May 21, 2021

Traino existential

 

 

Io viagia per traino

trans le paisage del existentia

Le horas passa como tenue arbores

Le lacos del somno profunde

frigida le mente e lo porta pace


Celeremente domos passa

Io ha visitate multe domos,

incontrate numerose homines

Certe conversationes

io me recorda post plure annos

ma le majoritate es desde longe oblidate


Trans le fenestra io vide le celo

Con un oculo, le nubes reguarda nostre mundo,

le altere es dirigite in alto


Vidente collinas io formula un proverbio:

”Le pena del ascension del alturas

es gratificate per vistas dante sagacitate”


Io pensa del station final

Esque mi morte membros del familia

me attendera al platteforma

e me guidara a un village idyllic?

Io vide lor facies inter nubes

Le arbores susurra lor verbos

Forsan un nove traino nos attendera

e nos portara a un toto differente pais


Le arbores, domos, lacos e collinas passa

durante que mi digito caressa

le sol cosa constante:

le vitro de fenestra, que como cute invisibile

me protege del forte e frigide ventos

 


No comments:

Post a Comment