Cata matino io nasce
e cata vespere io mori
Assi io cambia un poco cata die:
micre partes veni e micre partes parti
Esque io es le mesme persona
que vinti annos retro?
Mi ego del passato es estranie ante me
Io vive con altere personas
Io ha altere interesses
Esque le ego es un illusion?
Solmente un parve nube
que sempre se move
e sempre cambia de forma?
O existe in iste nube
un gutta eterne
que nunquam se misce con altere guttas,
que vive in le fluctuation
ma es permanente in se mesme?
Tosto le agulias del horologio
sera al summitate,
io stara in le medio del vita,
non essente ille qui nasceva,
non essente ille qui morira,
solmente un gutta, un nube, un sufflo
Io es ille qui tu pensa, quando tu me vide
Io te brevemente passa, caressa tu gena,
e tosto dispare de novo
Forsan nos nos nunquam incontrara plus
Forsan...
Photographia per Marcus Scriptor.
ReplyDelete