Duo-itude

Nostr' amor va durar

proque illo es erigite

al fundamento stabile 

del amicitate

Quand' le passion passara

remanera nostr' amor

e si l'amor passara

remanera l'amicitate

Nos ha tante respecto

e comprension inter nos

incontrante in harmonia

in gaudio e riso

nostr' animas trovava 

un lingua mutual

Yo rejecta le sol-itude

in vice preferente

duo-itude con te

e mult-itude con nostre 

infantes futur

Si nos primo imbracia 

le un le altere

nos postea potera 

imbraciar le mundo

vadente insimul 

nos sentira

que le carga del vita 

sera plus legier

Nostr' amor es mi joia

mi joia es mi fortia

e mi fortia yo divide 

con te pro facer 

l'amor continuar 

crescer

Le placide delecto del amor

Como yo pote dicer te

quanto yo te ama

quando le verbos manca a me?

Yo intona un canto sin parolas,

crita con dolor in mi languimento

ride, plora, sentiente e pena e joia

Ma quando le tempesta ha passate 

veni le calma

Nos nasce de novo cata momento

le amor arresta le tempore

e yo reposa in tu bracios

in un eterne, calde nunc

Nos reposa in le amor

intra illo nos trova pace

le inamoramento es un tornado

ma in le oculo del tempesta

regna le placide delecto del amor

Vino rubide como sanguine

Tu surriso funde mi corde

e tu oculos funde mi spirito

Io es transformate a vino 

rubide como sanguine

que flue a in un calice auree

Tu duce le calice a tu labios

e bibe le vino rubide

Io afflue in te,

e me uni con tu corpore

Le battimento de tu corde 

me face fluer

a omne tu venas

Io senti tote tu corpore

e tu me senti intra te

Le harpa

Io es un harpa

e tu dece digitos

caressa mi quaranta-septe 

cordas crystallin

Legiermente inclinate a tu spatula

io audi como tu canta silentemente

e responde con tonos delicate

que plena le camera 

como dansante scintillas

Mi cordas vibra con emotiones

e le musica te face tremer

profundemente respirante 

con oculos claudite 

Sona nostre musica omne vespere

que illo nunquam mutescera

Que illo plenara le mundo 

con su harmonia clar

e donara a omnes 

felicitate e pace

Le luce del alba

Nostre amor es como le luce del alba

illo crea le matino del nove spero

Le spero de un longe et insolate die

plenate de gaudio e riso de infantes

Quando le luce del aurora dispersa

l'obscuritate del firmamento

le nubes son colorate in rosee e rubee

omne l'aves canta e lauda le victoria del lumine

e le helianthos aperi su folios

Como le beltate del aurora

nostre amor es un miraculo del natura

un dono que cresce

ab le fundamento del existentia

Le angelo

Io errava in le Valle del Umbra Mortal

le via era obscur, le mente sombre

le joia disparite e le spero moribunde

Sed tunc le celo se aperiva

e in un gloria de lumine un angelo se revelava:

illa surrideva et extendeva su mano a me

Nos planava in alto trans le spatio, mano in mano

le planeta blau se diminueva sub le pedes

Le universo se aperiva ante mi oculos

plenate de milliones de soles

Illa me duceva a su celeste habitation

tanto distante sed totevia tan proxime

Illa me offereva the del Tulsi

e le plus dulce coco con persicas

Quando nos reveniva le Valle del Umbra Mortal

era transformate ultra recognition

le sol habeva apparite

e le via nunc era clar e lucente

Le joia reveniva e le spero viveva

io continuava vader con legier passos

e al fin del via ancora attende

mi angelo amate, belle e resplendente

Le dono

Io prende tu mano

e nos vade insimul

a un jardin florante

Le rosas benedice nostre amor

con lor fragrantia magic

e le vento caressa nostre facies

jocosemente e teneremente

Pois que nos nos ama

nihil es impossibile

assi io prende

vinti-un parve stellas

ex le firmamento scintillante

e mitte los a un catena

le qual io pende a tu collo

Porta iste collar con joia!

