Olim ante mille
annos in le urb' Cracovia
Que tunc le capital
ancora era de Polonia
Un grand' dracon
horrific subito appareva
Que toto vivente sin
mercede edeva
In un cava in Wawel,
le grande belle colle
Illo se faceva un
nido tanto molle
Cata un que ibi se
approximava
Le dracon in hasta
devorava
Cata nocte illo su
cava lassava
Apte preda multo
affamate cercava
Invadeva domos,
gente rapeva
Desperation sur le
urbe cadeva
Le vetere rege,
nominate Krak
Con feroce ira
planava un attacc'
Valente cavalleros
advocava
"Occide le
dracon" ille ordinava
Le alba sequente,
ante le cava
Silente cavalleros
jam se preparava
Scutos, lanceas,
gladios, armatura
Solo attendeva al
riscose aventura
Subito critava cento
voces
Le cava assaltava
cavalleros feroce
Usque meridie
tardava le battalia
Nemo sapeva que ibi
occurreva
Multe gente ante le
cava stava
Sin fin le un le
altere demandava:
Sape tu, sape tu-
qui es le victor?
Omne Cracovianos
sentiva timor
Quando campanettas
le meridie signalava
Subito le ruito del
cava cessava
Exiva le dracon, in
toto sin secturas
Omne cavalleros,
occidite per morsuras
Le urbe cadeva in
resignation
Luctuose deveniva
tote le nation
ma un scarpero
povre, Skub nominate
un astute plano
habeva inventate
Ille prendeva le
pelle d'un vitello
con sulfur’ in
abundantia plenava illo
Pois ante le cava le
pelle poneva
Celate in umbras,
ille attendeva
De nocte le dracon
le esca trovava
habente fame, illo
non hesitava
in un instante,
vitello devorava
Post un momento, in
dolor clamava
Sulfur' adureva le
ventriculo del bestia
que vociferava con
tote su fortia
Sete tan terribile
le monstro affligeva
Bibeva, bibeva,
bibeva le dracon
Tosto similava un
grandissime ballon
Rumpeva e causava
inundation
Tunc jubilava tote
le nation
Como un heroe Skub
era celebrate
pro su extraordinari
facultates
Le filia de Krak, le
dulce Wanda
ille maritava, e hic
fini le legenda
