Spero celate

 

In le profunditate de mi corde
io ha celate mi suspiro
In le fonte del anima
io ha conservate le amor immemorial

In sonios secrete
io ha sigillate le spero del vita eterne
Durante le nocte
le facie del Deo luce in le lontanantia

Le prime amor
es tamben le ultime,
nam illo circumfere toto

Le fonte pur
es coperite de solo
e oblidate del majoritate

Sperantiose guttas de pluvia
frigida mi visage
Le beltate celeste
benedice mi oculos

Le prime radios solar
es cordas de un harpa
que calmemente sona
un psalmo insolite

Le aurora
conta del die nove
ubi toto lo que esseva
celate e oblidate
de novo videra le luce