisive Star Trek. August me habeva trovate con le adjuta del Instituto del Lingua Klingon. Io es un del pauc personas in Svedia qui maestra iste lingua.
   Io me gaudeva del opportunitate de compartir mi cognoscentia e inseniar un lingua que nunquam me habeva cessate fascinar. Ergo io proponeva un incontro a Waynes Coffee al strata Götgatan in Stockholm, ubi es possibile garrular in un ambiente relaxate.
   Post tres dies nos nos incontrava ibi. August esseva un assatis tenue e pallide juvene inter vinti e trenta annos con aspere capillos brun e oculos blau. Ille esseva multo cortese e seriose. Post un curte conversation, principalmente plenate con varie formulas de politessa, io le monstrava un manual de klingon e presentava alcun simple phrases, le quales io anque pronunciava, pro dar le un impression del lingua:
   -qaqIHmo' jIQuch. (Me place vider te.)
   -tlhIngan Hol Dajatlh'a'? (Parla tu klingon?)

August diceva que ille ja habeva decidite apprender le lingua.
Ergo, le die sequente ille veniva a mi appartamento in Skarpnäck (un suburbio de Stockholm) a su prime lection. Ille me surprendeva con su excellente capacitate de apprender. Ille habeva un memoria exceptional.
   Post le lection nos parlava super varie themas e io mentionava que io cercava un sublocatario. Io solo habeva un empleo de medie tempore como inseniator de svedese e viveva sol in un appartamento de duo cameras. Post un separation ante un medie anno mi ex-amica cambiava de casa a un appartamento de un camera. Ultra isto il habeva le facto que le precio de location habeva essite altiate considerabilemente durante le ultime annos.
   Immediatemente ille proponeva que ille poteva installar se in mi appartamento, si io lo volerea. Ille offereva 1.000 coronas pro septimana. Io immediatemente acceptava le offerta. Ille esseva polite e ordinate e ultra isto io voleva discoperir su secreto: qual methodo usava ille pro apprender linguas tanto rapidemente?

Le die sequente ille retornava con un grande, antiquate valise. Ille dormirea al sofa lecto in le salon. Quando ille discassava su cosas io videva que circa tres quartos del bagage esseva libros. Io jectava un reguardo a illos e videva que illos esseva scribite in multe differente linguas. Pareva que il non habeva duo libros in le mesme lingua!
   August diceva que ille labora como interprete inter plure differente linguas. Ille laborava le majoritate del dies, a vices mesmo durante le fines del septimanas. In le vesperes io le inseniava klingon. Ille progredeva rapidemente e io calculava que ille attingerea mi nivello intra solo duo menses! Io scribeva un littera electronic excitate a mi amicos in le Instituto del Lingua Klingon, e illes se gaudeva multo e sperava que anque iste enthusiasta se va affiliar a lor organisation.
   Ma August esseva enigmatic. Malgrado su diligentia ille non monstrava joia. Le impression quasi esseva que ille non amava klingon.
   -”Hochlogh tlhImDaq Qong vIghro'meyvam.” ille diceva con fortia, a mesme tempore grimassante, quasi imperceptibilemente. E quando nos cantava gaudiose melodias a biber, un parte importante del cultura klingonese, ille habeva difficultates facer le accompaniante crude risadas post cata verso in un modo convincente.

Circa dece dies post le installation de August in mi appartamento, io comenciava sentir me malade, in un modo diffuse. Quando le symptomas non passava veniva pavor. E mi stato continuava aggravar se. Io deveniva pallide, languorose e sin energia. A vices io timeva de suffrer un syncope. Io visitava le doctor, ma illa non trovava le causa de mi symptomas, ultra mancas nutritive, primarimente de ferro.
   Illa proponeva un variate dieta ric in calorias, includente grande quantitates de blodpudding (pudding sanguinee) e paltbröd (pan de florina de secale, sanguine e bira). Io sequeva su consilios e me sentiva melior post alcun dies.

