Trans le immense
largessas del
universo
vibra le concerto
cosmic
Stabilemente revolve
soles,
planetas, lunas,
meteoros
Augustemente rota
galaxias
circum su pesante
centros de
gravitation
Telescopios observa
le rotation del
firmamento
Le stellas deveni
lineas circular
ma evanesce quando
veni le alba
Milliardos planetas
circum milliardos
stellas
in milliardos
galaxias:
Cata un sona su
parte
in le polyphonia
galactic
Nebulosas crea
magnific obras de
arte
al nigre paletta
spatial
Immensemente
lentemente
le imagines se
transforma
Detra le nebulosas
se occulta astros
numerose
e detra le astros
plus de nebulosas
”Le stellas es
tanto numerose
como le granos de
sablo al plagia”
io pensa quando io
vade
in vespere presso le
mar
e admira le domo
celeste
Le stellas me specta
e io specta illos
vidente luce ancian
e forsan nostre
futuro
Stellas jalne e
rubie,
debile e forte,
mitte su lumine al
eternitate
ubi illo viagia
trans eones
ab galaxia ad
galaxia
Le stellas voca nos
sed illos es tanto
distante
Nostre naves es
troppo
micre e fragile,
ma sperabilemente un
die
nos los attingera
Le luna, le plus
proxime vicino
a transverso del
celo lento cammina
ma le astros static
remane
in illusori
immobilitate
nam nihil es toto
sin movimento
Le horologieria
gigantic
del galaxias spiral
tictaca durante
milliardos de annos
Illos specta como
astros nasce e mori
De tempore in
tempore supernovas
illumina le bracios
colossal
A vices collide le
galaxias
in catastrophes
gigantic
Stellas cambia
direction
Nove trajectorias se
establi
In le destruction de
lo vetere
alco nove es create
Tempestas solar
jecta via
radiante cascadas de
luce
que inunda le terra
e sabota nostre
electronica
Un stella cade:
un meteorite
es comburite in le
atmosphera
Io formula un
desiro:
que un die nos sera
stellas que nos
lanceara
in alto al cosmo
Nonobstante le
enorme massa
de tote le corpores
celeste
le universo in
general es vacuitate
nam le distantias es
tanto enorme
que on non los pote
comprehender
Le duo sondas
Voyager continua su viage
ultra le systema
solar e le nube de Oort
Illos porta messages
de un humanitate
imperfecte
que ha tante
potential
al mesme tempore que
intra se
illo porta le semine
de su proprie ruina
Que vincera?
Le lumine o le
obscuritate?
Oblivion o vita
eterne?
Nos ha prendite le
prime passos,
ponite nostre pedes
al Luna,
forsan tosto Marte
Esque nos nos
extinguera
ante que nos
attingera
le spatio
interstellar
o esque nos
conquirera
le largores extense,
colonisara le
infinitate,
creara multe
generationes
que ganiara un
perfection
de plus in plus
magne,
deveniente esseres
divin
que passa sempre
nove frontieras
usque a facer tote
le galaxia
le domo del
humanitate?
No comments:
Post a Comment