Le vita in tempore presente

Chronica publicate in Panorama in interlingua, no. 4/2019

Quando io studiava espaniol ante multe annos, io usava un manual que consisteva de tres libros. Con le prime parte io apprendeva le vocabulario basic e le fundamentos del grammatica. Isto esseva accompaniate de un charmante conto de duo juvenes, un puero e un puera, le quales deveniva interessate, le un in le altere, e comenciava passar tempore insimul. Illes se sovente incontrava e faceva placente cosas: Illes visitava le café, le cinema, promenava, audiva discos con belle musica e incontrava lor amicos. Le dialogos esseva allegre, breve e simplice. Io legeva le integre prime libro e notava que omne le verbos esseva in forma presente. Le juvenes esseva felice e viveva in le nunc.

In le secunde libro altere verbos esseva introducite. Le puero debeva mover se a un altere citate pro laborar e le juvenes se rememorava, in preterito, qual placente tempore illes passava insimul e como illes mancava le un le altere. Illes pensava, in conditional, como illes poterea incontrar se de novo. Illes speculava, in tempore futur, si lor relation supervivera. Le verbos irregular e le complexitate del vita los colpava.

Le vita in tempore presente es le vita felice. Il es facile viver in le nunc e delectar se del momento. Nulle ruminationes in plusquamperfecto de que habeva evenite, nulle anxiose sperantias, in forma conditional, de que sia melior. Nulle imperativos, nulle exigentias.

Ma que eveniva con le juvene copula? Infortunatemente io non pote recordar me le detalios, ma io ha un vage memoria de lo que in le tertie libro le puero retornava proque ille trovava un nove labor in lor citate native. Post un tempore illes trovava un appartamento commun. Illes maestrava le complicate conjugationes del vita e apprendeva le grammatica del conviventia. Illes augmentava lor vocabulario e lor familia: plure infantes nasceva in participio perfecte. Illos esseva educate con verbos affirmative. Le felicitate del juvene familia esseva infinitive.

Forsan le infantes apprendeva Interlingua, un lingua ubi omne le verbos es facile. Un lingua ubi le presente, le preterito e le futuro insimul crea un unitate harmonic ultra tempore, e ubi le grammatica require solmente un micre libro, in vice de tres.