Un nocte, jacente vigilante in mi lecto, suffrente de insomnia, io subito videva que August, lentemente e silentemente, entrava in mi dormitorio. Initialmente io deveniva terrificate, postea surprendite. Io simulava somno e le observava tensemente con palpebras semiaperte. Ille attingeva mi lecto e se inclinava verso mi collo.
   Alora io le subitemente batteva sur le aures con ambe mi palmas e postea le colpava con le pede, assi que ille cadeva. Io prendeva un libro spisse del tabula presso le lecto, "Le senior del anellos", e le percuteva repetitivemente al capite, con tote mi fortia. Ille anhelava in agonia e finalmente, perdente conscientia, cadeva al solo.
   Tunc io celeremente curreva al armario e trovava un corda, que io usava pro cordar su gambas e su bracios. Quando ille post un momento se eveliava, io stava super ille in un posa menaciante con le libro elevate:
   "Dice me que tu essayava facer!"
Ille me reguardava con regret e timor:
   "Non me colpa, io dicera toto" ille gemeva suffrentemente.
Io le adjutava seder se al chaise e post un momento ille comenciava contar me le historia de su vita, le qual a me semblava poc credibile:

August Löfblad nasceva in 1833 in Stockholm in un familia burgese. Le patre esseva un officiero. Ille habeva un fratre major qui partiva a Germania pro laborar in un imprimeria quando August habeva 17 annos. Post finir le schola ille comenciava studiar derecto al universitate de Uppsala. Ibi ille tosto trovava un amico, Carl, qui anque esseva de Stockholm. Ille esseva un blonde juvene con un fronte alte e animate oculos blau e verde.
   Quando illes durante le fines del septimanas visitava lor familias in Stockholm, August sovente esseva invitate al domo de Carl. Horace, le patre, esseva un pallide e alte homine con capillos obscur. Ille esseva doctor del latino e del greco classic. Carl habeva un soror minor, Adela, in le qual August tosto se passionatemente inamorava. Illa esseva alte, del mesme altura que August, e habeva buclate capillos obscur e oculos brun. Le aspecto de un dea grec, secundo le opinion de August.
   Su sentimentos esseva reciprocate, ma e Carl e le patre diceva ad August que ille non debeva cortesar la, sin voler explicar proque non. In despecto de isto August e Adela se secretemente incontrava tanto sovente como possibile in le appartamento de August. Illes parlava super multe themas diverse ma a vices solo spectava le un le altere, dicente nihil. Ambes scribeva poemas de amor. A vices Adela diceva que le amor de illes esseva impossibile, ma non voleva revelar le causa pro isto.
   Un vespere, quando Adela habeva mentite a su parentes que illa visitara un amica, illes sedeva al sofa de August e bibeva vino. Post un hora o duo subito le passion vinceva super illes e le copula faceva le amor. Le matino sequente Adela esseva repentente e hastava a su domo.

Post iste evento Adela evitava August. Illa non plus voleva incontrar le. Illa se barricadava in su camera quando ille visitava Carl e ille non poteva essayar contactar la sin causar que le alteres lo remarcarea. Ille esseva desolate e confundite e voleva committer suicidio. Esque ille la habeva dishonorate? Esque ille habeva passate al action plus rapidemente? Ma illa ya habeva volite lo mesmo que ille! Post duo septimanas de tristessa ille se lanceava super su studios pro trovar consolation.

Cinque septimanas post le matino fatal post le qual Adela habeva abandonate August, Carl le informava que su soror habeva devenite malade. Le dies sequente le febre constantemente cresceva. Le doctor constatava que illa esseva gravide e al mesme tempore suffreva de un incognite intoxication. Pareva que su corpore essayava rejectar le embryon, ma non succedeva. Ille pensava que solo un aborto poterea salvar su vita.
   Le patre voleva executar le aborto, in despecto del facto que isto esseva illegal, ma le matre se opponeva. Finalmente totevia le patre faceva prevaler su voluntate, ma troppo tarde: le filia moriva durante le operation. Illa solo attingeva su dece-octave anno.