Su lustro va calefacer

tu benigne figura

e monstrar al mundo

que es io qui te ama

Aurora del amor

Io me evelia

-nunc es le aurora del amor

io face le reverentia a illo

con un salutation del sol

Un nove die ha arrivate

a un nove mundo

proque amor renasce toto

Deo es le fonte del amor

ma hic in le terra

nos lo incontra

in nostre spirito affin

Oh, tu mi spirito affin,

finalmente io te trovava

nos ambes ha cercate in van

usque iste die

Quita tu timor,

quita tu dubitas,

prende mi mano extendite!

Io sape que in realitate

tu senti lo mesmo

proque le amor in tu anima

radia trans tu oculos

Le campana Tibetan

Tu caressa le campana de laton

e illo sona in tu manos

le tonica superate

del spectro magic del harmonicos

Le sonoritates ancian de Tibet

transloca nos al scarpas del Himalaya

In le insondabile vibrationes

habita le celate sagessa del Buddha

Le tono continue e hypnotic

nos prende via ma anque coalisa

con bodhisattvas surridente qui inflora

nostre via con lotos rubie

Mi amico le Luna

Io confideva al Luna

quanto io te ama

proque le Luna es mi amico

Illo me accompania

durante insomne noctes

quando io pensa a te

Le luce del Luna non es su proprie

Illo reflecte le lumine solar

ma iste nocte illo brilla tanto clarmente

proque su reflexion es fortificate

per mi reguarda amorose

plenate del lumine de suspiro

Puera furtive

A ubi vadeva

le dulce puera?

Illa prendeva mi corde,

solo mi corde,

e dispareva al nocte

Forsan ora illa sede

presso le foco del campo

e caressa teneremente su captura

ascoltante le surdinate guitarra

e le lamentante violino

Forsan illa continuava su viage

trans paises lontan

con su preda in le sacco

pro cercar felicitate

in le regno al fin del horizonte

Patientia

Mi amor pote vincer

super omne l'obstaculos del mundo

assi como le sol primaveral

funde tote le nive hibernal

Si, como le sol del ver

illo face le folios crescer

e le flores comenciar su florimento

Le Vita me insenia patientia

illo proba le veritate 

de mi sentimentos

Io va monstrar

al Vita et a te

con cento cantos amorose

e mille devote poemas

mi pur honestitate

Mi amor es sincer

e illo es durabile

io va attender

le tempore necessari

Como un amico

io vadera presso te

ma in le anima io porta

le myosotis de suspiro 

que un die eveliara

le lucentia de tu corde

Que gaudio!

Finalmente nos exi!

Io senti le aer fresc,

inhala le mixtura

de fragrantias fascinante

trans mi humide nares,

seque un odor

al latere del cammino,

ma le dama me retene

Nos attinge le prato

Io es liberate del collar

e comencia saltar

inter flores e insectos

con lingua agitante

Que gaudio! Que gaudio!

Le aves

Le aves son mi amicos

illos sede in le arbores

e pipa a me

re celos e nubes

campos lontan e dense silvas

parve lacos e vaste mares

Forsan, in un vita passate

io era un de illos

volava con illos

cantava con illos

le plus belle melodias del natura

Le aves

- le alate choro del verde paisages

pro sempre sera mi amicos

Parve cosas

Le optimista pessimistic diceva:

gaude te al parve cosas

proque le grande cosas solo significa problemas

Le voce que ha mutescite

Io es calme al superficie

e non pote incontrar 

mi sentimentos justo nunc

si le plorar venirea

illo serea infrenabile

ma isto occurrera un altere vice,

quando le homine con le falce 

ha disparite detra le horizonte

Le telephono non plus sona tanto sovente

Io pensa del voce que ha mutescite

durante que io perspice le cosas que remane

le majoritate va esser jectate via 

ma certe cosas io vole conservar

Le penna es mi amico

Le papiro es mi amico

Illos me adjuta plenar le vacuitate

con le litteras, le parolas

e le lingua que io ama

Le grammatica irregular del vita

Apprender le grammatica del vita non es facile

frequentemente on incontra

declinationes irregular et exceptiones

le quales barricada le via

e solo pote esser removite

per imperativos plenate con invectivas

Guai! Iste verbos que son declinate secundo

persona, tempore, temperatura,
phase lunar e grandor del scarpas

e in le forma passive pende

como discolorate, humide vestitura ponite a siccar

E omne iste cacographos

que non potte ortoghrapiar...

como les castigara Le Grande Grammatico

pro su transgressiones?

