Un folio al arbore del vita

Il es tentante

a spectar retro a su vita

e facer conclusiones general

ma tunc on debe recordar se

que nos omnes solmente es micre folios

al immense arbore del vita

Nos omnes es unite,

nos es partes del mesme corpore

e lo que adjuta un de nos,

dunque adjuta omnes,

proque nos respira le mesme aere

e bibe le mesme aqua

e calefacte es del mesme sol

Quando veni le autumno,

nos crispa e marce

pro al fin facer le cadita

al fundo, al humus terren

Ibi nos nos uni in toto

le un con le altere e con le terra

e ibi il ha le regno del radices,

le quales appertine al arbore del vita

-iste columna vivente

in verde, jalne, rubie e brun

que es tanto grande sub le terra

que super le vaste herba

Quando le folios es unite con le terra,

illos es prendite per le radices

e tirate in alto al trunco e al brancas

pro le proxime primavera

devenir buttones

que intra se mesme porta memorias

de multe estates passate

Assi progrede

le grande cyclo del vita

Le morte es solmente un porta

de un vita al altere

Le sagessa del Natura nos guida

trans le conto opulente de nostre vitas

Nos face experientias, nos apprende,

pro sempre crescer in anima

e un die nos nasce de novo,

aperi le oculos e specta

le arbore del vita in plen splendor,

su radices, trunco, ramos e folios

e nos vide que toto es multo bon,

que le scopo valeva le penas del viage,

que nos solmente es micre folios

in le vaste universo

ma al mesme tempore vaste universos

in cata un micre folio