Le facie del nocte

Le nocte me tendeva su mano gelide

"Benvenite a mi tempore", ille diceva

"Tu potera vider nemo

e nemo te videra

Si tu es sensate, tu reposara

Si tu cercara le porta, tu plorara"

Le facie del nocte manca tractos

solo le oculos brilla como stellas

Ex le bucca aer glacial flue

Le luna es su lanterna

Quando le nocte se sede presso le lecto

mi mente quita le corpore

Illo vade via a mundos irreal

ubi illo se rememora le radios diurne

Le nocte silentemente
specta al corpore exanime

Conta su halitos

Quando ille ha audite
cinque milles exhalationes

ille glissa via

e in vice veni le alba

que susurra a me:
"Reveni a tu domo!"