Forsan con le cruel foco del analphabetismo?

A vices nos incontra decisiones difficile:

qual preposition es le correcte?

Un sol parola erronee

pote destruer le senso del vita

o in le pessime caso, le senso auditive

Que fortuna que nos ha LE LIBRO

ubi le grammatica del juste vita es declarate

Le sol problema es que mi amico con le barba

ha un altere libro de grammatica

e su lingua es inintelligibile

E que responder a iste insolente juvenes

le quales parla un lingua multo peculiar?

Impertinentemente illes dice:

"Aŭdu, dandaĉo, vi devas kompreni ke vi

ne kaptas la babiladon.

Iru hejmen kaj kombu vin..."

Como illes osa parlar in iste maniera

a un persona suffrente de alopecia?

Nos non es sol

Sonoritates xenophonic

Musica extraterrestre

Un radio-telescopio ha recipite

signales inexplicate

Qui canta a nos trans

spatios interstellar?

Qui sona instrumentos

nunquam audite?

Le melodias enigmatic

evelia phantasias hallucinatori,

molle sonios illuminate

del ballante radios jalne e rubie

ex soles cunante le imagination

de nos, pavide terranos

Un voce estranie dice verbos

articulate per un longissime lingua

e labios tense et oscillante

vocales profunde e clause

triphthongos acrobatic

parolas indistinguibile

intensivemente stupefaciente

Nos non es sol

le vita profita inter stellas

intelligentia habita le galaxias

e si communication lingual

non functionara

nos communicara mathematicamente

sur un base de constantes physic

-le lingua universal

Le ave del morte

Le ave del morte faceva un visita

al medio del nocte

illo veniva volante sin sono

con becco acute e oculos vacue

pro aveller un vita

calmar le fortiate respiration 

del tormentate corpore

e postea, con un colpo del alas

disparer sin tracia 

Decorate con scriptura

Aqua oceanic

Que dice le aqua oceanic

que unda post unda

lava nostre litores

...del animales marin

le quales illo ha sustenite e caressate

durante milliones de annos?

...del forte ventos

que sempre agita le superficie

ma nunquam disturba

le profundos pacific?

...de su evaporation,

migration trans le celo,

cadita sur montanias

e finalmente le retorno con fluvios

a su origine?

Descende al aqua

e nata via

lassa le sagessa del oceano cunar te

usque a tu te uni con illo

e postea,

transformate,

reveni al terra firme

Appello constructive

Alcunos construe e alteres destrue

Al longe - qui vincera?

Si le fortias constructive,

nos omnes sera vincitores,

si le destructive:

perditores

Esque compassion superara indifferentia

o va avaritia ruinar le senso de responsabilitate?

Esque amor substituera le guerras

o va fame de poter manducar le amicabilitate?

Non solo le mie es le decision

e non solo le tue

ma nostre commun

Io prendeva le mie pro inspirar te a le tue

e postea nos potera inspirar alteres

Anima fraternal

 Reguarda mi facie

Vide tu le tracias del lacrimas sur mi genas?

Si tu vole vider mi beltate

tu non pote evitar vider mi dolor

Esque tu vide tu reflexion in mi oculos?

Pote tu recognoscer

tu anima fraternal?

Ha nos vadite sur le mesme sentieros?

