Le regno del aves

Entrante in estive Svedese silvas            
nos ingressa in le regno del aves              
incantate de su suave cantos        
nos cammina con aperte aures   

Inter arbores, hora post hora                 
al latere del pratos insolate                   
tosto se poco a poco revela                   
le ricchessa del species alate          

Paros boreal, major e azur                      
canta melodias sempre in dur                         
sovente columba palumbus ulula                 
al altere arbore picas garrula                  
     
De longe nos audi un agile trilla             
es illo le gaudiose vive fringilla?          
Le merla impone con imitationes            
de paros, emberizas e mesmo verdones   

Le turdo philomelos narra contos         
enthusiasticamente                  
le troglodyta responde tosto                  
con fortia e corpore tremente                  

Un garrulo vola inter duo betulas          
in belle colores vestite                   
ma illo in vice de suave melodias                  
solo vociferar ha apprendite             

E ibi nos audi un gratiose sono                  
le fitis canta con melancholia               
forsan le lamento del diocopo tosto                    
trovara inter folios su via                       

Veni le vespere e le umbras cade                 
al ornithologic paradiso                   
nos parti le bosco, al domo vade
portante un grande surriso
                       

Liberate

Io cadeva al campo de battalia

jaceva longemente in agonia

e quando illo subsideva

io me levava

e vadeva verso le mar

Vidente que le limite

inter mar e celo era radite

io sapeva que io es liberate

Perdite

Perdite al sentiero del vita

Io ascolta le guida

del voces interne

ma illos son 

mesmo plus numerose

que le voces externe

Le sentiero duce

ad arbustos sic

dunque io me arresta 

e remane immobile

Tosto venira le obscuritate

e le silva deveni 

de plus in plus menaciante

Debe io vader retro

sur le mesme via 

a que io arrivava?

Le verbos le plus potente

Le verbos le plus potente

son parturite del silentio,

ex le terra ubi le semines 

del pensatas pur germina

Illos ascende insensibilemente in alto

verso le celo del conscientia clar

e nihil impedi lor seren crescentia 

Illos son pronunciate pensivemente

a voce molle

ma nonobstante isto

illos echoa circum tote le terra

In le silentio habita

le comprension del infinitate

e le verbos cuje radices

cresce ex iste fundos

ha un luminositate intrinsec

que eclipsa omne le altere parolas

Le verbos le plus potente

nasce in mentes humile

e lor vigor non veni

de fortia crude

ma del patientia

que supervive 

gratias al ancorage firme

in amor e compassion

Le cerca

Qual explicationes

dara le bosones

ferventement' volante

in l'accelerator?

Sapera deman

omnes le causa

del prime impulso

que creava

le comencio?

Amina El

Es io solo un folietto al Grande Arbore

o un de su radices?

Le homine qui vadeva sur le aqua

Quando ille vadeva sur le aqua

ille non spectava al undas

ma le undas le videva

e se calmava

pro non humectar

su caftan blau clar

Su nude pedes

non deveniva molle

iste die, quando ille 

vadeva sur le aqua

Ille diceva verbos

que nemo audiva

proque le vento 

los portava al montanias

sed mesmo si alcuno los audirea

iste verbos serea enigmas

proque ille usava allegorias

que era como aves invisibile

ma le vento los comprendeva

e le montanias los comprendeva,

sapiente isto

ille calmemente surrideva

Ille levava su reguardo

e videva trans le dense nubes

le lucentia de milles de stellas

e ille videva Venus e Jupiter

sequente lor orbitas con su vista

Quando le homines in le naves

videva su figura distante

lor timor era transformate a consternation

e illes demandava le un le altere:

"Qui es le homine que vade sur le aqua?"

e illes clamava a ille

ma le vento portava lor voces verso le mar

Forsan totevia ille les audiva

nam ille reguardava al naves

e a su labios de novo

reveniva le surriso calme

Le grana

Io ha seminate un grana

e illo ha cadite a in bon terra

un belle flor appareva

e illo cresce die post die

nutrite del sol del amor

e le molle humus del sollicitude

Le cyclo del vita initia un nove torno

le dono de heri

nos dara al deman

le spero vive e nostre viage

continua al mundo

de possibilitates sin limites

Mi musa

Belle musa del poesia

tu canto me seduce

al longe, longe via

tu es mi sol luce

Le verbos que yo dice

post un breve momento

al papiro scripte jace:

rigidite sentimentos

Yo scrib' al computator

tu pensatas spiritual

facente poemas d'amor

entrar le virtual...

