Io es un nube

Io es un nube
que sin peso
lentemente plana

super aride
paisages autumnal

Le tepide radios
del pallide sol
me insensibilemente
transforma

Le occultante dolor nocturne
me patientemente attende
e le stellas ancora
son troppo distante

 Io veni ex nihil
e vade a nihil
e interim es
un umbra blanc in le celo
que sin esser notate
passa super homines
qui rarmente specta in alto

Io es un forma temporari
in le cyclo vetuste del aqua
Prendite del oceano
et elevate in alto
io tosto cadera
al fluvio del montania

 Le sentieros del mar, del celo e del fluvio 
ha devenite le mie durante un momento
le viagiator es mortal
ma le viage es sin fin
e quando un die le aqua siccara
su tracias remanera
gravate in petra durante millennios
in le montanias sempiterne

Istos son le pensatas del nube
justo nunc, iste postmeridie
Iste momento nunquam revenira
proque le essame del nubes
sempre crea nove formationes