Le die sequente Horace advocava August a su cabinetto de travalio e claudeva le pesante porta de ligno. Pois ille surprendeva le juvene del posterior e subitemente le mordeva in le collo, assi que le sanguine flueva. August cadeva al solo con convulsiones e finalmente perdeva le conscientia.
   Quando ille de novo se eveliava, un sensation disagradabile dominava su corpore, quasi como ille esserea in un corpore alien. Vidente se mesme in le speculo, ille tamen recognosceva su proprie facie, ma poteva constatar que illo habeva devenite remarcabilemente pallide.
   Horace diceva in un voce rauc que ille habeva intoxicate August con le veneno del Diabolo. Isto esseva su vengiantia pro le morte de su filia. Illa esseva del mesme sorta que su patre e non poteva miscer su sanguine con homines ordinari. E nunc anque August habeva devenite un de illes. Ille esseva condemnate a viver del sanguine human e nunquam devenir vetere, attrappate in un existentia como un morte vivente. Ma Horace diceva que ille habeva un antidoto, que poterea curar August e cambiar le retro a un homine normal.
   Ille lo darea ad August si ille post un periodo de dece annos revenirea a Horace e argumentarea in favor de se mesme, exprimerea su remorso e demandarea gratia. Ma isto esserea dicite in un lingua non specificate in avantia, le qual Horace seligerea in le mesme momento que le juvene revenirea.

August sentiva despero. Ille voleva committer suicidio. Ma ille non poteva facer isto, le instincto de auto-conservation esseva troppo forte. In vice ille partiva de Svedia sin dicer adeo a su familia o su amicos. Ille lassava un littera ubi ille scribeva que ille se habeva necate. Un desiro de disculpar se le motivava, ma anque un nove tracto habeva nascite intra ille: un tenebrose appetito a sanguine human.
   Primo August viagiava a Paris. Ille se susteneva de labores provisori, habitava in albergos frugal o locava cameras vil. Durante le noctes ille furtivemente vadeva a personas dormiente e sugeva lor sanguine. Su saliva habeva un effecto anesthesiante e a causa de isto illes non se eveliava. Ille non habeva grande expensas proque ille non besoniava alimentos ultra un poco de pan de tempore in tempore e vino o aqua de biber. Sanguine esseva su fonte primari de nutrimento, sin le qual ille non poterea exister.
   Ille jam cognosceva francese a un certe grado e nunc ille apprendeva parlar lo fluentemente. Ille comenciava studios intensive del latino e del greco classic. Post un periodo ille se moveva a London pro apprender anglese. Postea ille reveniva al continente e apprendeva nove idiomas in un pais post le altere.

Post dece annos ille reveniva a Stockholm. Ille portava barba pro non esser recognoscite. Al universitate ille retrovava Horace. Illes vadeva a su cabinetto. August esseva nervose. Ille habeva apprendite dece-sex linguas (ultra francese) durante dece annos: latino, greco classic e moderne, germano, hollandese, anglese, italiano, espaniol, portugese, polonese, russo, hungaro, yiddish, hebree, romanian e turco. Ma qual lingua seligera Horace?
   Ille comenciava parlar arabic! August non poteva responder, ille comprendeva quasi nihil! Tunc Horace diceva in svedese:
   "Kom tillbaka om tio år så försöker vi en gång till!"
   ("Reveni post dece annos e nos essayara de novo!")

August continuava su viages. Iste vice ille percurreva le vaste continente asiatic e apprendeva in torno: arabic, persian, hindi, bengali, sanskrito, chinese, coreano e japonese. Post dece annos ille retornava a Horace, ma iste vice ille optava parlar islandese con August. Le juvene non habeva apprendite iste lingua e dunque de novo falleva.

Assi decade post decade passava. Ni August ni Horace senesceva. August apprendeva linguas in un tempo sempre accelerante, quanto plus ille cognosceva tanto plus rapidemente su studios progredeva. Ma Horace le defiava con idiomas sempre plus inusual e cata vice August faceva fiasco.
   Le parentes de August moriva. E post multe annos anque su fratre. Ille non plus habeva contactate illes. Ille habeva vergonia e detestava su maledicte condition. Ille evitava gente e quasi solmente habeva contacto con inseniatores de linguas. Ille esseva polite a illes e sempre un diligente studente exemplari.
   Finalmente anque Carl moriva. Ille nasceva ante le cambiamento del parentes. Le matre continuava viver. Illa esseva transformate ante le nascentia de Adela. Horace refusava dicer a August qui le habeva mordite e de qual ration. Ille anque non voleva revelar proque ille mesme non habeva prendite le antidoto. Forsan ille voleva viver eternemente? Ille ya habeva un vita confortabile e deveniva un experto de linguistica.
   A vices Horace cambiava identitate pro non causar sensation con su constante etate de circa 45 annos. Ille de costume habeva tres servitrices. Ille e su sposa viveva de lor sanguine.

