Stella hibernal

Calide auree stella hibernal 

Tu me rememora del gaudio vernal 

Ex tu interior luce emerge 

Sur terra glacial tu lo disperge 

In iste tempore de guerras fatal 

Tu adveni con le pace de Natal 

Sempre tu porta a nos le spero 

Preveni le cadita in despero

Nocte cosmic

Io plana trans
le obscuritate intergalactic:
un perdite photon
tanto distante del sol
ubi io era nascite

In le eternitate ante me
un nove sol attende
Longissime es le via

Io vole cader in somno profunde
ma non succede

Io mira le nocte immobile

Pinger un chaise

Io pinge le chaise brun in blanc
Caressa lo ubique con le pincel
Discoperi tote su formas e angulos
Reparti le color sur le superficie

Cata strato blanc
deveni mesmo plus blanc
Cata colpo de pincel
occulta lo brun
Le nuances son radite
Finalmente le chaise
es blanc como le nive

In le distante nord

Io cammina al via obscur e frigide
Ni le splendor de verde folios
ni le scintillante lustro del nive
orna le ramos del arbustos e arbores

In Rio remote es carneval
Gente balla e ride
vestite in habitos multicolor
sed hic in le distante nord
le vias son dispopulate

Tosto io arrivara
a mi deserte domo