...mundo facite de codices

binari, unes e zeros

que veni a multe homines

trans electric sentieros

Tu canto excellente

digital devenira

quando tu serviente

al rete entrara

Cuna del homine

Oceano solar

fonte del lumine

ardente mar

cuna del homine

Hic occurreva

le complexe substantias

que nos construeva

in calente brillantia

Le prime matino

Io la eveliava con un basio

e seminava un surriso sur su bucca

le joia matinal plenava le camera

insimul con le luce matutin del sol 

Ego e io

Ego mangiava 

sed habeva fame

Ego bibeva 

sed habeva sete

Ego era amate 

sed tamen infelice

In primavera 

Ego plorava

Durante le dies 

Ego era frigide

ma le noctes 

era plenate de febre

Le obscuritate 

non lo cecava

sed in jornos solar 

Ego videva nihil

Le mundo lo habeva oblidate

ma Ego memorava toto

cosas sin importantia era notate

e le cosas importante, perdite

Nunc Ego ha capitulate

e dunque io vinceva

quando le spero moriva

le matino nasceva

Post multe annos

le celate veritate

finalmente porta a me

le dono de pace

Incontro con un monacho

Io vadeva in le valle del umbras

e le vita era pesante

Le futuro involvite in obscuritate

e le fatiga de plus in plus

vinceva super me

Alora io videva un monacho 

al via ante me

ille stava ibi sin mover se

vestite in un roba jalne

Quando io le attingeva

io diceva:

-Venerabile monacho, adjuta me

Despero ha invadite mi mente

e le via me duce a un obscuritate

sempre plus profunde

Ille respondeva:

-Tu pensatas ha texite

un velo nigre que coperi

tote tu facie

Tu es como un aranea 

que ha attrappate se mesme 

in su proprie tela

Prende via le velo

e tu videra que le crepusculo

de facto es un aurora

-Lassa le pensatas cader

del capite al corpore, 

assi como le pluvia vivificante

cade del celo al terra

-Inhala et exhala

Lassa le respiration esser le vento

que curre trans le citate del mente

e mundifica su stratas

-Tu dolor es fortia rigidite

illo es como le nive sur le montanias

Lassa le sol del comprehension 

lucer super iste montes

assi que le nive se liquefacera 

e devenira transformate

al fluxo primaveral que plenara le rivos

gaudiosemente murmurante

-Solo le momento presente existe

Illo sempre ha existite

e sempre existera

ergo, non preoccupa te

del passato o le futuro 

Io me opponeva:

-Ma mi problemas non disparera

solo proque io los negligera

Ille respondeva:

-Problemas solo son portas

al solutiones

Primo transforma te mesme

e postea tu potera transformar le mundo

Ama e assi inspira alteres amar

Adjuta e assi inspira alteres adjutar

Cerca sagessa e dissemina lo 

per tu parolas e scripturas 

Io me inclinava verso le monacho

e pois continuava vader

Pro le prime vice io sentiva

como le radios del sol caleva

mi facie

Le familia del flautas dulce

Il es facile sonar le flauta dulce
ma crear suave melodias es difficile
isto require le sufflo de fortia equal
necessari pro un tono stabile
un lingua veloce pro le phrasar:
staccato, legato o mesmo tremolo
e anque rapide digitos que salta
sur le octo foramines

Cognosce tu le familia del flautas dulce?
Granpatre flauta dulce basse
que sona surdemente ma con contento
Ille besonia valvulas
pro poter coperir le aperturas dispersate

Patre flauta dulce tenor
ha un tono molle e amabile
e reconta con placer
historias del passato

Mamma flauta dulce alto
canta belle cantos de cuna
a un voce suavemente sonante

Le filia flauta dulce soprano
sona plus fortemente de su genitores
e non vole audir lor admonitiones
e canta con defia
scalas e arpeggios

Le parve filio flauta dulce sopranino
es un ruitose puerastro
ille curre velocemente de loco a loco
e pipa in falsetto
assi que tote le casa le audi

Ma ha tu illos audite
sonar insimul,
lor voces connecte
in contrapuncto
intricate ma harmonic?
Illos vermente son un familia gaudiose
e omnes parla simultaneemente 
ma totevia cata un es audibile

Illos parla un dialecto musical
que ha radices ancian
e floresceva durante
le medievo, renascentia, e baroco
ma in nostre tempore de novo es usate
e inricchite con nove parolas

Ergo, sia vostre voces audite, car flautas
al gaudio de illos qui ama musica
e plena lor cameras con suave sonos!

Le vita es un poema

Le vita es un poema

ma qui es le poeta?

Qui scribeva le conto

del nascentia del galaxias?

Qui scribeva le fabula

del prime animales?

Qui scribe le epos

del evolution?

Le formula

Le plus belle et elegante 

formula mathematic

es ille que pote describer 

un principio physic fundamental

con le minime effortio

In un maniera simile, 

le plus belle et elegante lingua

es ille que pote describer un veritate 

o un sentimento fundamental

sin superflue, complicate parolas