Perla nigre

Perla nigre,

quando io te trovava?

Ante le alba,

camminante sol

verso nusquam

Io te trovava,

teneva in mi bracios,

lassava tu ardor passionate

revivificar mi corde congelate

Omne iste annos

io te non poteva trovar

nam tu esseva sepelite

in le fundo del sablo

in un costa distante

Sed tunc le terra tremeva

e le mar se levava

Toto cambiava

Litores se submergeva

e roccas emergeva

Nove lumines nasceva

et edificios con multe fenestras

cresceva como fungos

Le vita evolveva

E ibi io era

Un vetere spirito in un nove terra

Sol camminante verso nusquam

Sur vias nunquam vadite

E io te trovava,

in mi bracios te prendeva

Demandava: ”De ubi es tu?

E ubi tu va?”

Nos parlava tote le nocte

del terra e del aquas

del ira e del chaos

e como sanar le mundo

Nostre spiritos trovava synergia

Nos sentiva le commun ascendentia

Nos ambes nasceva in le mesme stella

e cresceva al mesme terra

Amor solmente pote exister

inter duo spiritos

e amor es le nutrimento

que cata spirito besonia

Alora, quando io vadeva

al via incognite,

camminante sol verso nusquam

io era affamate e quasi morte

usque io te trovava

Tene me, non me quita!

Si ora io te perde,

tu sera disparite

durante milliones annos

Que nos nutri le un le altere

con le amor pur del anima

Que nos edifica un oasis

in le deserto de odio

Que nostre cordes se fundera

deveniente un astro luminose

que illuminara le mundo obscur

e sanara su vulneres

Nos nasceva in un stella

e de novo devenira stellas

Nos es hic al terra

pro apprender como brillar

E cata incontro es un scintilla

Cata surriso es un fanal

Cata imbracio es un focar

e cata basio - pyrotechnica

Perla nigre,

ubi io te trovava?

Justo ibi fortuna te poneva,

al via nunquam vadite