Il es tentante
a spectar retro a su vita
e facer conclusiones general
ma tunc on debe recordar se
que nos omnes solmente es micre folios
al immense arbore del vita
Nos omnes es unite,
nos es partes del mesme corpore
e lo que adjuta un de nos,
dunque adjuta omnes,
proque nos respira le mesme aere
e bibe le mesme aqua
e calefacte es del mesme sol
Quando veni le autumno,
nos crispa e marce
pro al fin facer le cadita
al fundo, al humus terren
Ibi nos nos uni in toto
le un con le altere e con le terra
e ibi il ha le regno del radices,
le quales appertine al arbore del vita
-iste columna vivente
in verde, jalne, rubie e brun
que es tanto grande sub le terra
que super le vaste herba
Quando le folios es unite con le terra,
illos es prendite per le radices
e tirate in alto al trunco e al brancas
pro le proxime primavera
devenir buttones
que intra se mesme porta memorias
de multe estates passate
Assi progrede
le grande cyclo del vita
Le morte es solmente un porta
de un vita al altere
Le sagessa del Natura nos guida
trans le conto opulente de nostre vitas
Nos face experientias, nos apprende,
pro sempre crescer in anima
e un die nos nasce de novo,
aperi le oculos e specta
le arbore del vita in plen splendor,
su radices, trunco, ramos e folios
e nos vide que toto es multo bon,
que le scopo valeva le penas del viage,
que nos solmente es micre folios
in le vaste universo
ma al mesme tempore vaste universos
in cata un micre folio