Tu vide le surriso sur mi labios

illos tosto te contara

del sentieros que finalmente duceva al gaudio

A mi granmatre

Tu me manca

e totevia io te memora tan vagemente

Tu deperiva,

lassava sempre minus tracias in le vita

Io reguarda photographias

que te monstra como juvene

Tunc io te non cognosceva

Tu amor era tanto intensive,

nos parlava omne le dies,
sovente io te visitava
post que tu habeva quitate le mundo

e remanite in tu quiete camera

Ha tu disparite eternemente

o continua tu vita

in un mundo invisibile 

plenate de lumine?

Ha tu devenite cinere

o ha tu reganiate

le beltate del juventute,

e del immortalitate?

Le catto del poeta

Le catto del poeta sede al tabula

e specta pensivemente le ballo del penna

in le vacillante lumine del candelas

Le poeta erra in le mundos de phantasia

locos distante de beltate extra-mundan

ma le catto es justo ibi:

al tabula, presso le candelas, le penna, le libro

e le poeta, qui incessantemente gratta le folios,

e illo ronrona contentemente con semi-claudite oculos

Le Montania

Le Montania - le mute gigante prehistoric

que lentemente se levava ab le oceano

centos de milliones annos retro

attende me detra basse arbores

Tosto io va ir in alto

sur acute petras coperite de lichen

inhalar le tenue aer fresc

con cata passo plus proxime al nubes

Parve pinos torquite per le vento

que ha indurate le climate durante seculos

indica le via con semi-calve brancas

Le summitate del montania me sporona, attrahe

ma finalmente, quando io lo attinge

io vide ancora un, plus alte, summitate

a distantia de cento metros, ultra un abysso

Io reguarda circum me, explora le largos

mi vista attinge plure kilometros

nulle homine, nulle automobile

Durante un momento le vento es calme

Post un camminata de plure horas - un plateau

e hic il ha un laco - mille metros super le mar

ubi le phalaropo, philomaco e sterna arctic habita

Presso le laco il ha un cabana de ligno

hic migratores pote pernoctar

trans le fenestra io vide cibo sur le tablo

ma continua vader, sin reposo

Io trova un petra con tracias de undas

que era create quando iste monte scandinave

nove-cento milliones annos retro

se trovava al fundo de un mar equatorial

Le montania possede un sagessa que solo

pote esser apprendite per illos que lo ha scalate

attentemente marchate sur nive e roccas

e contemplate su aspere beltate

Le mundo del caffe

Da me un espresso

e io me eveliara

Da me un duple espresso

e io te intertenera durante un hora

Da me un triple espresso

e nihil sera impossibile pro me

Versa lacte calide in le caffe

e io es transferite a un café in Paris

Sapora lo in vice con Whisky

e io sede in un pub in Dublin

Remove le caffeina e dilue con aqua

e subito io es in un coffeehouse in Nove York

Lassa le residuo e adde sucro

e io me delecta del alba a un balcon in Istanbul

Lassa le granos esser fermentate
in le intestinos del Paradoxurus hermaphroditus

e quando illos ha exite io te pote offerer 

un exclusive tassa de Kopi Luwak

Le beltate de pi

In le perfecte curvatura del circulo

nos trova eternitate

on pote sequer lo

circum, circum, sin limite

ma quanto plus longe

de su diametro es su circumferentia?

3,141 592 653 589 793...

...le decimales continua sin fin

Como pote un forma tanto simple

continer tal complexitate?

On ja ha calculate
usque a plus de dece trilliones decimales

Quante plus sera trovate?

Si omne le computatores del mundo

cercarea e registrarea plus de decimales

illos gradualmente plenarea su discos dur

(con un capacitate de plure milliardos de terabyte)

con un singule et unic, longissime serie de cifras,

sempre variate, vaste, immense,

con plus de cifras que il ha stellas in le universo

ma parturite de un simple circulo

Io transforma pi in musica

que nunquam sera silente

e que con patientia cuna le mente a

in admiration beatific

super le beltate del mathematica

Le partita

Le transporto eterne attende

io prende un photo del vascello

le section auree ha ponite

 su marca al construction

Tosto illo partira,

le fatigate massas sede

ante lor schermos pulverose

reguardante le partita 

Triste e abandonate

lor cameras celate in armarios:

manca cosas que illos pensa 

mere esser photographate 

Ma le passageros del aeronaves,

in cammino al vascello

jam in orbita e con motores

ponite in marcha, 

omnes ha cameras circum lor collos

Le ultime halitos

Illa respira

ma non pote eveliar se plus

Illos dice que solo resta

horas o dies ante...