Ma August non voleva viver in le mesme maniera como Horace. Ille voleva revenir al stato normal. Ille voleva trovar amicos, un travalio interessante, trovar le amor de su vita e fundar un familia. Ille sapeva que Horace forsan mentiva quando ille diceva que ille habeva le antidoto, ma totevia su sol chance esseva succeder in su prova e reciper le cura tanto ardorosemente expectate.
   Ille visitava populos primitive e apprendeva lor linguas. Ille viveva con tribos indian e in America del nord e del sud e plus tarde con populos african. Ille cercava adjuta de shamanes con le spero que illes le poterea curar ma nemo succedeva usante lor rituales o herbas. Ille timeva que si ille vaderea a un hospital in le mundo civilisate, le scientistas le incarcerarea pro facer de ille un objecto de studios medical.

Gradualmente August deveniva un genio linguistic. Durante longe tempore ille habitava in SUA e laborava como interprete e traductor. Ma ille evitava le autoritates e cambiava su identitate e moveva a un nove loco si presto que alcuno deveniva suspiciose contra ille.
   In 2001 ille retornava a Svedia. Usque iste die in 2015 ille habeva apprendite plus que 280 linguas. In despecto de isto ille falleva con le prova de Horace. Le ultime vice ille voleva parlar le lingua construite Lojban. E le penultime vice ille habeva surprendite August per parlar Älvdalska, un minor dialecto svedese que diverge multo del svedese official e non pote esser comprendite de personas non-initiate.

Io audiva le longe historia con fascination e non poteva interrumper August, pois que su parolas me hypnotisava in un maniera inexplicabile. Quando ille habeva finite su narration io prendeva un profunde halito e diceva medio amusate, medio confundite:
   "Isto esseva le plus imaginative ma inverisimile historia que io unquam ha audite."
   "Il es comprensibile que tu non me crede, ma io pote provar que illo es ver", ille respondeva seriosemente.
   "Como?"
   "Io ha un album con vetere photos sur le quales tu pote vider me. Alicun de illos son prendite in le initio del vintesime seculo. Io ha le mesme aspecto como nunc in tote le photos."
   "Photographias pote facilemente esser falsificate. On pote crear nove photos que sembla esser facite ante cento annos, si on ha le adequate equipamento" io replicava in un tono sceptic.
   "Mira mi dentes", ille continuava e aperiva su bucca assi que io notava duo parve protuberantias acute, un a cata latere, in le dentatura superior.
   "Il es facile facer obturationes con un talia special", io commentava. Mi voce tremulava un pauco. Io comenciava devenir nervose.
   "Attention!" ille subito critava, e indicava a alco detra me.
   Reflexemente io me in haste verteva, ma non poteva vider alique inusual. Quando io me reverteva io discoperiva que August habeva currite via. Durante su contar, al mesme tempore ille insensibilemente habeva liberate su gambas e manos del cordas. Io le persequeva al cocina. Ibi ille trovava un cultello acute. Ille me mirava desperatemente.
   Io hastava via del cocina pro trovar alco de defensa in le appartamento. Io prendeva un grande parapluvia e reveniva al cocina. Io critava in horror quando io videva que ille habeva facite.

