In le
tempore del umbras
io te da
mi basio lunar
le qual
revivifica
le memorias del
iris
Omnes ancora
coperi
su facies con
mascas ornamentate
ma quando
nemo vide
nos
monstra le un al altere
nostre
physiognomias
Quando le
undas veniva
le stratas
deveniva canales
le domos
deveniva isolate
e le
homines
disconnecte e pavorose
Ma io ha
continuate
a
toccar mi mandolina
nam io audi le tonos de cordas lontan
durante
le seren crepusculo
Le
basio lunar tinta tu labios
in le color del planeta Marte
nostre removite mascas se rumpe
e le
melodia tremulante
echoa inter le canales
Photo prendite per le autor.
ReplyDelete