Le infante

In nocte, in su lecto,

un infante dormiva

Un spirito veniva

e lo spectava,

immobilemente stante

un momento prolongate

Le spirito diceva:

"Illo es belle e forte

Illo luce como un lanterna

in le nocte obscur,

ben que in somno profunde"

"Isto es le infante

que tosto se eveliara,

que vadera trans le mundo

e lo transformara,

cambiante fatos e fortunas"

"Que bontate residera in su corde!

Que amor guidara su anima!

Que sagessa crescera in su interior

como rosas in un jardin regal!"

Postea le spirito promptemente

ascendeva al celo

e le prime radios solar

cadeva al facie del infante