Le
futuro es un femina con facie invisibile
Su
vestimentos sempre cambia de color
In
le mano dextere illa tene spero,
in
le mano sinistre illa tene timor
Illa
nos attende al via
Quando
nos nos ha approximate
illa
dice con voce indistincte,
assi
como ex grande distantia:
"seque
me a in lo celate!"
Su
scarpas blanc lassa tracias rubide
Ubi
tu nos duce, femina mystic?
Debe
nos sequer tu tracias
o
pote nos cercar nostre proprie via?
An
le viage sera longe?
An'lo
nos ducera trans multe belle urbes?
An'lo
nos ducera al domo del esseres eternal?
Illa
se torna
forsan
surridente, forsan plorante,
remove
su mantello
e lo
pone al terra
Imagines
appare a illo
vacillante
e cambiante rapidemente
Non
es possibile perciper los
Le
tempore in su forma condensate
non
pote esser decifrate
Quando
illa vide nostre reguardos confuse
illa
prende le mantello
se
torna e continua vader
Nos
debe sequer la
Si
nos remane hic, morira le tempore
Que
nos sempre vade in avante!
