Sonios sin bucca

Le sonios attende sub le lecto

Quando tu te ha addormite

illos entra trans le aures

e trans le bucca

Illos sede presso le cossino

e reposa

ante de ballar sur tu stomacho

Le sonios non ha facies

ni bracios,

solmente gambas e ventre

Le sonios non pote dicer

de ubi illos veni

e que illos vole

Illos conta multe cosas

re homines

que ha bollas in vice de nasos

e vive in domos

con elevatores rupte

Illos conta de tu amicos

qui mangia ribes e uvas sic

e postea curre via

al formicas

Illos imita tu roncos

e ride impudentemente

A vices illos imita monstros

crita e rugi

nonobstante le bucca mancante

Non time le sonios!

Tu te evelia e plora

ma tunc illos jam ha disparite

(Scribite insimul con mi filia Olivia, 4 annos)