Io senti timor de esser ibi

quando illa cessa respirar

pro de facto vider le morte

tanto proxime

Io trova consolation 

in su placide facie

et exi del camera sapente 

que forsan io la videva vivente

le ultime vice

Question difficile

Es melior haber regulas

le quales on disobedi

o non haber regulas del toto?

Ride o mori!

Io pensa:

ride o mori!

Prende le vita legiermente 

o preoccupa te usque al morte

In le medietate del difficultates 

io activemente cerca le gaudio

non como intertenimento 

ma como therapia

Io ride hodie 

proque deman me attende lacrimas

Le ephemere tragicomedia del vita 

me amusa et espaventa 

Iste vita que es un dono provisori

e a vices pote dar
momentos de satisfaction

Io recipe con gratitude 

le donos de joia rar

e surride pro alleviar le dolor

Rumpite symmetrias

Al fin le circulo io sequeva

le prime io esser voleva

entrava in rumpite symmetrias

belle e terrific anomalias

Un perpetuum mobile io construeva

e lo arrestava quando satis habeva

de su ruito que vermente era terribile

e faceva mi vita insuffribile

Le tempore me videva e voleva fugir

al pais ubi le nocte se pote aggrandir

ma illo in un coffro era confinate

e ibi remanera un eternitate

Sonios intra sonios

Trans le sonio 

io audi musica

errante preter 

diffuse cameras

 io trova le radio 

ma le tonos

non deveni plus forte 

quando io me 

approxima

Io lo arresta 

ma le canto continua

lo que me face 

comprender

que le melodias 

afflue ab un altere 

sonio

le qual io tosto 

de novo 

soniara

Sperantia de eones auree

Vetere es le mundo

e nos es juvene

parve infantes

comenciante jocar

le mundial tragedia

e le cosmic comedia

Nos veniva e nos vadera

como le dinosauros ante nos

ma le globo sur le qual nos cammina

in comparation es sempiterne

Forsan adjutate

de technologia genial

nos attingera immortalitate

e quando nostre corpores morira

le mentes va superviver

in computatores quantic

e quando nostre sol morira

nos viagiara ad altere stellas

in naves spatial al velocitate del lumine

Ma ora nos es ancora infantes

e si nos jocara prudentemente

nos attende eones auree

e le aperte via lactee 

Sphera de vitro

Ille es un sphera de vitro

transparente e perfectemente symmetric

qui plana al longe del stratas

et emana tonos crystallin

como de un harmonica a vitro:

quintas, quartas a tertias pur

Ille vide omnes ma omnes le non vide

Ille es quietude e harmonia

logica e perfection

incapabile de transformation
o deterioration

Su die natal es incognite

e su transpasso improbabile

nam que poterea exhaurir o nocer

un globo de vitro
al limite de un altere dimension

sojornante apud illos qui es imperfecte?

Impressiones linguistic I

Clicca al pictura pro aggrandir lo.

II

Espaniol - tu lingua forte e orgoliose

que flue presto ab buccas fervente

nunc claccante como castaniettas

e nunc tenere como le tonos del guitarra

III

Portugese - le clemente soror de Espaniol

sensual, molle e caressante

Durante le die tu es gaudiose como un samba

ma al vespere inveloppate in fado melancholic

IV

Italiano

- multes lauda tu beltate

que ha maturate insimul 

con dulce fructos

calefacite del sol e caressate 

de suave cantos

que ha echoate 

in belle cameras e salas,

plenate de obras maestral 

del historia del arte,

e in culinas con fragrantia 

de frutti di mare, 

e della terra

V

Francese - tu es un dama belle

tu surride seducente e sensualmente

me trahe a un café ruitose

pro discuter litteratura, arte e musica

e postea, al nocte: l'amour physique

VI

Anglese - tu fascinante mixtura romano-germanic

dispersate trans le mundo de duo imperios

esque tu remanera un permanente lingua mundial

o essera replaciate de...?

