Feb 22, 2023

Nocturne visitator



 Olim, in medienocte, in mi lecto

io jaceva affligite de insomnia

Lasse oculos mirava le tecto

Labios repeteva: "fatigatio vincit omnia"



Quando al fin mi palpebras cadeva

e le somno apud mi corpore esseva,

del porta veniva un pesante battimento

e detra le fenestra un distante lamento



"A iste hora un visitator?"

Mi fragile anima plenava timor

Silentio regnava durante un momento

e depost de novo le terrific battimento



Subito, tremulante, io me eveliava

Mi corde, in crampos, a pena batteva

Al fin, in horror, ante le porta io stava,

pulsava le spisse ligno: nemo ibi esseva!



Lamentos sonava del proximitate

Verbos, susurros, singultos sin spero,

que diceva de futur calamitates,

mi spirito plenante con grave despero



In hasta le porta pesante clauder

io debeva, e presto al lecto vader

"Un incubo isto es, io sonia

Semper ratio vincit omnia"



In lecto lacrimas io lassava

Battimentos itero me tormentava

Mi oculos in toto esseva aperite

Mi corpore de plus in plus rigidite



Al fin le spectral ruito moriva

e le voces gradualmente periva

Tunc lassitude me inundava

e Somnus relevamento portava



Inquiete sonios invadeva mi mente

Io videva le facie del lamentator

Ille creava visiones de un terra ardente,

pretendente esser un precursor



Post longe tempore veniva Aurora,

mi liberatrice, in le sexte hora,

prendeva via mi dolor e agonia

e susurrava in mi aure: "amor vincit omnia"



No comments:

Post a Comment