Le universo mechanic

Certe philosophos

comparava le universo

a un horologio mechanic

que era construite del horologiero divin

le qual se retirava post finir su labor

lassante le mechanismo tictacar

trans le millennios

Grande e micre rotas dentate,

alcunes rapide, alteres lente

se attacha e pulsa le un le altere

Un unitate genial

ubi cata parte ha un rolo importante

Toto se harmonisa, toto es perfecte

Stellas, planetas e lunas

gravita circum le un le altere,

firmemente fixate in solide spheras

Le balanciero es le corde del cosmo,

que batte e batte, plen de vita

Le resorto motor tene in se mesme

tote le fortia del vita

Io circula in le horologio mechanic

Dies, septimanas e annos passa,

le agulias se move al quadrante,

me rememora del obligationes,

phases del vita e saisones

Qui remonta le grande horologio

quando le fortia del resorto fini?

Ubi existe le miraculos

in un universo predicibile

ubi le rotas dentate sempre

dansa le mesme ballo?

Hodie le horologios es electronic

Le universo ha devenite plus complexe,

sempre plus difficile a supervider

Cata responsa crea nove questiones

Io vive in un meraviliose horologio

Io non lo comprende

ma su beltate me incanta

 

Pausa

Io preme a ”pausa”
al controlo remote
e tote le mundo se arresta

Le gutta que cade del valvula
deveni immobile
in medie cammino al lava-plattos
Le autos stoppa al strata foras
e toto deveni silente
Le fumo se rigidi super le caminos
Le nubes deveni fixate in le celo,
e anque le sol detra illos

Homines cessa respirar
Illes sede toto calmemente
Detra volantes,
con telephonos in lor manos,
ante computatores e televisores

Quando il ha le pausa nos pote cogitar:
Ubi nos ora es? Ubi nos vade?
Qual mundo nos edifica
e qual mundo nos destrue?
Qual aere plena nostre pulmones?
Qual pensatas inhala nostre cerebros?

Tosto io premera ”action”
e le mundo continuara como sempre
ma oh! -iste suave pausa
sia continuate un poco plus
Forsan dece minutas,
proque non un hora?
Quando le mundo del veloce video clips
finalmente mutesceva,
le longe pensatas poteva retornar,
iste lente pensatas
le quales tanto mancava al mente

 

Haka

”Ascolta attentemente!
Prepara te! Prepara te!
Sta firmemente!
Batte tu manos contra tu femores!
Colpa le terra con le pedes a tote fortia!
A tote fortia!
An yo morira? An yo morira?
An yo vivera? An yo vivera?
Isto es le viro villose
que portava le sol
e lo faceva brillar
Ascende! Ascende!
Ascende al altor del brillante sol!
Haaa!!!”

Mi timor deveni furor
ma mi furor non deveni odio
Mi furor deveni vigor
Mi vigor non deveni violentia
Mi vigor deveni dansa

Yo dansa un ballo bellicose
pro espaventar e facer escappar le inimicos
e tunc nemo debe morir

***

Yo vincera!
Ma non con violentia
sed con habilitate
Yo triumphara!
Ma non con armas
sed con le balla
e tunc le massas exultara!

Assi yo transforma
le fortia explosive a joia

Le viage del sol hibernal

In le matino,

le sol prende un promenada hibernal

Illo tocca le tenue ramettos

coperite de pesante nive,

cautemente trovante su via

preter le fumante casa de banio

Illo cerca homines

ma le camminos es vacue

Solmente remane tracias

del copiose camminatores de heri

Curte es le viage

del sol hibernal

super le frigide terra boreal

ma post su retorno

al somno hyemal,

rigide corpores fatigate

ancora se caleface in le ardente

sauna vaporisante