VII

Interlingua - tu es le essentia del latino moderne

e porta tote su beltate

Scientificamente fundate e con potential litterari

tu deveni le anima commun del linguas romanic

e un clave a scientia e cultura

VIII

Chinese - idioma de dynastias ancian

cantabile, multisense e poetic

tu conta historias del idyllio e del joia

miscite con battalias cruel

demandante un talento pro tonos

e un mano artistic pro notation juste

IX

Germano - tu grande e forte idioma

tu parolas era usate de guerreros brutal

ma anque de Goethe, Heine e Mann

qui los eveliava al sphera sublime

X

Russo - tu murmura como le aqua fresc de Volga

e del village e del agros on audi tu voces cordial

In le vespere tu canta accompaniate del guitarra con septe cordas

e caressa fatigate mentes e porta a illos dulce sonios

Руссо - ту мурмура комо лэ акуа фрэск дэ Волга

э дэл вилладже э дэл агрос он ауди воцэс кордял

Ин лэ вэспэрэ ту канта акомпанятэ дэл гитарра кон сэптэ кордас

э карэсса фатигатэ мэнтэс портантэ а иллос дулцэ сонёс

XI

Polonese - tu es le canto del silvas e pratos
e sibila como un vento que cuna le grano
crepita como le folios a un promenada autumnal
susurra como le apes inter flores plen de colores
vade furtivemente como un agile catto
trans le dense arbustos del phonetica

XII

Svedese e norvegiano - le sorores scandinave

ride, canta e lassa su blonde capillos

flottar liberemente in le vento fresc montaniose

Su gaudiose voces se misce con le sono del undas

presso fiords e archipelagos idyllic

  

Statuas antique

Kalena

Sonos ab suave sonios susurra

sensibilemente como tenere mimosas

Verbos venerabile veniente con ventos

caressa le calide corde de Kalena

Que dice le dulce dactylos derivate

ab emotiones elevate al eterne beltate?

Forsan que vita es un fabula fascinante

cantate per Kalena con le capillos crystallin

Pantheos

Pantheos

sacre totalitate

anima del natura

sempiterne movimento

Tu es le ardor

gaudio e inspiration

dispergite ma anque

condensate in nostre mentes

Tu es le stellas

e le reflexiones in le aqua

le nebulas galactic

e le nubes atmospheric

Tu non ha un nomine

ma homines te ha appellate

in multissime manieras

limitante lo illimitabile

Pantheos

spirito de omnes

que tu sagessa intrinsec

se eveliara in le humanitate

Odores et aromas

Le odores te tormenta, a ubi tu escappara

in un mundo plenate de putor?

Ubi tu trovara un jardin, un refugio

un loco aromatic que calmara tu sensos?

Forsan tu pote sentir le fragrantia de mi amor

que porta un aroma de chili e cannella

le placide passion que te vole dar felicitate

inveloppar te in perfumos seren

et expeller cata tracia de fetor

Nubes sin umbras

Beltate extra-mundan

radia ab le fundo del anima

un lumine enigmatic

tanto tangibile pro le emotiones

e tan inexplicabile pro le pensatas

Calme joia, gaudio inexpectate

plena le angulos del camera

e alora veni le visiones:

Castellos radiante, silvas magic

le celo illuminate del luna, pontes de auro

basse e forte tonos ex cornos de bronzo

echoa inter montanias

con un altitude que supera le nubes

nubes sin umbras

Le monachos recita su mantras ancian

e in le fenestras del monasterio tintinna

multe parve campanas de crystallo

Io cammina in alto del plus grande montania

mi via es circumferite de arbustos fragrante

e finalmente entra in nubes que porta le somno

que nos evelia a un realitate incognite

Menses illogic

Le nomines del menses son illogic:

Septembre non es le septe mense, ma le none

Novembre non es le none mense, ma le dece-prime

Octobre non es le octave mense, ma le decime

Decembre non es le decime mense, ma le dece-secunde

E que face le deos roman

Janus, Februus, Mars, Maiesta e Juno

e le imperatores Julius et Augustus

in nostre calendario?

