Finalmente le tempore veniva:
io lassa iste domo
e
nunquam revenira
Io specta al parietes del memorias
al tectos del risadas e al solos del lacrimas
admira le vista le ultime vice
specta le arbores familiar
Io lassa detra me vinti-novem annos
un capitulo del vita es claudite
e nove cameras me attende
No comments:
Post a Comment