Le malediction del
nocte
grava super le terra
Crepusculo triste,
eterne
omne le dies serra
Le umbras devora me
lento
Cata die illos
prende un poco
Gratta mi suras
arbustos spinose
quando io vade al
vias roccose
Io non plus pote
currer
le fuga: prevenite
del nocte
Cadente al genus io
vole orar
a un Deo jam
defuncte
Distante stellas
sempre pallide
non audi mi
lamentation
Le Luna monstra
frigide lumine
que non pote dar
consolation
Putrente cadavere es
le amor
Illo disperge un
dulciastre odor
Mi bronchios corrode
con cata halito
Lucto induce in tote
mi spirito
Io non plus pote
viver
Impossibile etiam
serea morir
Io me transforma ad
un serpente
e repe sub terra
tardivemente
No comments:
Post a Comment