Cinque-cento annos
le querco stava ibi
e circa illo le urbe
lentemente cresceva
Le forte brancas del querco
resisteva calor, frigor e pluvia
Ni tempesta ni grandine
poteva truncar o rumper los
Un nocte multe annos retro
un rege futur cercava refugio
sub su folios abundante
e dava al querco su benediction
Ma sempre le urbe cresceva
circa le vetere arbore
Multe autos passava su trunco
e intoxicava su lympha
Finalmente le querco deveniva malade
esseva abattite e removite
e io vos dice que alora moriva
un parte del anima de nostre urbe
No comments:
Post a Comment