Un liquido viscose verde obscur efflueva del vulnere. Illo lentemente stillava al solo. Subitemente un putor acridulce plenava le aer. Ma post un momento le liquido cessava effluer del vulnere al ante-bracio.
   August lo siccava con le manica del camisa e le vulnere non plus esseva visibile! Le liquido al solo quasi habeva evaporate e un odor disgustante plenava le aer. Nausea me attaccava e io tremeva in terror. Ma August levava su manos in un gesto calmante e diceva suaviloquentemente:
   "Io spera que nunc tu me crede. Io non pote explicar mi condition. Io mesme non lo comprende. Mi sol explication es que Horace jaculava le malediction del Diabolo super me. Ma io non es malevole. Io vole de nove devenir un homine ordinari. Si il vos place, vamos a finir studer klingon e postea io te lassara in pace."
   Io reganiava un poco de mi continentia:
   "Proque tu essayava suger mi sanguine?!"
   "Io ha fame. Io non habeva alternativas. Si io non recipera sanguine tosto, io morira."
   "Proque tu debe biber sanguine human?"
   "Io pensa que isto es causate del malediction. Solo sanguine human me gusta. Sanguine animal es repugnante. Io ha vomitate post le pauc vices quando io lo habeva gustate."
   "Tu ja ha sugite mi sanguine. Anemia me affligeva. Ma proque io non ha vulneres?"
   "Mi saliva ha un effecto anesthesiante e vulnerari. Le victima senti nihil quando mordite e le parve vulnere dispare post alcun minutas.

Io taceva. Io esseva esturdite e paralysate. Nos mirava le un le altere.
   "Io pete" ille diceva, "lassa me biber solo un pauco de tu sanguine, assi que io supervivera le nocte. Deman io bibera le sanguine de alcuno altere...tu sentira nihil...io pete..."
   Io ancora esseva paralysate. Ille se approximava lentemente.
   "Quando Horace te mordeva tu esseva transformate. Proque isto non occurreva in mi caso?"
   "Io non sape. Nemo del personas qui io ha mordite esseva toccate del malediction."
   Ille se inclinava lentemente verso mi collo. Io claudeva mi oculos. Dece-cinque discrete tic-tacs del horologio mesurava le silentio. Postea ille se levava.
   "Gratias!" ille diceva silentemente e vadeva via.

Io le permitteva remaner in mi appartamento ma claudeva le porta a mi dormitorio in le vesperes. Nos intensificava le studios. August debeva haber su visita a Horace post solo duo septimanas. Ille anque admitteva que klingon non le placeva, ma ille esseva determinate a apprender cata lingua que ille trovara. Finalmente ille complira le proba de Horace, isto ille ja habeva decidite.
   Su opinion esseva que klingon es dur e aggressive. Ma io lo defendeva: illo es perfecte pro le fascinante nation de guerreros ex Star Trek e illo ha multe unic finessas grammatical. Ma August prefereva le linguas romance ante tote le alteres. Ille parlava laudativemente de francese e italiano. A vices ille declamava varie citationes in iste linguas in un voce passionate.
   Un vespere io le demandava si ille cognosce Interlingua. "Naturalmente", ille respondeva sin hesitation. Ille lo habeva apprendite in solo un vespere in septembre 1964 in un bibliotheca in Nove York, ubi ille habeva trovate un manual. Ille tunc ya jam cognosceva tote le linguas fonte, e tamben le latino e le greco, ergo le studio esseva como un joco infantil. Nos parlava in Interlingua un par minutas e io me gaudeva del opportunitate a de novo usar le lingua oralmente. Io le monstrava un novella in Interlingua, le qual io quasi habeva finite.

Heri ille partiva con su grande antiquate valise. Io senti relevamento, ma un parte de me de facto regretta le absentia de ille. Esque ille complira le prova de Horace? Ha ille vermente le antidoto? Como on pote explicar scientificamente le transformation peculiar de August, que tornava su sanguine a un putente verde liquido, cambiava le preferentias de su apparato digestive a lo de un sanguisuga e arrestava su senescentia?
   Io es stupefacite del facto que le vita es plen de tante phenomenas inexplicate, le quales io non del toto habeva experientiate ante le dies recente. Io es profundemente toccate de lo que io ha spectate e per iste ration io ha scribite iste lineas: pro documentar lo que ha evenite pro le posteritate. Forsan alcuno in le futuro illos trovara utile, si confrontate con situationes simile a los que io ha incontrate.