Le estranie lumine del aurora
se misce con le brillantia de lampas
tracias de nubes cale rosatemente
in le celo azurate
Aurora e crepusculo se fusiona
jam le horas se ha perdite
le stationes del anno son radite
e le herba vegeta in decembre
Sentimentos dilue le pensatas
melancholia tinta le réverie
le pace es maculate de anxietate
mi facie es blanchite del luce lunar
Pauc a pauc le celo es illuminate
ergo io relinque sentimentos pensative
e los reguarda, volante via con le nubes
que cambia color de rosee a blanc
Io me face vacue, recipiente
preste a esser plenate del dies
lassante le ruito del mundo
sedar le inquietude del anima
No comments:
Post a Comment