Le aqua azurate
del mar celestin
levemente rugate
deveni del vento
Se approxima sombre
nubes
al luce fatigate del
sol vesperal
Proque le die debe
finir?
Le drapperia marin
se extende
in alto super le sol
Le ventos es cunate
del radios del
crepusculo
No, nunquam iste die
va finir!
Sempre illo es
guardate
in le corde del
eternitate
Fundite le celo es
con le mar
Aqua, vapor et aer
per calor e frigor
unite
sculpe le belle
facie del terra
Tosto io me
addormira
ma in sonios io
viagiara
al mar in un parve
veliero
e super nubes in un
planator
Deman quando io me
eveliara
io va vider un nove
celo
similar a nulle
altere
e io vadera al
litore
pro continuar
contemplar
le enigmas del
profunde mar
No comments:
Post a Comment