Hayat Jivana

Conto

In le matino, quando io vadeva al porto, io videva que un nove nave habeva arrivate. 
Io deveniva curiose e hastivemente lo approchava. Illo era un veliero con tres mastes.
Al corpore del nave on poteva leger su nomine, scribite con belle, ornamentate litteras: "Hayat Jivana".
Io voleva saper qual era su mission e dunque decideva demandar alcuno 
del equipage re isto.
Le planca jam era extendite e duo homines era in le processo de disbarcar. 
Le prime era un svelte marinero con un reguardo absente. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva inattentivemente, "io me solo inrolava a iste nave pro poter viagiar a multe citates. Io cerca mi ver amor. Io ancora non la ha trovate, ma io sape que illa existe alicubi in le mundo."
Proque io non recipeva le responsa a mi question, io me adressava al altere viro, un bon vestite gentilhomine con un coffro grande:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape. Io solo loca un cabina al nave. Io es un viagiator de commercio. Io gania ben per comprar e vender merces."

Proque io non recipeva le responsa a mi question, io entrava al nave pro poter poner mi question a un altere membro del equipage.
A un micre scabello al ponte sedeva un altere marinero, con un aspecto triste e fatigate. 
Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con resignation, "io labora hic proque io es fortiate a facer isto. Io ha un marita e quatro infantes a sustener. Ma io solo pote incontrar les un vice per anno. Tunc io les da moneta, assi que illes pote viver un anno plus. Io non ha tempore pro facer lo que io vole. Io es un pictor talentose, ma tote le die io debe altiar le velas, bassar le velas, seder in le posto de observation e nettar le ponte. Le vita es laboriose e discontentante."
Io notava que le viro voleva continuar de planger se, ma io non voleva audir plus, dunque io me exculpava e hastivemente continuava vader.

Al rota del timon sedeva le timonero, un senior seriose, reposante sur un scabello. Io le demandava:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva con voce sic, "io solo labora hic e face mi deber. Io non pone questiones innecessari. Lo que le capitano me dice facer, isto io face. Si ille me ordina girar al west, io gira al west, si ille me ordina girar al est, io gira al est."
"Io volerea parlar con le capitano. An ille es accessibile?"
"Le ultime vice io le videva in le cambusa."
"Pote io ir ibi pro cercar le?"
"Si, naturalmente. Io vide que tu es un homine sincer."

Io descendeva sub le ponte e tosto trovava le cambusa. Mi naso deveniva mi guida. Illo se orientava verso le deliciose fragrantias de species. 
Io entrava in le cambusa e tosto videva le cocinero, con un panno blanc nodate a su capite. Io le salutava e de novo poneva mi question:
"Qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Io non sape", ille respondeva vividemente, "ma nonobstante isto, io es
multo contente de mi labor. In cata porto io trova nove plattos gustose e dulcissime species. Il ha tante phantastic mangiar in le mundo e io ha le privilegio de sempre discoperir nove receptas.
Le vita es plenate de placer e delecto!"
"Io cerca le capitano. Es ille ibi?"
"Ille justo vadeva a su cabina. Illo es situate al ponte, verso le poppa."
 
Io ascendeva al ponte e comenciava vader verso le poppa. Tunc io videva un homine barbate qui spectava le celo trans binoculos.
"On non pote vider stellas in le medietate del die, nonne?", io diceva stupefacite.
"No, no, io specta le aves del mar.", ille respondeva a voce tense. "Cata die io los conta, cata specie, e scribe le resultatos in mi libro. Quando io retornara
io reportara le resultatos al Societate Ornithologic."
"Sape tu qual es le mission de Hayat Jivana?"
"Qual question peculiar. Io solo loca un cabina hic. Le itinere del nave es ideal pro mi observationes."
"Ma si tu cognosce le route, tu debe anque cognoscer le mission!"
Le homine me reguardava perplexemente:
"Qual mission? Isto ya es un nave de passageros. Cata uno ha su proprie affaires. Io propone que tu demanda le capitano re isto."
Ille se hastivemente tornava via pro continuar su observationes.

Io continuava vader al cabina del capitano e quando io lo attingeva, io colpava al porta.
"Entra!" un voce diceva del interior.
Io entrava e videva le capitano, un viro robuste con oculos amicabile. Io diceva:
"Excusa me, si io vos disturba. Io videva vostre belle nave e deveniva curiose 
de su mission. Io es certe que un nave tanto impressionante ha un mission nobile."
"Le rege Abala nos ha inviate pro viagiar trans le mundo e colliger cognoscentia. Cata anno nos retorna a nostre pais e conta a ille toto lo que nos ha vidite e apprendite."
"Io demandava plure viros de tu equipage re vostre mission, ma nemo lo sapeva."
"Illes son tanto occupate con su deberes quotidian, que illes ha oblidate del scopo general del viage. Ma io memora toto e io scribe toto lo que io ha apprendite in mi grande libro."
"Qual mission meraviliose! Pote io viagiar con vos? Nihil me retene in iste citate."
"Vermente? Io volerea que tu me contarea de tu citate. Io notara lo que tu dicera in mi libro."

Io le contava toto lo que io sapeva del historia del citate e del mores del populo.
Quando io post un longe tempore habeva finite, ille diceva:
"Isto es un urbe fascinante! Io vole remaner ibi durante duo septimanas e apprender plus. Quando nos levara le ancora, tu es benvenite a partir con nos, si tu vole."
Hayat Jivana remaneva durante duo septimanas. Postea io lo accompaniava a su viage continuate. Io debeva laborar durmente como marinero e post un tempore perdeva mi enthusiasmo. Le mal de pais tosto cresceva intra me. 
Post alcun annos io ora ha retornate al citate de mi matre e lo apprecia in un modo que io nunquam ha experientiate antea. Io ha transversate multe tribulationes ma anque visitate multe citates lontan, ubi io ha apprendite multe sage cosas.