Luna e Jupiter

Luna e Jupiter
viagia insimul
omne le noctes
de iste octobre

Le Luna brilla fortemente
iste vespere illa es plen
ma Jupiter, ille sempre luce
plus obscurmente

Humilemente ille se tene
solide sub illa fixate
seque la con obedientia 
trans le firmamento

Ma sempre regna cambiamento
in le cosmic horologieria
e cata corpore astral
ha su calculate via

Creante un textura
de camminos circular
in le perpetue dansa
del systema solar

Assi, a vices, illes se incontra
Luna e Jupiter, Jove e Selena
alquando ille es superior
in altere casos, illa

Ma le prime luce del alba
arresta le nocturne celeste ballet
e le sol levante comencia
radiar cecante lumine auree

Le tempore del anima

Tu dice a me:
arresta te e senti
qual es le tempore
que regna in tu anima?

Esque grave guttas de pluvia
cade al tectos deplorate?
Esque furiose ventos de tempesta
avelle le brancas del betulas?

O forsan gelatura se ha jacite
sur campos moribunde
e transformate folios vivente
a parve sculpturas mineral?

Forsan un tsunami de insanitate
ha inundate plagias de despero
pro necar feminas, viros e infantes,
animales, plantas, parcos e castellos,
toto lo que esseva importante?

No, io responde:
le passato ha passate
un aurora nove luce sur me
e le primavera benedice mi passos

Nostre proprie stella proxime
ha transformate le glacie ad aqua
le tempesta se ha calmate
e sur le abiete sona un columba

Le herba ha reanimate le terreno sterile
e le rore seren del alba
evapora placidemente omne matino
e plena le campos con aromas fresc

Le betulas face crescer nove buttones
fertilisate con spero e optimismo
e le pluvia vitalisante del primavera
es benedicte del sol e del iris

Scintillas saltante ex sonios lontan

Esque tu videva
como le silente nocte passava?
Esque tu senti
le fragrantia que tarda?
Tu facie cale
ma le oculos son obscur
tu attende al transformation

Tu facie es obscur
ma le oculos cale
tu inhala le fragrantia diluite
de scintillas saltante ex sonios lontan
spontaneemente parturite
del umbras matinal

Esque tu ancora dormi
nonobstante tu oculos aperte?
Esque le undas alpha
necava tu pensatas?

Le oceano del cerebro
ora es tan silentiose
quando nulle vento suffla
on pote audir
le susurro existential

Trans le prisma del mente

Le lumine albe del amor pur
flue trans le prisma de mi mente
e se fractiona
al scintillante colores del iris

Io trova fortia in rubie
gaudio in jalne
gratitude in verde
pace in blau
sagessa in violetto

e io senti
como le lumine sana le mundo
e lo face parturir
flores que desira
le caressa gentil
del colores del iris

Ex dominios incognite

Sonios plana
a in mi capite

ex dominios incognite
parturite del vacuo

Illos trova un orbita
circum mi cerebro

e me non da pace
usque a transformate

a nubes lucente
de plasma rutilante

que disperge
le dolo que hic habitava

Mi sonios benedice
le aurora eveliante

Le cercator

Vigilante vade
trans vetule silvas
obscur e frigide
plenate de umbras

mi amico le cercator
de veritates celate
contos incognite
e factos oblidate

nonobstante que protesta
le voce timente
que con critas molesta
fallimento predicente

Esque vos sape que trovara
le cercator tan valente?
Su via nunquam finira
sin limite es su mente

Foras del silvas obscur
es le monte illuminate
coperite del celo azur
de flores imbraciate

Ibi le cammino duce
del persistente cercator
e illac attende le pace
le facente un trovator

Le pace es maculate de anxietate

Le estranie lumine del aurora
se misce con le brillantia de lampas
tracias de nubes cale rosatemente
in le celo azurate

Aurora e crepusculo se fusiona
jam le horas se ha perdite
le stationes del anno son radite
e le herba vegeta in decembre

Sentimentos dilue le pensatas
melancholia tinta le réverie
le pace es maculate de anxietate
mi facie es blanchite del luce lunar

Pauc a pauc le celo es illuminate
ergo io relinque sentimentos pensative
e los reguarda, volante via con le nubes
que cambia color de rosee a blanc

Io me face vacue, recipiente
preste a esser plenate del dies
lassante le ruito del mundo
sedar le inquietude del anima

***

Le morte es belle
quando veni durante somno
cuna te al quietude

Un fragmento del eternitate

Io trovava un fragmento del eternitate
in un corbe de papiro
Qui lo ibi habeva jectate?
Io lo examinava minutiosemente
mesmo lo olfaceva
e grattava le aspere superfacie
con mi digito auricular  

Su characteristica externe
diceva nihil de su usage
ma io intascava le fragmento
pensante que aliquando
illo essera usabile

Io portava
iste fragmento del eternitate
durante duo eternitates
e totalmente oblidava de mi trovata
usque un die quando per hasardo
io lo trovava in le tasca
tan rarmente usate

Passava un momento
ante le memoria del fragmento reveniva
ma io ancora non poteva divinar
como lo usar

Ergo io faceva como alcuno
jam habeva facite ante me:
io jectava le fragmento
in un corbe de papiro

Le pisces

Io mirava in basso al aqua
e reguardava mi reflexion
sed quando le pisces mirava in alto
illos videva mi facie

Un parve unda
dispersava mi reflexion
e quando le calma reveniva
io in vice videva le pisces

Anguillas electric

Mi pensatas nata
como anguillas electric
in le fluvio del psyche

Illos cerca nutrimento:
molluscos del inspiration
e vermes del stimulation

A vices illos debe fugir
como fulgente associationes
pro non esser devorate
del anemones de irreflexion

De tempore in tempore
illos da un choc
un adustion subite
que vermente permane

Guttas de silentio

Guttas de silentio
cade lentemente
pro morsellar se sur un gitarra rupte
fragmentar se sin sono
e plenar le aer 
con le dolo desperate del mutismo

Tu e io e le iris

Tu e io
e le iris
balla le dansa del colores
Tu gusta tan blaumente
quando basiate rubiemente
Tu me caressa jalnemente
quando imbraciate verdemente

Le iris nos leva
supra su arco
Nos olface le colores
del alturas celeste
e guttas de pluvia refrigida nos
ante que le sol los face evaporar

Iste momento es magia pur
que ora le tempore se arresta!
-Ora quando le colores explode
e nos trova le fin del iris

Le fragrantia del eternitate

Mi pensatas caressa
le fragrantia del eternitate

illos bania
in le nectare transparente
del celo sin nubes

e crea parolas
cuje enigma
monstra le definitiones incognite
del fundamento del vita

que reside in le interior
de tu sempiterne
presentia

Le vetere viro e le pisces

Le vetere viro
jaceva sur le ponte de su barca
e scrutava le essame
del stellas

e ille parlava
con le pisces in le aqua
e illos le respondeva

Ille contava
del spatios infinite del celo
e le pisces contava
del profunditate del oceanos

e le corde del vetere viro
e le cordes del pisces
batteva in le mesme rhythmo

In matino

Vento caressa mi facie
me saluta le die nove
io prende le passo sequente
sur le via de mi vita

Nubes differente
sovente apparente
a vices obscura le sol
ma sempre illo retorna
e le belle matino cumula
su radios scintillante