Ardor

Gladio glacial

Le gladio glacial del odio
devenira fundite
per le flamma del compassion

Condemnate

Como on pote delectar se del vita
sempre consciente
de su mortalitate?
Pote un persona condemnate al morte
gauder se del vista de su cella?

Ma forsan le morte
es un nascentia a in un altere mundo?

Le spero me da fortia a continuar viver

Le retorno

Le vento caressa le montes

Le pluvia lava le arbores

Le riviera flue sempre

al vaste mar distante

Con joia le aqua canta

in alto va le melodia

se uni con le nubes

e postea vola via

Itero potente audir

le sonos tanto amate

al fin io ha retornate

renascite como un columba

Parlar con se mesme

Alcunos con se mesme
solo parlar comencia
quando a in le camera
alcuno altere entra

Qui habitava hic?

Qui habitava 

hic ante me?

Qui ha ambulate 

in iste cameras

que ja ha existite 

durante cinquanta annos?

Qual cantos 

ha hic essite cantate?

Quante querelas 

ha echoate inter le parietes?

Qui ha spectate le arbores 

detra le fenestras 

del none etage

quando illos ancora 

esseva parve?

Qui habitara 

hic post me?

Qui ambulara 

in iste cameras

post cinquanta annos?

Remanera illos alora?

Justo nunc io sede 

in le camera de sojorno

e le arbores 

detra le fenestra

son coperite 

de un spisse strato de nive

a pena visibile 

in le obscuritate 

del vespere hibernal