Omnes anque sape que

non ubique le buttones se aperi in april

Secundo le logica le menses deberea esser:

Primembre

Secundembre

Tertiembre

Quartembre

Quintembre

Sextembre

Septembre

Octobre

Novembre

Decembre

Undecembre

Duodecembre

Ma pro nos homines illogic

isto causarea multo confusion...

Le machineria

Le rotas debe revolver

le trainos debe ir

nos omnes son parve vites

in le machineria

alcunos son mal fixate

alteres cade via

ma son tosto reimplaciate

de substitutos

Ma gradualmente

le velocitate decresce

Le grande machina es fatigate

illo habeva satis de oleo

e ha masticate troppo de carbon

Illo reguarda a retro

e vide altere machinas

le quales reduce le avantia

preste a continuar le cursa

Le cerca

Io cerca un homine

qui cerca un homine

sufficientemente perdite pro vagabundar

ma con un bussola in su mano

pro al fin trovar su domo

e in le altere mano: un libro

con multe sage parolas

anque illo un bussola, pro le spirito

Io cerca alcuno qui vole audir

quando io narra lo que alteres me contava

e assi prolongar le vita del historias

facente circulos clauder se

Io spera e ama

Credentia, spero e amor:
le nucleo del christianismo
Io ha essayate fervidemente
ma io non pote creder
Totevia io spera e ama
e meravilia super le tremende

enigma del vita

Io prefere le gaudio

Le dolor es un via trans le lucto

le lucto es un via ultra le dolor

In le oculo del tempesta es tranquillitate

In le medio del inquietude es calma

In le centro del impotentia es fortia

Io permitte me mesme a sentir joia

malgrado de mi hospite, le lucto

Io invita le benesser

quando le dolor dormi un momento

Su vita es finite ma le mie continua

Io vole prender cura de su memoria

ma al mesme tempore proceder

Inexplicate

Illo levita al longe de figuras symmetric

ma exhala asymmetric vapor

Gradualmente le structuras vicin se fragmenta

e le imponderabile volitiones del vita

fracassa le ordine glacial del morte

Illo es le inexplicate Poter Creative

que a vices es adorate e a vices ponite in dubita

mesmo in iste momento: experientiate trans

molle, calide, somnolente brumas

-iste nebula ubi quecunque pote exister

e ubi alcun parte de nos mesme remane

post le evelia involuntari

Dicer adeo

Viver sin te sera difficile

ma viver con te es impossibile

Dicer adeo es ardue

ma io debe facer lo

Pensar al momentos dulce

es dolorose, ma le facto es

que illos era troppo pauc

plus sovente nos nos noceva

Nos son de disparate planetas

e parla idiomas differente

le sonos son quasi le mesme

ma le significationes dissimilar

Io debe trovar mi proprie via

camminar in solitude alcun menses

trovar me mesme ante probar

trovar mi car medietate

Nemo pote occider un sonio

 Io volerea viver in un universo
ubi John Lennon non era occidite
ubi le pace habeva un ver opportunitate
e ubi le soniatores ha le autoritate

Un universo ubi Amor es rege
e Musica le regina
ubi le homines son libere
e ha tote le tempore que illos besonia
pro facer lor creativitate florescer

Io vide John Lennon al strata in Nove York
con le dorso curve e gris capillos e barba
ma su oculos son attentive e jocose
ille me reguarda e dice pensivemente
in su dialecto typic de Liverpool:
-Es tu le soniator qui da vita al soniatores?
Io responde con su proprie parolas:
-"Tu pote dicer que io es un soniator,
ma io non es le sol."
Ille responde:
-Continua soniar, mi amico!
E non oblida que nemo pote occider un sonio...